מתיא
/26:1 און עס איז געװען, װי יאָשקע האָט פֿאַרענדיקט אַלע די דאָזיקע רייד, האָט ער געזאָגט
צו זיינע תלמידים,
/26:2 איר װײסט, אַז נאָך צװײ טעג איז דער יום־טובֿ פֿון פּסח, און דער זון פֿון
מענטש איז פארראטן צו ווערן געקרייציקט.
/26:3 און די ראָשי־כּהנים, און די סופרים, און די סופרים, האָבן זיך אײַנגעזאַמלט
עלטסטע פֿון פֿאָלק צו דעם פּאַלאַץ פֿון דעם כּהן גדול, װאָס מע האָט גערופֿן
קאיפא,
/26:4 און זײ האָבן זיך באַראַטט, אַז זײ זאָלן נעמען ישוען מיט סתּירות, און אים הרגענען.
/26:5 האָבן זײ געזאָגט: ניט אױפֿן יוֹם-טאָג, כּדי עס זאָל ניט זײַן אַ גערודער צװישן די
מענטשן.
/26:6 און װען יאָשקע איז געװען אין ביתאניע, אין הױז פֿון שמעון דעם מצורע,
/26:7 איז געקומען צו אים אַ פֿרױ מיט אַ אַלבאַסטערן קעסטל פֿון זײער טײַערער
זאַלב, און עס אויסגעגאָסן אויף זיין קאָפּ, ווי ער איז געזעסן בייַ פלייש.
/26:8 אָבער װי זײַנע תַּלמידים האָבן דאָס געזען, האָבן זײ זיך געצערנט, אַזױ צו זאָגן: צו װאָס?
ציל איז דאָס וויסט?
/26:9 װאָרום דער דאָזיקער זאַלב װאָלט מען פֿאַרקױפֿט געװאָרן פֿאַר אַ סך, און געגעבן צו די אָרעמע.
/26:10 און אַז יאָשקע האָט דאָס פֿאַרשטאַנען, האָט ער צו זײ געזאָגט: פֿאַר װאָס טשעפּעט איר די פֿרוי?
װאָרום זי האָט געטאָן אױף מיר אַ גוטע אַרבעט.
/26:11 װאָרום די אָרעמע האָט איר שטענדיק מיט אײַך; אָבער מיר האָט איר ניט שטענדיק.
/26:12 װאָרום אַז זי האָט אױסגעגאָסן דעם דאָזיקן זאַלב אױף מײַן לײַב, האָט זי עס געטאָן פֿאַר מײַן לײַב.
קווורע.
/26:13 פֿאַר װאָר, איך זאָג אײַך: װוּ נאָר דאָס דאָזיקע בשורה װעט אָנגעזאָגט װערן אין דעם
די גאַנצע וועלט, דאָרט וועט אויך דאָס, וואָס די דאָזיקע פרוי האָט געטאָן, דערציילט ווערן
פֿאַר אַ דענקמאָל פון איר.
/26:14 און אײנער פֿון די צוועלף, װאָס האָט געהייסן יהודה איש-קריות, איז געגאַנגען צום האַר.
כהנים,
/26:15 און ער האָט צו זײ געזאָגט: װאָס װילט איר מיר געבן, און איך װעל אים איבערגעבן
דו? און זײ האָבן מיט אים אַ בונד פֿאַר דרײַסיק זילבערשטיק.
/26:16 און פֿון יענער צײַט האָט ער געזוכט אַ געלעגנהייט אים צו פֿאַרראַטן.
/26:17 און דעם ערשטן טאָג פֿון דעם יום־טובֿ פֿון מצות זײַנען געקומען צו די תלמידים
יאָשקע האט געזאגט צו אים, ווו ווילסטו אַז מיר גרייטן פֿאַר דיר צו עסן
דעם פסח?
/26:18 האָט ער געזאָגט: גײ צו אַזאַ מאַן אין שטאָט אַרײַן, און זאָג צו אים: דער
האָט דער האַר געזאָגט: מײַן צײַט איז נאָענט; איך וועל האַלטן דעם פסח אין דיין הויז
מיט מיינע תלמידים.
/26:19 און די תּלמידים האָבן געטאָן אַזױ װי יאָשקע האָט זײ באַפֿוילן; און זײ האָבן זיך געגרײט
דעם פסח.
/26:20 און אַז עס איז געװען אָװנט, האָט ער זיך געזעצט מיט די צוועלף.
