מתיא
/9:1 און ער איז אַרײַן אין אַ שיף, און איז אַריבער, און איז געקומען אין זײַן שטאָט.
/9:2 און ערשט מע האָט צו אים געבראַכט אַ געלעכטער, ליגנדיק אױף אַ געלעכטער.
בעט: און יאָשקע געזען זייער אמונה געזאגט צו די קראַנק פון די געליימט; זון,
זייט פרייליך; דיינע זינד זענען דיר מוחל געווען.
/9:3 און ערשט עטלעכע פֿון די סופרים האָבן געזאָגט אין זיך: דער דאָזיקער
                                                        בלאַספעמעט.
/9:4 און יאָשקע, דערקענען זייער געדאנקען, האט געזאגט: דעריבער טראַכטן איר בייז אין דיין
                                                               הערצער ?
/9:5 װאָרום צי איז גרינגער, צו זאָגן: דײַנע זינד זײַנען דיר פֿאַרגעבן; אָדער צו זאָגן,
                                          שטיי אויף, און גיין?
/9:6 אָבער כּדי איר זאָלט װיסן, אַז דער מענטשנקינד האָט מאַכט אױף דער ערד צו פֿאַרגעבן
זינד, (דערנאך האט ער געזאגט צו דעם קראנקן: שטיי אויף, נעם דיין בעט,
                                            און גײ צו דײַן הױז.
/9:7 און ער איז אױפֿגעשטאַנען, און איז אַװעקגעגאַנגען צו זײַן הױז.
/9:8 און אַז דער המון האָט עס געזען, האָבן זײ זיך געחידושט, און האָבן געלויבט גאָט װאָס
                 האט געגעבן אַזאַ מאַכט צו מענטשן.
/9:9 און װי יאָשקע איז פֿון דאָרטן אַװעקגעגאַנגען, האָט ער געזען אַ מענטש מיטן נאָמען מתיא.
       און ער האָט צו אים געזאָגט: גיי מיר. און
ער איז אױפֿגעשטאַנען און איז אים נאָכגעגאַנגען.
/9:10 און עס איז געװען, װי יאָשקע איז געזעסן צו עסן אין הױז, ערשט אַ סך
מוכסים און זינדיקע זענען געקומען און זיך געזעצט מיט אים און זיינע תלמידים.
/9:11 און די פּרוּשים האָבן עס געזען, און זײ האָבן געזאָגט צו זײַנע תַּלמידים: װאָס עסט?
                   דיין האר מיט מוכסים און זינדיקע?
/9:12 אָבּער ווען יאָשקע האָט דאָס געהערט, האָט ער צו זיי געזאָגט: די וואָס זענען נויטיק
ניט אַ דאָקטער, אָבער די וואָס זענען קראַנק.
/9:13 אָבער גײ און לערן װאָס דאָס הײסט, איך װעל דערבאַרימען, און ניט
קרבן: ווארים איך בין נישט געקומען צו רופן די צדיקים, נייערט צו זינדיקע
                                                                  תשובה.
/9:14 און די תּלמידים פֿון יוחנן זײַנען געקומען צו אים, אַזױ צו זאָגן: װאָס טאָן מיר און דער?
פרושים פאסטן אָפט, אָבער דיין תלמידים פאַסטן נישט?
/9:15 און יאָשקע האט געזאגט צו זיי: קענען די קינדער פון די קאַלע טרויערן ווי?
ביז דער חתן איז מיט זײ? אָבער די טעג וועלן קומען, ווען די
חתן וועט ווערן פון זיי גענומען, און דערנאָך וועלן זיי פאַסטן.
/9:16 קײנער לײגט ניט אַ שטיק נײַע קלײדער צו אַן אַלטן קלײד, צוליב דעם װאָס
מע ן הא ט ארײנגעלײג ט אי ם אויפצופילן , נעמ ט מע ן פו ן דע ם קלײד , או ן ד י שרע ץ װער ט געמאכ ט
                                                                  ערגער.
/9:17 און מען לייגט ניט אַרײַן נײַעם ווייַן אין אַלטע לאגלען, אַנדערש צעברעכן די לאגלען,
און דער װײַן גײט אַרױס, און די לאגלען װעלן אומקומען, אָבער מע האָט אַרײַנגעטאָן נײַעם װײַן
 אין נייַע לאגלען, און ביידע זענען אפגעהיט.
/9:18 בעת ער האָט צו זײ גערעדט דאָס דאָזיקע, ערשט אַ מאַן איז געקומען
הערשט, און זיך געבוקט צו אים, אַזוי צו זאָגן: מייַן טאָכטער איז אַפֿילו איצט טויט; אָבער
קום און לײג אױף איר דײַן האַנט, און זי װעט לעבן.
