נחמיה
/6:1 און עס איז געװען, אַז סַנבָלָט, און טוביה, און גֵשֶם דער אַראַבישער,
און די איבעריקע פֿון אונדזערע פֿײַנט האָבן געהערט, אַז איך האָב געבױט די מױער, און דאָס
עס איז נישט געבליבן אין אים קיין בריטש; (כאָטש אין דער צייט איך האט נישט שטעלן זיך
                                   די טירן אויף די טויערן;)
/6:2 האָבן סנבלאַט און גֶשֶם געשיקט צו מיר, אַזױ צו זאָגן: קום לאָמיר זיך טרעפֿן
צוזאַמען אין איינעם פון די דערפער אין אָנאָ פּליט. אבער זיי
                              געדאַנק צו טאָן מיר שאָדן.
/6:3 און איך האָב געשיקט שלוחים צו זײ, אַזױ צו זאָגן: איך טו אַ גרױסע אַרבעט, אַזױ
אַז איך קען ניט אַראָפּנידערן: פֿאַר װאָס זאָל די אַרבעט אױפֿהערן, װען איך לאָז זי איבער,
                                און קומען אַראָפּ צו דיר?
/6:4 אָבער זײ האָבן געשיקט צו מיר פֿיר מאָל אַזױ װי אַזױ; און איך האָב זײ געענטפֿערט
                                           נאך דעם זעלבן אופן.
/6:5 האָט אַזױ צו מיר געשיקט זײַן קנעכט סנבלאַט צו מיר דאָס פֿינפֿטע מאָל
                מיט אַן אָפֿן בריוו אין דער האַנט;
/6:6 אין װאָס איז געשריבן געװאָרן: עס װערט דערצײלט צװישן די פֿעלקער, און גשמו האָט געזאָגט
עס, אַז דו און די אידן טראַכטן צו מריד: פֿאַר וואָס סיבה איר בויען
די מױער, כּדי דו זאָלסט זײַן זײער מלך, אַזױ װי די דאָזיקע װערטער.
/6:7 און דו האָסט אױך באַשטימט נבֿיאים צו פּריידיקן פֿון דיר אין ירושלים;
       אַזוי צו זאָגן: עס איז אַ מלך אין יהודה;
קעניג לױט די דאָזיקע װערטער. קום דעריבער, און לאָמיר נעמען
                                    באַראַטנ זיך צוזאַמען.
/6:8 און איך האָב געשיקט צו אים, אַזױ צו זאָגן: אַזעלכע זאַכן זײַנען ניט געטאָן װי דו
זאָגט, אָבער דו האָסט זײ געמײנט פֿון דײַן האַרצן.
/6:9 װאָרום זײ האָבן אונדז אַלע מוֹרא געהאַט, אַזױ צו זאָגן: פֿון זײערע הענט װעלן אָפּשוואַכן װערן
די אַרבעט, אַז זי זאָל ניט געשען. אַצונד, גאָט, שטאַרק מײַנע
                                                                    הענט.
/6:10 דערנאָך בין איך געקומען צו דעם הױז פֿון שמעיהן דעם זון פֿון דעליָהון דעם זון
פון מחטאבעל, וואס איז געווען פארשלאסן; און ער האָט געזאָגט: לאָמיר זיך באַגעגענען אין דער
הױז פֿון גאָט, אין דעם היכל, און לאָמיר פֿאַרמאַכן די טירן פֿון דעם
הֵיכָל, װאָרום זײ װעלן קומען דיך הרגענען; יאָ, אין דער נאַכט וועלן זיי
                                                קום דיר הרגענען.
/6:11 און איך האָב געזאָגט: זאָל אַזאַ מאַן װי איך אַנטלױפֿן? און ווער איז דאָרט, אַז, זייַענדיק
ווי איך בין, וואָלט גיין אין דעם טעמפּל צו ראַטעווען זיין לעבן? איך װעל נישט ארײנגײן.
/6:12 און זע, איך האָב געזען אַז גאָט האָט אים ניט געשיקט; אָבער אַז ער האָט אַרויסגערעדט
די דאָזיקע נבואה קעגן מיר: װאָרום טוביה און סנבלאַט האָבן אים געדונגען.
/6:13 דרום איז ער געװען געדונגען, אַז איך זאָל מורא האָבן, און אַזױ טאָן, און זינדיקן, און
כּדי זיי זאָלן האָבן ענין פֿאַר אַ שלעכטן באַריכט, כּדי זיי זאָלן חרפה
                                                                      מיר.
/6:14 מײַן גאָט, טראַכט אױף טובֿיהן און צו סנבללאַט לױט די דאָזיקע זײערע
אַרבעט, און אויף דער נביאה נבֿיאה, און די איבעריקע נביאים, דאָס
                    װאָלט מיך אַרײַנגעטאָן אין פחד.
/6:15 און די מױער איז פֿאַרענדיקט געװאָרן אין פֿינף און צװאַנציקסטן טאָג פֿון חודש אלול,
                                אין צװײ און פֿופֿציק טעג.
/6:16 און עס איז געװען, אַז אַלע אונדזערע פֿײַנט האָבן געהערט דערפֿון, און אַלע
די פֿעלקער װאָס אַרום אונדז האָבן געזען די דאָזיקע זאַכן, זײ זײַנען געװען זײער פֿאַרװאָרפֿן
אַראָפּ אין זייערע אייגענע אויגן, ווארים זיי האָבן געזען אַז דאָס אַרבעט איז געמאַכט
                                                     אונדזער גאָט.
/6:17 און אין יענע טעג האָבן די איידעלע פֿון יהודה געשיקט פֿיל בריװ צו
טוביה, און די אותיות פון טוביהן זענען געקומען צו זיי.
/6:18 װאָרום אַ סך זײַנען געװען אין יהודה, װאָס זײַנען אים געשװאָרן, װײַל ער איז געװען דער זון
תּורה פֿון שכניה דעם זון פֿון אַרַח; און זײַן זון יוֹחָנָן האָט גענומען דעם
            טאכטער פון משולם דעם זון פון ברכיהו.
/6:19 און זײ האָבן אָנגעזאָגט פֿאַר מיר זײַנע גוטע מעשים, און צו מײַנע װערטער געזאָגט
אים. און טאָביה האָט געשיקט בריװ, מיך צו שרעקן.