/26:21 און װי זײ האָבן געגעסן, האָט ער געזאָגט: באמת, איך זאָג אײַך, אַז אײנער פֿון אײַך.
װעט מיך פארראטן.
/26:22 און זײ זײַנען געװען זײער טרויעריק, און האָבן אָנגעהױבן איטלעכער פֿון זײ צו זאָגן
צו אים, האר, בין איך?
/26:23 האָט ער געענטפֿערט און געזאָגט: דער װאָס טונקט זײַן האַנט מיט מיר אין דעם שיסל;
דער זעלבער װעט מיך פארראטן.
/26:24 דער מענטשנקינד גײט אַזױ װי עס איז געשריבען פֿון אים, אָבער װײ צו יענעם מאַן
וועמען דער זון פון מענטש איז ביטרייד! עס איז געווען גוט פֿאַר דעם מענטש אויב ער האט
נישט געבוירן געווארן.
/26:25 האָט יהודה, װאָס האָט אים פֿאַרראַטן, געענטפֿערט און געזאָגט: האַר, בין איך? ער
האָט צו אים געזאָגט: דו האָסט געזאָגט.
/26:26 און בעת זײ האָבן געגעסן, האָט יאָשקע גענומען ברױט, און האָט עס געבענטשט, און צעבראָכן.
און האט עס געגעבן צו די תלמידים, און געזאגט, נעמען, עסן; דאָס איז מיין גוף.
/26:27 און ער האָט גענומען דעם בעכער, און האָט דאַנקען, און האָט זײ געגעבן, אַזױ צו זאָגן: טרינקט.
איר אַלע;
/26:28 װאָרום דאָס איז מײַן בלוט פֿון דעם נײַעם באַװאַך װאָס פֿאַר אַ סך װערט פֿאַרגאָסן
די מחילה פון זינד.
/26:29 אָבער איך זאָג אײַך: פֿון דער דאָזיקער פֿרוכט װעל איך װײַטער ניט טרינקען
ווייַנשטאָק, ביז דעם טאָג ווען איך טרינקען עס נייַ מיט איר אין מיין פאטער
מלכות.
/26:30 און אַז זײ האָבן געזונגען אַ געזאַנג, זײַנען זײ אַרױסגעגאַנגען אױפֿן באַרג הזיתים.
/26:31 און יאָשקע האָט צו זײ געזאָגט: איר װעט אַלע באַלײדיקט װערן פֿון װעגן מיר דאָס
נאַכט: פֿאַר עס איז געשריבן: איך וועל שלאָגן דעם פּאַסטעך און די שעפּס פון
די שאָף זאָלן צעשפּרײט װערן.
/26:32 אָבער נאָכדעם װי איך בין אױפֿגעשטאַנען, װעל איך אײַך גײן פֿאַרױס קײן גליל.
/26:33 האָט פעטרוס געענטפערט און צו אים געזאָגט: כאָטש אַלע מענטשן וועלן זיך באליידיקן
פֿון װעגן דיר װעל איך אָבער קײן מאָל ניט באַלײדיקט װערן.
/26:34 האָט רבי מֵלך המָשיחַ צוּ אים געזאָגט: באמת, איך זאָג דיר, אַז די נאַכט, פאַר דער
האָן קרא, דו וועסט מיר לייקענען דריי מאָל.
/26:35 האָט פעטרוס צו אים געזאָגט: כאָטש איך זאָל שטאַרבן מיט דיר, װעל איך אָבער ניט לייקענען
דיר. אזוי אויך געזאגט אַלע די תלמידים.
/26:36 און יאָשקע איז געקומען מיט זײ אין אַן אָרט, װאָס הײסט געטשמאַן, און האָט געזאָגט
צו די תלמידים, זיצט איר דאָ, בשעת איך גיין און דאַוונען דאָרטן.
/26:37 און ער האָט מיט זיך גענומען פעטרוסן און די צװײ זין פֿון זבֿדי, און האָט זיך אָנגעהויבן צו זײַן
טרויעריק און זייער שווער.
/26:38 האָט ער צו זײ געזאָגט: מײַן זעל איז זײער טרויעריק ביז
טױט: בלײַבט דאָ, און היטן מיט מיר.
/26:39 און ער איז געגאַנגען אַ ביסל װײַטער, און איז געפֿאַלן אױף זײַן פּנים, און האָט מתפּלל געװען, אַזױ צו זאָגן:
אָ מיין פאטער, אויב עס איז מעגלעך, לאָזן דעם גלעזל פאָרן פון מיר: אָבער
ניט ווי איך וויל, נאָר ווי דו ווילסט.
