מתיא
/11:1 און עס איז געװען, אַז יאָשקע האָט געענדיקט באַפֿױלן זײַנע צוועלף
תלמידים, ער אוועקגעגאנגען פון דאָרט צו לערנען און פּריידיקן אין זייער שטעט.
/11:2 און װי יוחנן האָט געהערט אין דער תּפֿיסה די װערק פֿון משיחן, האָט ער געשיקט צװײ
                                            פון זיינע תלמידים,
/11:3 און ער האָט צו אים געזאָגט: ביסטו דער װאָס זאָל קומען, אָדער מיר זוכן
                                                             אן אנדער?
11:4 יאָשקע געענטפערט און געזאגט צו זיי, גיין און ווייַזן יוחנן ווידער די זאכן
                                    וואָס איר הערן און זען:
/11:5 די בלינדע באַקומען זײערע אױגן, און די לאַמע גײען, די מצורעים
גערייניקט, און די טויב הערן, די טויטע זענען אויפגעשטאנען, און די אָרעם האָבן
                         די בשורה האט אנגעזאגט צו זיי.
/11:6 און װױל איז דער װאָס װעט זיך ניט באַליידיקן אין מיר.
/11:7 און װי זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען, האָט יאָשקע אָנגעהױבן צו זאָגן צו דעם המון װעגן
יוחנן, וואָס זענען איר אַרויס אין דער מדבר צו זען? א ראנג האט זיך געציטערט מיט
                                                           דער ווינט?
/11:8 אָבער װאָס זײַט איר אַרױסגעגאַנגען צו זען? א מענטש אנגעטאן אין ווייכע מלבושים? זע,
די װאָס טראָגן װײכע קלײדער זײַנען אין מלכים הײַזער.
/11:9 אָבער װאָס זײַט איר אַרױסגעגאַנגען צו זען? אַ נביא? יאָ, איך זאָג אייך, און
                                                     מער װי א נביא.
/11:10 װאָרום דאָס איז דער, פֿון װעמען עס איז געשריבן: זע, איך שיק מײַן שליח
פֿאַר דײַן פּנים, װאָס װעט מאַכן דײַן װעג פֿאַר דיר.
/11:11 פֿאַר װאָר, איך זאָג אײַך, צװישן די װאָס זײַנען געבאָרן געװאָרן פֿון װײַבער, האָט ניט
אויפגעשטאנען אַ גרעסערער ווי יוחנן דער באַפּטיסט: ניט קוקנדיק דער קלענסטער
      אין די מלכות פון הימל איז גרעסער ווי ער.
/11:12 און פֿון די טעג פֿון יוחנן דעם באַפּטיסט ביז איצט דאָס מלכות פֿון הימל
ליידט גוואַלד, און די גוואַלדיק נעמען עס מיט גוואַלד.
/11:13 װאָרום אַלע נבֿיאים און די תּוֹרה האָבן געזאָגט נבֿיאות ביז יוחנן.
/11:14 און אױב איר װעט עס נעמען, איז דאָס אֵלִיָהו, װאָס װעט קומען.
 /11:15 דער װאָס האָט אױערן צו הערן, זאָל הערן.
/11:16 אָבער מיט װאָס זאָל איך געגליכן דעם דאָזיקן דור? עס איז ווי פֿאַר קינדער
זיצן אין די מארקפלעצער, און רופן צו זייערע חברים,
/11:17 און ער האָט געזאָגט: מיר האָבן געשפּרײט צו אײַך, און איר האָט ניט געטאַנצט; מיר האבן
האָט געטרױערט צו אײַך, און איר האָט ניט געקלאָגט.
/11:18 װאָרום יוחנן איז געקומען ניט עסן און ניט געטרונקען, און זײ זאָגן: ער האָט אַ
                                                                      שטן.
/11:19 דער מענטשנקינד איז געקומען עסן און געטרונקען, און זײ זאָגן: זע, אַ מענטש
גראמער , או ן א װײנער , א פרײנ ד פו ן מוכסי ם או ן זינדיקע . אבער
די חכמה איז גערעכטפארטיקט פון אירע קינדער.
/11:20 און ער האָט אָנגעהױבן צו שאָדן די שטעט װאָס דאָס רובֿ פֿון זײַנע גבורה
זיי זענען געשען, ווייַל זיי האָבן ניט תשובה געטאן:
/11:21 װײ דיר, כורזין! וויי דיר, בית-ציידה! פֿאַר אויב די גוואַלדיק
מעשים, װאָס זײַנען געטאָן געװאָרן אין אײַך, זײַנען געטאָן געװאָרן אין צור און צידון, זײ
וואלט שוין לאנג צוריק תשובה געטאן אין זאק און אש.
/11:22 אָבער איך זאָג אײַך: פֿאַר צור און צידון װעט זײַן מער נישקשהדיק בײַם האַרצן.
                            טאָג פון דין, ווי פֿאַר דיר.
/11:23 און דו, כפר נחום, װאָס ביסט דערהויבן ביזן הימל, װעסט געבראַכט װערן.
אַראָפּ צו גיהנום: פֿאַר אויב די גוואַלדיק מעשים, וואָס זענען געטאן אין דיר, האט
געשען אין סדום, וואָלט עס געבליבן ביז היינט.
/11:24 אָבער איך זאָג אײַך: עס װעט זײַן מער נישקשהדיק פֿאַר דעם לאַנד פֿון
            סדום אין טאָג פון דין, ווי פֿאַר דיר.
/11:25 אין יענער צײַט האָט יאָשקע געענטפֿערט און געזאָגט: איך דאַנקען דיר, טאַטע, גאָט פֿון גאָט
הימל און ערד, װײַל דו האָסט דאָס באַהאַלטן פֿון די חכמים און
חכמים, און האָסט זיי אַנטפּלעקט צו קליינע קינדער.
/11:26 אַזױ, טאַטע, װאָרום אַזױ איז געװען גוט אין דײַנע אױגן.
/11:27 אַלץ װערט מיר איבערגעגעבן פֿון מײַן פֿאָטער, און קײנער קען ניט
זון, אָבער דער פאטער; און קיינער קען ניט דעם פאטער, אַחוץ דער זון,
און ער צו וועמען דער זון וועט אַנטדעקן אים.
/11:28 קומט צו מיר, אַלע אירע װאָס מיעטן און װערט שװער אָנגעלאָדן, און איך װעל געבן
                                                             איר רוען.
/11:29 נעם אױף אײַך מײַן יאָך, און לערן פֿון מיר; ווארים איך בין עניו און נידעריק אין
האַרץ: און איר וועט געפֿינען מנוחה פֿאַר אייַערע נשמות.
/11:30 װאָרום מײַן יאָך איז גרינג, און מײַן לאַסט איז ליכט.