מיכה
/6:1 הערט אַצונד װאָס גאָט האָט געזאָגט; שטיי אויף, טענה פאַר דעם
        בערג, און די בערג זאָלן הערן דײַן קָול.
/6:2 הערט איר, בערג, גאָטס מחלוקת, און איר שטאַרקע יסודות.
פֿון דער ערד, װאָרום אַ מחלוקת האָט גאָט מיט זײַן פֿאָלק, און ער
                                       וועט טענהן מיט ישראל.
/6:3 מײַן פֿאָלק, װאָס האָב איך דיר געטאָן? און מיט װאָס האָב איך זיך מיד
                                 דיר? זאָגן עדות קעגן מיר.
/6:4 װאָרום איך האָב דיך אַרױפֿגעבראַכט פֿון לאַנד מִצרַיִם, און דיך אױסגעלײזט
דאָס הױז פֿון קנעכט; און איך האָב געשיקט פֿאַר דיר משהן, אַהרן, און מרים.
/6:5 מײַן פֿאָלק, געדענק אַצונד װאָס בלק דער מלך פֿון מואָבֿ האָט זיך באַראַטט, און װאָס
האָט אים געענטפערט בִּלעָם דער זון פֿון בעור פֿון שִטים ביז גִלגָל; אַז איר
               זאל וויסן די גערעכטיקייט פון גאָט.
/6:6 מיט װאָס װעל איך קומען פֿאַר גאָט, און מיך בוקן פֿאַר דער הויך
גאָט? זאָל איך קומען פֿאַר אים מיט בראַנדאָפּפֿער, מיט קעלבער פֿון אַ יאָר
                                                                    אַלט?
/6:7 װעט גאָט באַגערן מיט טויזנטער װידערס, אָדער מיט צען טױזנט
פון טייכן פון ייל? זאָל איך געבן מיין בכָור פאַר מיין פאַרברעכן, די
פרוכט פון מיין גוף פֿאַר די זינד פון מיין נשמה?
/6:8 ער האָט דיר דערצײלט, מענטש, װאָס איז גוט; און װאָס דאַרף גאָט
פֿון דיר, אָבער צו טאָן גערעכטיקייט, און ליב האָבן רחמנות, און צו גיין אַניוועסדיק מיט
                                                           דײַן גאָט?
/6:9 דער קָול פֿון גאָט שרײַען צו דער שטאָט, און דער מאַן פֿון חכמה װעט זען
דײַן נאָמען: הערט דעם שטעקן, און װער האָט אים באַשטימט.
/6:10 זײַנען נאָך פֿאַראַן די אוצרות פֿון שלעכטס אין דעם הױז פֿון די רשָעים?
          און די קלײנע מאָס װאָס איז אומװערדיק?
/6:11 זאָל איך זײ ציילן פֿאַר רײן מיט די שלעכטע װאָגן, און מיט דעם זאַק
                                         פארשווינדלער וויכט?
/6:12 װאָרום אירע רײַכע זײַנען פֿול מיט גוואַלד, און די באַװױנער
דערפון האָבן גערעדט ליגן, און זייער צונג איז אַ נאַר אין זייער מויל.
/6:13 דעריבער װעל איך דיך אויך קראַנק מאַכן אין שלאָגן דיך, אין דיך מאַכן
                                   וויסט צוליב דיינע זינד.
/6:14 זאָלסט עסן, אָבער ניט זאַט װערן; און דייַן וואַרפן וועט זיין אין
מיט דיר; און װעסט זיך אָנכאַפּן, אָבער זאָלסט ניט מציל זײַן; און
דאָס װאָס דו מציל װעל איך געבן צו דער שװערד.
/6:15 זאָלסט זײען, און ניט שניידן; זאָלסט טרעטן די הזיתים,
אָבער מיט אײל זאָלסטו דיך ניט זאַלבן; און זיס ווייַן, אָבער וועט ניט
                                                 טרינקען ווייַן.
/6:16 װאָרום די געזעצן פֿון עמרי זײַנען געהיטן, און אַלע װערק פֿון דעם הױז
אַחאָב, און איר גײט אין זײערע עצות; אַז איך זאָל דיר מאַכן אַ
װיסטעניש, און אירע באַװױנער אַ שיסן; דרום זאָלט איר
                           טראגט די חרפה פון מיין פאלק.