מיכה
/2:1 װײ צו די װאָס טראַכטן זינד, און טוען בײז אױף זײערע בעטלעך! ווען
דער מאָרגן איז ליכט, זיי פיר עס, ווייַל עס איז אין די מאַכט פון
                                                         זײער האַנט.
/2:2 און פֿעלדער באַגערן זײ, און זײ נעמען זײ מיט גוואַלד; און הײַזער, און נעמען
אַזוי זיי דריקן אַ מענטש און זיין הויז, אַ מענטש און זיין הויז
                                                          העריטאַגע.
/2:3 דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט; הִנֵּה, אַקעגן דער דאָזיקער משפּחה טראכט איך
אַ בײז, פֿון װאָס איר זאָלט ניט אָפּטאָן אײַערע האַלדז; און איר זאָלט ניט גיין
                  הויעך : ווארים די צייט איז שלעכט .
/2:4 אין יענעם טאָג װעט מען אױפֿנעמען אַ משל אױף אײַך, און קלאָגן מיט אַ
װײםט קלאָג, און זאָלסט זאָגן: מיר װערן גאָר צעלאָזן; ער האָט פֿאַרביטן די
חלק פון מיין פאלק: ווי האט ער עס אוועקגענומען פון מיר! דרייט ער זיך אוועק
                       האָט צעטיילט אונדזערע פעלדער.
/2:5 דרום װעסט ניט האָבן קײנעם װאָס װאַרפֿט אַ שנור מיט גורל אין דער ערד
                                                      עדה פון גאָט.
/2:6 זאָג ניט נבֿיאות, זאָגט צו די װאָס זאָגן נבֿיאות: זײ װעלן ניט נבֿיאות זאָגן
                           צו זײ, זײ זאָלן זיך ניט בושה.
/2:7 דו װאָס הײסט דאָס הױז פֿון יעקבֿ, איז דער גײַסט פֿון גאָט
סטרייטעד? זענען דאס זיינע מעשים? זאָלסט ניט מײַנע װערטער טאָן גוטס צו אים
                                                      גײט אױף רעכט?
/2:8 אַפֿילו פֿון שפּעט איז אױפֿגעשטאַנען מײַן פֿאָלק װי אַ פֿײַנט;
מיט דעם קלײד פֿון די װאָס גײען פֿאַרבײַ מיט זיכערקײט, װי מענטשן אַנטקעגן מלחמה.
/2:9 די װײַבער פֿון מײַן פֿאָלק האָט איר פֿאַרטריבן פֿון זײערע ליבלעכע הײַזער; פון
זייערע קינדער האָט איר אַוועקגענומען מיין כבוד אויף אייביק.
/2:10 שטײט אױף, און גײט אַװעק; װאָרום דאָס איז ניט אײַער מנוחה, װײַל זי איז פֿאַראומרײניקט,
עס װעט דיך פֿאַרטיליקן, אַפֿילו מיט אַ שװערער צעשטערונג.
/2:11 אױב אַ מאַן װאָס גײט אין גײַסט און מיט שקר, װעט ליגן, אַזױ צו זאָגן: איך װעל
זאָג דיר נביאות פון ווייַן און פון שטאַרק טרינקען; ער וועט אפילו זיין דער
                                             נביא פון דעם פאלק.
/2:12 פֿאַרװאָס װעל איך זיך אײַנזאַמלען, יעקב, דיר גאַנצן; איך וועל זיכער קלייַבן די
רעשט פון ישראל; איך װעל זײ צונױפֿשטעלן װי די שאָף פֿון בוזרח, װי
                  די שאָף אין מיטן פֿון זײער פֿעלד;
                                סיבה פון דער המון מענטשן.
/2:13 דער צוברעכער איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿאַר זײ: זײ האָבן זיך צעבראָכן און זײַנען דורכגעגאַנגען
דורך דעם טױער, און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען דורך אים, און זײער מלך װעט דורכגײן
        פֿאַר זײ, און גאָט אױפֿן קאָפּ פֿון זײ.