/26:40 און ער איז געקומען צו די תּלמידים, און האָט זײ געפֿונען שלאָפנדיק, און האָט געזאָגט.
צו פעטרוס, וואָס, קען איר נישט וואַך מיט מיר איין שעה?
/26:41 וואַך און בעט, אַז איר זאָלט ניט קומען אין נסיון; דער גייסט איז טאַקע.
װילט, אבער דאם פלײש איז שװאך.
/26:42 ער איז װידער אַװעקגעגאַנגען דאָס צװײטע מאָל, און האָט מתפּלל געװען, אַזױ צו זאָגן: מײַן פֿאָטער, אױב.
דער דאזיקער בעכער זאל ניט פארגיין פון מיר, סיידן איך טרינק עס, וועט געשען דיין ווילן.
/26:43 און ער איז געקומען, און האָט זײ װידער געפֿונען שלאָפנדיק, װאָרום זײערע אױגן זײַנען געװען שװער.
/26:44 און ער האָט זײ פֿאַרלאָזט, און איז װידער אַװעקגעגאַנגען, און האָט מתפּלל געװען דאָס דריטע מאָל, אַזױ צו זאָגן
די זעלבע ווערטער.
/26:45 און ער איז געקומען צו זײַנע תַּלמידים, און האָט צו זײ געזאָגט: שלאָף אַצונד, און
נעם דיין מנוחה: זע, די שעה איז אין האַנט, און דער זון פון מענטש איז
פארראטן אין די הענט פון זינדיקע.
/26:46 שטײ אױף, לאָמיר גײן, זע, ער איז באַ דער האַנט װאָס פֿאַרראַט מיך.
/26:47 און װי ער האָט נאָך גערעדט, איז געקומען יהודה, אײנער פֿון די צוועלף, און מיט אים.
אַ גרויסער המון מיט שווערדן און שטאַנגען, פֿון די ראָשי־כּהנים און
זקנים פון די מענטשן.
/26:48 און דער װאָס האָט אים פֿאַרראַטן, האָט זײ געגעבן אַ צײכן, אַזױ צו זאָגן: װער איך װעל
קוש, דער זעלביקער איז ער: האַלטן אים פעסט.
/26:49 און ער איז גלײַך געקומען צו יאָשקע, און האָט געזאָגט: שלום, האַר; און אים געקושט.
/26:50 און יאָשקע האָט צו אים געזאָגט: פרײַנד, פֿאַר װאָס ביסטו געקומען? דעמאָלט געקומען
זיי, און געלייגט הענט אויף יאָשקע, און גענומען אים.
/26:51 און אָט האָט אײנער פֿון די װאָס מיט יאָשקע אױסגעשטרעקט זײַן האַנט.
און ער האָט געצויגן זײַן שװערד, און האָט געשלאָגן אַ קנעכט פֿון דעם כּהן גדול, און האָט געשלאָגן.
אַוועק זײַן אויער.
/26:52 און יאָשקע האָט צו אים געזאָגט: שטעל צוריק דײַן שװערד אױף זײַן אָרט, פֿאַר אַלע
די וואָס נעמען די שווערד וועלן אומקומען מיט דער שווערד.
/26:53 מײנסטו, אַז איך קען איצט ניט דאַוונען צו מײַן פֿאָטער, און ער װעט
איצט געבן מיר מער ווי צוועלף לעגיאָנס פון מלאכים?
/26:54 אָבער װי זאָלן דערפֿילט װערן די פּסוקים, אַז אַזױ זאָל זײַן?
/26:55 אין דער זעלביקער שעה האָט יאָשקע געזאָגט צו דעם פאלק: ביסטו אַרױסגעגאַנגען װי?
קעגן אַ גנב מיט שווערדן און שטאַנגען מיך צו נעמען? איך געזעסן טעגלעך מיט
איר האָט געלערנט אין דעם היכל, און איר האָט מיך ניט אָנגענומען.
/26:56 און דאָס אַלץ איז געשען, כּדי די שריפטן פֿון די נבֿיאים זאָלן זײַן
מקוים. דעמאלט האבן אים אלע תלמידים פארלאזט, און זענען אנטלאפן.
/26:57 און די װאָס האָבן אָנגענומען יאָשקע, האָבן אים אַװעקגעפֿירט קײן קָיפֿס דעם הויך
כֹּהֵן, וָוָא דִי סוֹפְרִים אוּן דִי זְקֵנִים זֶענֶען זִיךְ גִיזָאגְט.
