מתיא
/18:1 אין דער זעלביקער צײַט זײַנען געקומען די תלמידים צו יאָשקע, אַזױ צו זאָגן: װער איז דער?
גרעסטער אין מלכות שמים?
/18:2 און יאָשקע האָט גערופֿן צו זיך אַ קליין קינד, און האָט אים אַרײַנגעשטעלט אין מיטן
זיי,
/18:3 און ער האָט געזאָגט: פֿאַר װאָר, איך זאָג אײַך, סײַדן איר זאָלט זיך אומקערן און װערן װי
קינדער, איר זאָלט ניט קומען אין די מלכות פון הימל.
/18:4 איטלעכער װאָס װעט זיך דערנידעריקן אַזױ װי דאָס דאָזיקע קינד, ער איז דער
איז דער גרעסטער אין מלכות שמים.
/18:5 און װער עס װעט נעמען אַזאַ קינד אין מײַן נאָמען, נעמט מיך אױף.
/18:6 אָבער װער װעט באַלײדיקן אײנעם פֿון די דאָזיקע קלײנע װאָס גלויבט אין מיר, דאָס איז
געווען בעסער פאר אים, אז מען האט געהאנגען א מילשטיין אויפן האלדז, און
אז ער איז דערטרונקען געווארן אין דער טיפעניש פון ים.
/18:7 װײ דער װעלט פֿון װעגן עבירות! װאָרום דאָס דאַרף זײַן
קומען עבירות; אָבער וויי צו דעם מענטש, דורך וועמען די עבירה קומט!
/18:8 דרום, אױב דײַן האַנט אָדער דײַן פֿיס האָט דיר באַליידיקט, שײד זײ אָפּ, און װאַרף.
זיי פֿון דיר: עס איז בעסער פֿאַר דיר צו קומען אין לעבן, אָפּגעשטעלט אָדער פאַרמאַכן,
אלא ווי צו האָבן צוויי הענט אָדער צוויי פֿיס צו וואַרפן אין אייביק
פייַער.
/18:9 און אױב דײַן אױג האָט דיך באַליידיקט, רײַס עס אַרױס און וואַרף עס פֿון דיר;
בעסער פֿאַר דיר צו קומען אין לעבן מיט איין אויג, ווי צוויי
אױגן װערן אַרײַן אין גיהנום פֿײַער.
/18:10 היט זיך, אַז איר זאָלט ניט פֿאַראַכטן אײנער פֿון די דאָזיקע קלײנע קינדער; װאָרום איך זאָג צו
איר, אַז אין הימל, זייער מלאכים טאָן שטענדיק זען דעם פּנים פון מיין פאטער
וואָס איז אין הימל.
/18:11 װאָרום דער מענטשנקינד איז געקומען ראטעװען דאָס װאָס איז פֿאַרלוירן געװאָרן.
/18:12 װי מײנט איר? אויב אַ מענטש האָט הונדערט שעפּס, און איינער פון זיי איז ניטאָ
פארבלאנדזשעט, לאזט ער ניט איבער די ניין און ניין און ניין און גײט אַריין
בערג , און זוכט דאס וואס איז פארבלאנדזשעט ?
/18:13 און אױב ער טרעפֿט עס, פֿאַר װאָר, איך זאָג אײַך, ער פֿרײערט זיך מער.
פֿון יענעם שאָף, װי פֿון די נײַן און נײַן און נײַן און נײַן און נײַן און נײַן און נײַן און נײַן און נײַן און נײַן און נײַן און נײַן, װאָס זײַנען ניט פֿאַרבלאָנדזשעט.
/18:14 אַזױ איז ניט דער װילן פֿון אײַער פֿאָטער װאָס איז אין הימל
פון די קליינע זאָלן אומקומען.
/18:15 און אױב דײַן ברודער װעט פֿאַרברעכן קעגן דיר, גײ און דערצײל אים זײַן
שולד צװישן דיר און אים אַלײן: אױב ער װעט דיך הערן, האָסטו
פארדינט דיין ברודער.
/18:16 אָבער אױב ער װעט דיך ניט הערן, נעם מיט דיר נאָך אײנס אָדער צװײ דאָס
אין מױל פֿון צװײ אָדער דרײַ עדות מעג יעדער װאָרט באַשטימט װערן.
/18:17 און אױב ער װעט פֿאַרלאָזן זײ צו הערן, זאָג עס צו דער קהילה, אָבער אױב ער
פֿאַרלאָזן צו הערן די קהילה, זאָל ער זיין צו דיר ווי אַ גוי און אַ
פּובליקאַן.
