מתיא
/17:1 און נאָך זעקס טעג יאָשקע גענומען פעטרוס, יעקב, און יוחנן זיין ברודער, און
ברענגט זיי ארויף אויף א הויכן בארג באזונדער,
/17:2 און ער איז פֿאַרוואַנדלט געװאָרן פֿאַר זײ, און זײַן פּנים האָט געשײַנט װי די זון, און
              זײ ן מלבוש איז געװען װײס װי די ליכט.
/17:3 און ערשט משה און אֵלִיָהו האָבן זיך באַװיזן מיט אים.
/17:4 און פעטרוס האָט געענטפערט און געזאָגט צו יאָשקע: האר, עס איז גוט פֿאַר אונדז צו זיין
דאָ: אויב דו ווילסט, לאָמיר דאָ מאַכן דרײַ סוכות; איינער פֿאַר דיר,
און אײנער פֿאַר משהן, און אײנער פֿאַר עליאַכן.
/17:5 בשעת ער האָט נאָך גערעדט, ערשט אַ ליכטיקער װאָלקן האָט זײ איבערגעשאָטן, ערשט
אַ קָול פֿון װאָלקן, װאָס האָט געזאָגט: דאָס איז מײַן באַליבטער זון, אין װעמען איך
                      בין גוט צופֿרידן; הערט איר אים.
/17:6 און אַז די תַּלמידים האָבן דאָס געהערט, זײַנען זײ געפֿאַלן אױף זײער פּנים, און האָבן געשװיגן
                                                          דערשראָקן.
/17:7 און יאָשקע איז געקומען, און האָט זײ אָנגערירט, און געזאָגט: שטײ אױף, און האָט ניט קײן מורא.
/17:8 און אַז זײ האָבן אױפֿגעהױבן זײערע אױגן, האָבן זײ קײנעם ניט געזען, אַחוץ יאָשקע
                                                                  בלויז.
/17:9 און װי זײ האָבן אַראָפּגענידערט פֿון באַרג, האָט יאָשקע זײ באַפֿױלן, אַזױ צו זאָגן:
זאָגן די זעאונג צו קיין מענטש, ביז דער זון פון מענטש וועט זיין אויפגעשטאנען ווידער פון די
                                                                    טויט.
/17:10 און זײַנע תַּלמידים האָבן אים געפרעגט, אַזױ צו זאָגן: פֿאַר װאָס זאָגן די סופרים אַז אֵלִיָהו?
                                                  מוז ערשט קומען?
/17:11 און יאָשקע געענטפערט און געזאגט צו זיי: עליאַ וועט קומען ערשטער, און
                                              ומקערן אַלע זאכן.
/17:12 אָבער איך זאָג אײַך, אַז אֵלִיָהו איז שױן געקומען, און זײ האָבן אים ניט געקענט.
אָבער האָבן געטאָן צו אים אַלץ וואָס זיי האָבן גערעכנט. אזוי אויך וועט די
                    דער זון פון מענטש ליידן פון זיי.
/17:13 און די תּלמידים האָבן פֿאַרשטאַנען, אַז ער האָט גערעדט צו זײ פֿון יוחנן
                                                          באַפּטיסט.
/17:14 און אַז זײ זײַנען געקומען צו דעם המון, איז געקומען צו אים אַ מענטש
                     מענטש, קניען צו אים, און געזאגט,
/17:15 גאָט, דערבאַרימט זיך אױף מײַן זון, װאָרום ער איז אַ משוגענער, און ער איז שטאַרק צער;
אפטמאל פאלט ער אריין אין פייער, און אפט אין וואסער.
/17:16 און איך האָב אים געבראַכט צו דײַנע תלמידים, און זײ האָבן אים ניט געקענט היילן.
/17:17 און יאָשקע געענטפערט און געזאגט, אָ געטרייַ און פאַרקריפּלט דור, ווי?
לאַנג זאָל איך זיין מיט דיר? װי לאנג װעל איך דיך לײדן? ברענג אים אהער
                                                                 צו מיר.
/17:18 און יאָשקע האָט אָנגעשריגן דעם שטן; און ער איז אַרױסגעגאַנגען פֿון אים, און דאָס קינד
                 איז געהיילט געווארן פון יענע שעה.
/17:19 און די תּלמידים זײַנען געקומען באַזונדער צו יאָשקע, און האָבן געזאָגט: פֿאַר װאָס האָבן מיר ניט געקאָנט װאַרפֿן?
                                                           אים ארויס?
/17:20 און יאָשקע האָט צו זײ געזאָגט: פֿון װעגן אײַער אומגלויבן, װאָרום פֿאַרװאָר, איך זאָג
צו אייך, אויב איר האָט אמונה ווי אַ קערל פון זענעפט, זאָלט איר זאָגן צו
דער דאָזיקער באַרג, נעם אַוועק פֿון דאָרטן קיין אָרט; און עס וועט אוועקנעמען; און
                גאָרנישט וועט דיר זיין אוממעגלעך.
/17:21 אָבער דער דאָזיקער מין גײט ניט אַרױס, נאָר דורך דאַוונען און תענית.
/17:22 און בעת זײ זײַנען געבליבן אין גליל, האָט יאָשקע צו זײ געזאָגט: דער זון פֿון מענטש
   וועט זיין פארראטן אין די הענט פון מענטשן:
/17:23 און זײ װעלן אים טײטן, און אױפֿן דריטן טאָג װעט ער אױפֿשטײן. און
                             זיי האבן זייער אנטשולדיגט.
/17:24 און אַז זײ זײַנען געקומען קײן כפר נחום, האָבן די װאָס האָבן באַקומען געלט
געקומען צו פעטרוס, און האט געזאגט, צי ניט דיין האר באַצאָלן צינדז?
/17:25 האָט ער געזאָגט: יאָ. און ווען ער איז געקומען אין די הויז, יאָשקע פּריווענטיד אים,
אַזוי צו זאָגן: וואָס מיינט דו, שמעון? פֿון װעמען טאָן די מלכים פֿון דער ערד
נעמען מנהג אָדער טריביוט? פֿון זײערע אײגענע קינדער, אָדער פֿון פֿרעמדע?
/17:26 האָט פעטרוס צו אים געזאָגט: פֿון פֿרעמדע. יאָשקע האט געזאגט צו אים, דעריבער זענען די
                                                       קינדער פריי.
/17:27 אָבער, כּדי מיר זאָלן זײ ניט באַליידיקן, גײ צום ים, און
וואַרפן אַ קרוק, און נעם אַרויף די פיש וואָס ערשטער קומען אַרויף; און ווען דו
האָסט געעפֿנט זײַן מױל, װעסטו געפֿינען אַ שטיק געלט: װאָס נעם, און
                        גיב זיי פאַר מיר און פאַר דיר.