מתיא
/22:1 און יאָשקע געענטפערט, און האָט ווידער גערעדט צו זיי דורך משלים, און געזאגט:
/22:2 דאָס מלוכה פֿון הימל איז אַזױ װי אַ מלך װאָס האָט חתונה געהאַט
                                                      פאר זיין זון,
/22:3 און ער האָט אַרױסגעשיקט זײַנע קנעכט צו רופֿן די באַפֿױלן צו דעם
                    חתונה: און זיי וואָלט ניט קומען.
/22:4 און ער האָט װידער אַרױסגעשיקט אַנדערע קנעכט, אַזױ צו זאָגן: זאָג די געבאָטן.
הִנֵּה, איך האָבּ צוּגעגרייט מיין סעודה: מײַנע רינדער און מײַנע פֿעטס זענען געהרגעט געוואָרן,
            און אַלץ איז גרייט: קום צו דער חתונה.
/22:5 און זײ האָבן דערפֿון ליכט געמאַכט, און זײ זײַנען געגאַנגען אײנער צו זײַן לאַנד, דער אַנדערער
                                                    צו זיין סחורה:
/22:6 און די איבעריקע האָבן גענומען זײַנע קנעכט, און זײ האָבן חרדדיק געטענהט, און זײ
                                                       הרגענען זיי.
/22:7 און װי דער מלך האָט דערפֿון געהערט, האָט ער זיך געצערנט, און ער האָט אַרױסגעשיקט זײַנע
חיל , או ן האב ן פארניכ ט ד י מערדער , או ן פארברענט , זײע ר שטאט .
/22:8 האָט ער געזאָגט צו זײַנע קנעכט: די חתונה איז גרייט, נאָר די װאָס זײַנען געװען
                                     בידן זענען נישט ווערט.
/22:9 גײט איר דעריבער אױף די װעגן, און אַלע װאָס איר װעט געפֿינען, בעט צו
                                                             די חתונה.
/22:10 און די קנעכט זײַנען אַרױסגעגאַנגען אױף די װעגן, און האָבן אַלע אײַנגעזאַמלט
אזויפיל ווי זיי האבן געפונען, סיי שלעכט סיי גוט, און די חתונה איז געווען געמאכט
                                                             מיט געסט.
/22:11 און דער מלך איז געקומען צו זען די געסט, און ער האָט דאָרטן געזען אַ מאַן װאָס
                       ניט געהאט אויף אַ חתונה מלבוש:
/22:12 און ער האָט צו אים געזאָגט: פֿרײַנד, װי ביסטו אַהער אַרײַנגעקומען אָן אַ
חתונה מלבוש? אוּן עֶר הָאט גִיזָאגְט אוֹיךְ.
/22:13 האָט דער מלך געזאָגט צו די קנעכט: בינד אים האַנט און פֿיס, און נעם אים.
אַוועק, און וואַרפן אים אין די ויסווייניקסט פינצטערניש; עס וועט זיין געוויין און
                                                  קריצן פון ציין.
22:14 פֿאַר פילע זענען גערופן, אָבער ווייניק זענען אויסדערוויילט.
/22:15 און די פּרוּשים זײַנען געגאַנגען, און האָבן געעצהט װי אַזױ זײ זאָלן אים אַרײַנװאַרפֿן
                                                               זײן רײד.
/22:16 און זײ האָבן געשיקט צו אים זײערע תַּלמידים מיט די הורדוסען, אַזױ צו זאָגן:
האר, מיר וויסן אַז דו ביסט אמת, און לערנט דעם וועג פון גאָט אין
אמת, און דו קענסט ניט זאָרגן וועגן קיין מענטש: פֿאַר דו האָסט ניט באַטראַכט דעם
                                              מענטש פון מענטשן.
/22:17 זאָלסט אונדז זאָגן: װאָס האַלטסטו? איז עס געזעצלעך צו געבן צינדז צו
                                               קיסר, אָדער נישט?
/22:18 אָבער יאָשקע האָט דערקענט זײער רשעות, און האָט געזאָגט: װאָס פּרוּװט איר מיך?
                                                                חונפים?
/22:19 װײַז מיר דאָס געלט געלט. און זײ האָבן אים געבראַכט אַ גראָשן.
/22:20 און ער האָט צו זײ געזאָגט: װעמען איז דאָס דאָזיקע בילד און דאָס דאָזיקע אױפֿשריפֿט?
/22:21 זאָגן זײ צו אים: דעם קיסר. דענצמאָל האָט ער צו זײ געזאָגט: דעריבּער שענקען
צו דעם קיסר די זאכן וואָס זענען פון דעם קיסר; און צו גאָט די זאכן וואָס
                                                       זענען גאָטס.