/26:58 אָבער פעטרוס איז אים נאָכגעגאַנגען פֿון דער װײַטן ביזן פּאַלאַץ פֿון דעם כּהן־גדול, און איז געגאַנגען.
אין, און געזעסן מיט די קנעכט, צו זען דעם סוף.
/26:59 און די ראָשי־כּהנים, און די עלטסטע, און דער גאַנצער ראט, האָבן געזוכט פֿאַלש
עדות קעגן יאָשקע, אים צו טייטן;
/26:60 אָבער ניט געפֿונען; יאָ, כאָטש עס זײַנען געקומען אַ סך פֿאַלשע עדות, האָבן זײ אָבער געפֿונען
גאָרניט. צום לעצט זענען געקומען צוויי פאלשע עדות,
/26:61 און ער האָט געזאָגט: דער דאָזיקער האָט געזאָגט: איך קען צעשטערן דעם הֵיכל פֿון גאָט, און
צו בויען עס אין דריי טעג.
/26:62 און דער כּהן-גדול איז אױפֿגעשטאַנען, און האָט צו אים געזאָגט: ענטפֿערסטו גאָרנישט?
װאָס זײַנען די דאָזיקע עדות קעגן דיר?
/26:63 אָבער יאָשקע האָט שטיל. און דער כהן גדול האָט געענטפערט און געזאָגט צו
אים, איך באַשװער דיר בײַם לעבעדיקן גאָט, אַז דו זאָלסט אונדז זאָגן צי דו ביסט
דער משיח, דער זון פון גאָט.
/26:64 זאָגט צו אים יאָשקע: דו האָסט געזאָגט, אָבער איך זאג דיר:
נאָך דעם וועט איר זען דעם זון פון מענטש זיצן אויף די רעכט האַנט
מאַכט, און קומען אין די וואלקנס פון הימל.
/26:65 האָט דער כּהן-גדול צעריסן זײַנע קלײדער, אַזױ צו זאָגן: ער האָט גערעדט חילול השם;
װאָס דאַרפֿן מיר נאָך פֿון עדות? זע, איצט איר האָט געהערט זיין
חילול השם.
/26:66 װאָס מײנט איר? האָבן זיי געענטפערט און געזאָגט: ער איז שולדיק אין טויט.
/26:67 און זײ האָבן אים אױסגעשפּײַען אין פּנים, און אים געשלאָגן; און אנדערע האבן אים געשלאגן
מיט די פאלם פון זייערע הענט,
/26:68 אַזױ צו זאָגן: זאָג אונדז נבֿיאות, דו משיח, װער איז דער װאָס האָט דיך געשלאָגן?
/26:69 און פעטרוס איז געזעסן פֿון דרױסן אין פּאַלאַץ, און אַ מײדל איז געקומען צו אים, אַזױ צו זאָגן:
דו ביסט אויך געווען מיט יאָשקע פון גליל.
/26:70 אָבער ער האָט געלייקנט פֿאַר זײ אַלע, אַזױ צו זאָגן: איך װײס ניט װאָס דו זאָגסט.
/26:71 און װי ער איז אַרױסגעגאַנגען אין דין-הויז, האָט אים געזען אַן אַנדער דינסט, און האָט געזאָגט
צו די, וואָס זענען דאָרטן געווען: דער דאָזיקער יונגערמאַן איז אויך געווען מיט יאָשקע פון נצרת.
/26:72 און ער האָט װידער געלייקנט מיט אַ שבועה, איך קען ניט דעם מאַן.
/26:73 און נאָך אַ צײַט זײַנען געקומען צו אים די װאָס זײַנען געשטאַנען, און האָבן געזאָגט צו פעטרוסן:
פֿאַרװאָס ביסטו אױך אײנער פֿון זײ; װאָרום דײַן רײד פֿאַרשלאָגט דיך.
/26:74 האָט ער אָנגעהױבן צו שעלטן און צו שװערן, אַזױ צו זאָגן: איך קען ניט דעם מאַן. און
גלײך האט זיך דער האן באנומען.
/26:75 און פעטרוס האָט געדענקט דאָס װאָרט פֿון יאָשקע, װאָס האָט צו אים געזאָגט: פֿאַר דעם
האָן קרא, דו וועסט מיר לייקענען דריי מאָל. און ער איז אַרױסגעגאַנגען, און האָט געװײנט
ביטער .
