מיכה
/1:1 דאָס װאָרט פֿון גאָט װאָס איז געקומען צו מיכה דעם מורשין אין די טעג פֿון
יוֹתָם, אַחָז, און חִזקִיָהו, מלכים פֿון יהודה, װאָס ער האָט געזען װעגן
                                          שומרון און ירושלים.
/1:2 הערט, אַלע פֿאָלק; הער, ערד, און אַלץ װאָס אין איר, און לאָזן
דער האר גאָט זיין עדות קעגן דיר, דער האר פון זיין הייליק היכל.
/1:3 װאָרום זע, גאָט גײט אַרױס פֿון זײַן אָרט, און װעט אַראָפּנידערן;
             און טרעט אויף די בָמות פֿון דער ערד.
/1:4 און די בערג װעלן געגאָסן װערן אונטער אים, און די טאָלען װעלן זײַן
שפּאַלטן, װי װאַקס פֿאַרן פֿײַער, און װי די װאַסערן װאָס װערן אַראָפּגעגאָסן אַ
                                               אַראָפאַנג אָרט.
/1:5 װאָרום דאָס אַלץ איז דאָס פֿאַרברעכן פֿון יעקבֿ, און פֿאַר די זינד פֿון דעם
הויז פון ישראל. וואס איז די עבירה פון יעקב? איז עס ניט שומרון?
און װאָס זײַנען די בָמות פֿון יהודה? זענען זיי נישט ירושלים?
/1:6 דרום װעל איך מאַכן שומרון פֿאַר אַ קופּע פֿון פֿעלד, און װי פּלאַנטינג
פֿון אַ װײַנגאָרטן, און איך װעל אױסגיסן זײַנע שטײנער אין טאָל,
                         און איך וועל גלה זיין יסודות.
/1:7 און אַלע אירע געשניצטע בילדער זאָלן צעשלאָגן װערן, און אַלע
אירע שכר זאָלן פאַרברענט ווערן מיט פייער, און אַלע אירע אָפּגעטער
װעל איך לײגן װיסט, װאָרום זי האָט עס אײַנגעזאַמלט פֿון די לוין פֿון אַ זונה, און
    זײ װעלן זיך אומקערן צום שכר פֿון אַ זונה.
/1:8 דרום װעל איך װײנען און װײנען, איך װעל גײן אױסגעטאָן און נאַקעט;
מאַכט אַ וויי, ווי די שלאנגן, און טרויער ווי די אַולז.
/1:9 װאָרום איר װוּנד איז אומהיילן; װאָרום עס איז געקומען צו יהודה; ער איז געקומען צו
       דער טױער פֿון מײַן פֿאָלק, ביז ירושלים.
/1:10 זאָלט איר ניט דערצײלן אין גַת, ניט װײנען, אין הױז פֿון אַפְרָה.
                                  ראָולד זיך אין די שטויב.
/1:11 גײט אַװעק, דו באַװױנער פֿון ספיר, מיט דײַן שאַנד נאַקעט;
דער איינוואוינער פון זַעַנָן איז ניט אַרױסגעגאַנגען אין דעם טרויער פֿון בתצל; ער
                   וועט באַקומען פון דיר זיין מעמד.
/1:12 װאָרום די באַװױנער פֿון מָרות האָבן געווארט אױף גוטן, אָבער דאָס בײז איז געקומען
אַראָפּ פֿון גאָט ביז דעם טױער פֿון ירושלים.
/1:13 דו באַװױנער פֿון לכיש, בינדן דעם רײַטװאָגן צו דער שנעלער בהמה;
איז דער אָנהייב פון דער זינד צו דער טאָכטער פון ציון: פֿאַר די
 עבירות פון ישראל האבן זיך געפונען אין דיר.
/1:14 דרום זאָלסטו געבן מתּנות צו מוֹרֶשתָת, די הײַזער פֿון
אַכזיב זאָל זײַן אַ שקר פֿאַר די מלכים פֿון ישׂראל.
/1:15 אָבער איך װעל דיר ברענגען אַ יורש, באַװױנער פֿון מרשה;
                קום צו עדולם די פּראַכט פון ישראל.
/1:16 מאַכט דיך אַ ליסע, און שרײַ דיך פֿאַר דײַנע שיינע קינדער; פאַרגרעסערן דיין
בלאַסנאַס ווי דער אָדלער; װאָרום זײ זײַנען אַרײַנגעגאַנגען פֿון דיר אין געפֿאַנגענשאַפֿט.