/22:22 און אַז זײ האָבן געהערט די דאָזיקע װערטער, האָבן זײ זיך געחידושט, און האָבן אים פֿאַרלאָזט, און זײַנען געגאַנגען
                                                         זייער וועג.
/22:23 אין יענעם טאָג זײַנען געקומען צו אים די צדוקים, װאָס זאָגן, אַז עס איז ניטא
                           תחיית המתים, און געבעטן אים,
/22:24 אַזױ צו זאָגן: האַר, האָט משה געזאָגט: אױב אַ מאַן שטאַרבט אָן קינדער, זײַן
אַ ברודער זאָל חתונה האָבן מיט זײַן װײַב, און ער זאָל אױפֿשטעלן זאָמען צו זײַן ברודער.
/22:25 און עס זײַנען געװען מיט אונדז זיבן ברידער, און דער ערשטער, װען ער האָט געהאַט
האט חתונה געהאט מיט א װײב, פארשטארבענע, און האט נישט געהאט קײן שום נפקא מינה, זײן װײב איבערגעלאזט צו זײן
                                                                ברודער:
/22:26 אַזױ אױך דער צװײטער, און דער דריטער ביזן זיבעטן.
/22:27 און דאָס לעצטע פֿון אַלע איז אױך געשטאָרבן די פֿרױ.
/22:28 דרום װעמענס װײַב זאָל זי זײַן פֿון די זיבן אין דער המתים? פֿאַר
                                             זיי אַלע האָבן זי.
/22:29 האָט יאָשקע געענטפערט, און צו זיי געזאָגט: איר טועה, ניט וויסנדיק דעם
            סקריפּטשערז, אדער די מאַכט פון גאָט.
/22:30 װאָרום אין דער המתים האָט מען ניט חתונה, און זײ װערן ניט חתונה געהאַט;
אָבער זיי זענען ווי די מלאכים פון גאָט אין הימל.
/22:31 אָבער װעגן דעם אױפֿשטײן פֿון די מתים, האָט איר דאָס ניט געלײענט
וואָס איז גערעדט צו איר דורך גאָט, אַזוי צו זאָגן:
/22:32 איך בין דער גאָט פֿון אבֿרהמען, און דער גאָט פֿון יצחק, און דער גאָט פֿון יעקבֿ? גאָט
איז ניט דער גאָט פון די טויט, אָבער פון די לעבעדיק.
/22:33 און אַז דער המון האָט דאָס געהערט, האָבן זײ זיך געחידושט פֿון זײַן לערע.
/22:34 אָבער װי די פּרוּשים האָבן געהערט אַז ער האָט אַרײַנגעטאָן די צדוקים
   שװײג ע זײנע ן ז ײ צוזאמענגעקליב ן געװארן .
/22:35 און אײנער פֿון זײ, װאָס איז געװען אַן אַדוואָקאַט, האָט אים געפּרוּװט אַ פֿרעג
                                                 אים, און געזאגט,
/22:36 האַר, װאָס איז דאָס גרױסע געבאָט אין דער תּוֹרה?
/22:37 האָט יאָשקע צו אים געזאָגט: זאָלסט ליב האָבן יהוה דײַן גאָט מיט דײַן גאַנצן
הארץ און מיט דיין גאנצער נשמה און מיט דיין גאנצער שכל.
   /22:38 דאָס איז דאָס ערשטע און גרױסע געבאָט.
/22:39 און דער צװײטער איז אַזױ װי איר: זאָלסט ליב האָבן דײַן חבֿר װי
                                                                      זיך.
/22:40 אױף די דאָזיקע צװײ געבאָט הענגען די גאַנצע תּוֹרה און די נבֿיאים.
/22:41 בעת די פּרוּשים האָבן זיך אײַנגעזאַמלט, האָט יאָשקע זיי געבעטן:
/22:42 אַזױ צו זאָגן: װאָס מײנט איר פֿון משיחן? וועמענס זון איז ער? זיי זאָגן צו אים, די
                                                        זון פון דוד.
/22:43 האָט ער צו זײ געזאָגט: װי אַזױ רופֿט אים דוד אין גײַסט גאָט, אַזױ צו זאָגן:
/22:44 גאָט האָט געזאָגט צו מײַן האַר: זיצט אױף מײַן רעכטער האַנט, ביז איך װעל מאַכן דײַן.
                                        פיינט דיין פוסבענקל?
/22:45 אױב דוד װעט אים רופֿן גאָט, װי איז ער זײַן זון?
/22:46 און קײנער האָט אים ניט געקענט ענטפֿערן אַ װאָרט, און קײנער האָט ניט געדרײט פֿון
                       פרעגט אים יענעם טאג נאך שאלות.