מתיא
/6:1 היט אײַך, אַז איר זאָלט ניט מאַכן אײַער נדבֿה פֿאַר די מענטשן, צו זען פֿון זײ;
אַנדערש איר האָט קיין שכר פון דיין פאטער וואָס איז אין הימל.
/6:2 דעריבער, אַז דו טוסט דײַן צדקה, זאָלסט פֿריִער ניט באַקלאָגן אין שופר
דיך, ווי די חונפים טוען אין די בתי הכנסת און אין די גאסן, אַז
זיי זאלן האָבן כבוד פון מענטשן. פארוואר איך זאג אייך, זיי האבן זייער
                                                          באלוינונג.
/6:3 אָבער אַז דו טוסט צדקה, זאָל דײַן לינקער האַנט ניט װיסן װאָס דײַן רעכטע האַנט
                                                                      טוט:
/6:4 כּדי דײַן צדקה זאָל זײַן אין געהײסן, און דײַן פֿאָטער װאָס זעט אין געהײם
                          אליין וועט דיר באלוינען אפן.
/6:5 און אַז דו בעטסט, װעסטו ניט זײַן אַזױ װי די חונפים, װאָרום זײ
ליבע צו דאַוונען שטייענדיק אין די סינאַגאָגז און אין די עקן פון די
גאסן, כדי זיי זאלן ווערן געזען פון מענטשן. פארוואר איך זאג אייך, זיי האבן
                                                           זייער שכר.
/6:6 אָבער דו, װען דו װעסט מתפּללים, גײ אַרײַן אין דײַן קלײדער, און װען דו האָסט.
פאַרמאַכן דיין טיר, דאַוונען צו דיין פאטער וואָס איז אין געהיים; און דיין פאטער
וואָס זיצט אין געהיים, וועט דיר באַלוינען אָפן.
/6:7 אָבער אַז איר דאַוונט, זאָלט איר ניט װיסן װי די פֿעלקער, װאָרום זײ
טראַכטן אַז זיי וועלן זיין געהערט פֿאַר זייער פיל רעדן.
/6:8 זאָלסט ניט זײַן װי זײ, װאָרום אײַער פֿאָטער װײס װאָס
             איר האָט נויט, איידער איר פרעגן אים.
/6:9 אַזױ זאָלט איר דעריבער דאַוונען: אונדזער פֿאָטער װאָס איז אין הימל;
                  געהייליקט זאָל זיין דיין נאָמען.
/6:10 קומט דײַן מלוכה. דיין רצון געשעהט אויף ערד אזוי ווי אין הימל.
/6:11 גיב אונדז הײַנט אונדזער טאָג־טעגלעכן ברױט.
/6:12 און מיר מוחל אונדזער חובות, אַזוי ווי מיר מוחל אונדזער חובות.
/6:13 און פֿירט אונדז ניט אין נסיון, נאָר מציל אונדז פֿון בײז, װאָרום דײַן איז
די מלכות, און די מאַכט, און די כבוד, אויף אייביק. אמן.
/6:14 װאָרום אױב איר װעט פֿאַרגעבן די מענטשן זײערע פֿאַרברעכן, װעט אױך אײַער פֿאָטער אין הימל
                                                             מוחל דיר:
6:15 אָבער אויב איר פאַרגעבן ניט מענטשן זייער שולד, און דיין פאטער וועט ניט זיין
                                                  מוחל דיין שולד.
/6:16 און אַז איר פֿאַסט, זאָלט איר ניט האָבן אַ טרױעריקער פּנים װי די חונפים;
װאָרום זײ פֿאַרשײדן זײערע פּנימער, כּדי זײ זאָלן זיך באַװײַזן צו מענטשן צו פֿאַסטן.
   פארוואר, איך זאג אייך, זיי האבן זייער שכר.
/6:17 אָבער דו, װען דו פֿעסט, זאַלב דײַן קאָפּ, און װאַש דײַן פּנים;
/6:18 אַז דו װײַזט זיך ניט צו מענטשן צו פֿאַסטן, נאָר צו דײַן פֿאָטער װאָס איז אין
סוד: און דיין פאטער, וואָס זעט אין געהיים, וועט באַלוינען איר אָפן.