/9:19 און יאָשקע איז אויפגעשטאנען, און איז נאכגעגאנגען אים, און אַזוי זיינע תלמידים.
/9:20 און זע, אַ פֿרױ װאָס איז קראַנק געװאָרן מיט אַ שפּײַז פֿון בלוט, צװעלף
יאָרן, געקומען הינטער אים, און גערירט דעם צוים פון זיין מאַלבעש;
/9:21 װאָרום זי האָט געזאָגט אין זיך אַלײן: אױב איך װעל אָנרירן זײַן קלײד, װעל איך זײַן
                                                                  גאַנץ.
/9:22 אָבער יאָשקע האָט אים אומגעדרײט, און אַז ער האָט זי געזען, האָט ער געזאָגט: זײט טאָכטער
פון גוט טרייסט; דיין אמונה האט דיך געזונט געמאכט. און די פרוי איז געמאכט געווארן
                                       גאַנץ פֿון יענער שעה.
/9:23 און אַז יאָשקע איז געקומען אין דעם פֿירשטס הױז, און האָט געזען די מינסטרעלן און
                                  די מענטשן מאַכן אַ ראַש,
/9:24 האָט ער צו זײ געזאָגט: גיט אָרט, װאָרום די דינסט איז ניט טױט, נאָר שלאָפֿט.
                                און זײ האָבן אים געלאַכט.
/9:25 אָבער װי דאָס פֿאָלק איז אַרױסגעשטאַנען, איז ער אַרײַנגעגאַנגען, און האָט זי גענומען בײַם
          האַנט, און די דינסט איז אויפגעשטאנען.
/9:26 און דאָס רום איז אַרױסגעגאַנגען אין יענעם גאַנצן לאַנד.
/9:27 און ווען יאָשקע איז אוועקגעגאנגען פון דאָרט, צוויי בלינד מענטשן זענען נאכגעגאנגען אים, געשריגן, און
אַזוי צו זאָגן: דו זון פון דוד, דערבאַרימט אויף אונדז.
/9:28 און אַז ער איז אַרײַן אין הױז, זײַנען צו אים געקומען די בלינדע;
יאָשקע האט געזאגט צו זיי, גלויבן איר אַז איך בין ביכולת צו טאָן דאָס? זיי האבן געזאגט
                                                 צו אים: יאָ, האר.
/9:29 האָט ער אָנגערירט זײערע אױגן, אַזױ צו זאָגן: זאָל זײַן לױט אײַער אמונה
                                                                      איר.
/9:30 און זײערע אױגן האָבן זיך געעפֿנט; און יאָשקע האט זיי שטרענג באַפֿוילן, אַזוי צו זאָגן: זעט
                                אַז קיין מענטש ווייסט עס.
/9:31 אָבער זײ זײַנען, אַז זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען, פֿאַרשפּרײט זײַן רום אין אַלץ
                                                                  לאַנד.
/9:32 װי זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען, ערשט מע האָט צו אים געבראַכט אַ שטום מיט אַ יאָס
                                                                 אַ שטן.
/9:33 און אַז דער שטן איז אַרויסגעטריבן, האָט דער שטום גערעדט, און דער המון
האָט זיך געחידושט, אַזוי צו זאָגן: עס איז קיינמאָל אַזוי געזען אין ישראל.
/9:34 אָבער די פּרוּשים האָבן געזאָגט: ער גײט אַרױס שדים דורך דעם פֿירשט פֿון דעם
                                                                      שטן.
/9:35 און יאָשקע איז געגאַנגען אַרום אַלע שטעט און דערפער, און האָט געלערנט אין זייערע
סינאַגאָגז, און מבשר די בשורה פון די מלכות, און היילונג יעדער
קראנקהייט און יעדע קראנקהייט צווישן די מענטשן.
/9:36 אָבער אַז ער האָט געזען דעם המון, האָט ער זיך דערבאַרימט מיט זײ;
װײַל זײ זײַנען פֿאַרשװעכט געװאָרן, און זײַנען צעשפּרײט געװאָרן, װי שאָף װאָס האָבן ניט
                                                            פּאַסטעך.
/9:37 האָט ער געזאָגט צו זײַנע תַּלמידים: דער שניט איז באמת פֿיל, אָבער
                               די ארבעטער זענען ווייניק;
/9:38 בעט דיך דעם האַר פֿון שניט, ער זאָל אַרױסשיקן
                                     ארבעטער אין זיין שניט.