/18:18 פֿאַר װאָר, איך זאָג אײַך: אַלץ װאָס איר בינדן אױף דער ערד, װעט געבונדן װערן
אין הימל: און אַלץ וואָס איר וועט לוסאַן אויף דער ערד וועט זיין לוסיד אין
הימל.
/18:19 און איך זאָג אײַך װידער, אַז אױב צװײ פֿון אײַך װעלן זיך פֿאַרשטײן אױף דער ערד
אָנרירן אַלץ װאָס זײ װעלן בעטן, װעט געטאָן װערן פֿאַר זײ פֿון מײַנע
פאטער וואס איז אין הימל.
/18:20 װאָרום װוּ צװײ אָדער דרײַ זײַנען אײַנגעזאַמלט אין מײַן נאָמען, דאָרט בין איך אַרײַן
צװישן זײ.
/18:21 און פעטרוס איז געקומען צו אים, און האָט געזאָגט: האר, װיפֿל זאָל מײַן ברודער זינדיקן?
קעגן מיר, און איך מוחל אים? ביז זיבן מאל?
/18:22 זאָגט צו אים יאָשקע: איך זאָג דיר ניט, ביז זיבן מאָל, נאָר ביז
זיבעציק מאל זיבן.
/18:23 דרום איז דאָס מלוכה פֿון הימל געגלײַכן מיט אַ זיכערן מלך, װאָס
װאלט געזאלט נעמען חשבון פון זײנע קנעכט.
/18:24 און װי ער האָט אָנגעהױבן רעכענען, איז צו אים געבראַכט געװאָרן אײנער װאָס איז שולדיק
אים צען טויזנט טאלאנטן.
/18:25 אָבער פֿאַר װאָס ער האָט ניט געדאַרפֿט באַצאָלן, האָט זײַן האַר באַפֿױלן אים צו פֿאַרקױפֿן.
און זײַן װײַב, און קינדער, און אַלץ װאָס ער האָט געהאַט, און צו באַצאָלן.
/18:26 און דער קנעכט איז אַראָפּגעפֿאַלן, און האָט זיך געבוקט צו אים, אַזױ צו זאָגן: גאָט!
געדולד מיט מיר, און איך וועל דיר אלץ באצאלן.
/18:27 און דער האַר פֿון יענעם קנעכט האָט זיך דערבאַרימט, און האָט אים אָפּגעלאָזן.
און האָט אים מוחל דעם חוב.
/18:28 און דער זעלביקער קנעכט איז אַרױסגעגאַנגען, און האָט געפֿונען אײנעם פֿון זײַנע חבֿרים;
װאָס איז אים שולדיק געװען הונדערט פּענס, און ער האָט אים אָנגענומען די הענט, און אים גענומען
דורך דעם האַלדז, אַזוי צו זאָגן: צאָל מיר אַז דו ביסט שולדיק.
/18:29 און זײַן חבֿר־קנעכט איז אַראָפּגעפֿאַלן צו זײַנע פֿיס, און האָט אים געבעטן, אַזױ צו זאָגן:
האָבן געדולד מיט מיר, און איך וועל באַצאָלן דיר אַלע.
/18:30 און ער האָט ניט געװאָלט, נאָר ער איז געגאַנגען און האָט אים אַרײַנגעװאָרפֿן אין תּפֿיסה, ביז ער זאָל באַצאָלן
דער חוב.
/18:31 און װי זײַנע מיטקנעכט האָבן געזען װאָס איז געשען, האָבן זײ זיך זײער געצערנט, און
געקומען און דערצײלט צו זײער האַר אַלץ װאָס איז געשען.
/18:32 האָט זײַן האַר, נאָכדעם װי ער האָט אים גערופֿן, צו אים געזאָגט: דו
שלעכטער קנעכט, איך האָב דיר מוחל געווען דעם גאַנצן חוב, ווײַל דו האָסט מיך געגלוסט.
/18:33 װאָלט דו אױך ניט דערבאַרימט מיט דײַן מיטאַרבעטער?
ווי איך האָב רחמנות אויף דיר?
/18:34 און זײַן האַר האָט זיך געצערנט, און האָט אים איבערגעגעבן צו די פּײַניקערס ביז ער
זאָל צאָלן אַלץ װאָס איז אים שולדיק.
/18:35 אַזױ װעט מײַן פֿאָטער אין הימל אױך טאָן צו אײַך, אױב איר פֿון אײַער
הערצער מוחל ניט יעדן איינעם זיין ברודער זייערע שולד.