/6:19 זאָלסט אײַך ניט אײַנזאַמלען קײן אוצרות אױף דער ערד, װוּ מאָל און זשאַװאַרן טוט זיך
פאַרדאָרבן, און ווו גנבים ברעכן דורך און גאַנווענען:
/6:20 אָבער לײגט אײַך אַרײַן אוצרות אין הימל, װוּ נישט קײן מאָל און ניט
זשאַווער טוט פאַרדאָרבן, און ווו גנבים טאָן ניט ברעכן דורך און ניט גאַנווענען:
/6:21 װאָרום װוּ דײַן אוצר איז, דאָרט װעט אױך זײַן דײַן האַרץ.
       /6:22 דאָס ליכט פֿון דעם גוף איז דאָס אױג;
     דער גאַנצער גוף זאָל זײַן פֿול מיט ליכט.
/6:23 אָבער אױב דײַן אױג איז בײז, װעט דײַן גאַנצן גוף זײַן פֿול מיט פֿינצטערניש. אויב
דרום איז דאָס ליכט װאָס אין דיר אַ פֿינצטערניש, װי גרױס איז דאָס
                                                        פינצטערניש!
/6:24 קיין מענטש קען נישט דינען צוויי הארן: פֿאַר אָדער ער וועט האַסן דעם איין, און ליבע
די אנדערע; אָדער ער װעט זיך אָנהאַלטן דעם אײנעם, און פֿאַראַכטן דעם אַנדערן. יאָ
                         קען נישט דינען גאָט און ממון.
/6:25 דרום זאָג איך אײַך: טראכט ניט אױף אײַער לעבן, װאָס איר זאָלט
עסן, אָדער וואָס איר זאָל טרינקען; און נאָך ניט פֿאַר דיין גוף, וואָס איר זאָל שטעלן
אויף. איז ניט דאָס לעבן מער ווי פלייש, און דער גוף ווי קליידער?
/6:26 זע די פֿױגלען פֿון הימל, װאָרום זײ זײען ניט, און ניט שנײַדן, און ניט שנײַדן.
קלייַבן זיך אין באַרס; נאָך דיין פאטער אין הימל פיטער זיי. ביסטו נישט
                                             פיל בעסער ווי זיי?
/6:27 װער פֿון אײַך קאָן צוגעבן אַן אײל צו זײַן װוּקס?
/6:28 און װאָס טראַכט איר זיך פֿאַר קלײדער? באטראכט די ליליעס פון פעלד,
ווי זיי וואַקסן; זיי שטרעבן נישט, און זיי דרייען נישט;
/6:29 און נאָך איך זאָג אײַך, אַז אַפילו שלמה אין זײַן גאַנצן פּראַכט איז ניט געװען
                              ערייווד ווי איינער פון די.
/6:30 דעריבער, אױב גאָט װעט אַזױ אָנטאָן דאָס גראָז פֿון פֿעלד, װאָס איז הײַנט, און
מארגן װערט אַרײַן אין אױװן, זאָל ער אײַך ניט מער אָנטאָן, אָ איר
                                                פון קליין אמונה?
/6:31 דרום זאָלט איר ניט טראַכטן, אַזױ צו זאָגן: װאָס זאָלן מיר עסן? אָדער, וואָס זאָל מיר
טרינקען? אָדער מיט װאָס זאָלן מיר זיך אָנטאָן?
/6:32 (װאָרום נאָך אַלע די דאָזיקע זוכן זוכן די פֿעלקער) פֿאַר אײַערע הימלישע
דער טאַטע ווייסט אַז איר דאַרפֿן אַלע די זאכן.
/6:33 אָבער איר זוכט ערשט דאָס מלוכה פֿון גאָט, און זײַן גערעכטיקײט; און אַלע
די דאזיקע זאכן וועט ווערן צוגעלייגט צו איר.
/6:34 זאָלסט זיך דעריבער ניט טראַכטן פֿאַר מאָרגן, װאָרום מאָרגן װעט נעמען
געדאַנק פֿאַר די זאכן פון זיך. גענוג ביז דעם טאָג איז די בייז
                                                                דערפון.