מארק
/12:1 און ער האָט אָנגעהױבן צו רעדן צו זײ מיט משלים. א געװיסער מאן האט געפלאנצט א
װײַנגאָרטן, און האָט אַרױפֿגעטאָן אַרום אים אַ װאַך, און אױסגעגראָבן אַן אָרט פֿאַרן װײַנפֿעט,
און האָט געבױט אַ טורעם, און האָט אים אַרױסגעלאָזט צו בעלי־בתּים, און זײַנען אַרײַן אין אַ װײַט
לאַנד.
/12:2 און אין דער צײַט האָט ער געשיקט צו די בעלי־בתּים אַ קנעכט ער זאָל קענען
באַקומען פון די בעל הבית פון די פרוכט פון דעם ווייַנגאָרטן.
/12:3 און זײ האָבן אים געכאַפּט, און האָבן אים געשלאָגן, און האָבן אים אַװעקגעשיקט לײדיק.
/12:4 און ער האָט װידער געשיקט צו זײ אַן אַנדער קנעכט; און אויף אים האבן זיי געווארפן
שטײנער , או ן הא ט אי ם פארװאונד ט אי ן קאפ , או ן אי ם אװעקגעשיק ט אי ן שאנד
כאַנדאַלד.
/12:5 און ער האָט װידער געשיקט אַן אַנדערן; און אים האָבן זיי דערהרגעט, און פילע אנדערע; שלאָגן
עטלעכע, און מאָרד עטלעכע.
/12:6 און נאָך אײן זון, זײַן באַליבטן, האָט ער אים אױך געשיקט לעצטן
צו זיי, אַזוי צו זאָגן: זיי וועלן מורא האָבן מיין זון.
/12:7 האָבן די בעלי־בתּים געזאָגט צװישן זיך: דאָס איז דער יורש; קומען, לאָזן
אונדז טײטן אים, און די נחלה זאָל אונדז זײַן.
/12:8 און זײ האָבן אים גענומען, און האָבן אים דערהרגעט, און האָבן אים אַרױסגעװאָרפֿן פֿון װײַנגאָרטן.
/12:9 װאָס זאָל דער האַר פֿון װײַנגאָרטן טאָן? ער וועט קומען און
פֿאַרטיליקט די בעל הבית, און דעם ווייַנגאָרטן וועט געבן צו אנדערע.
/12:10 און האָט איר ניט געלײענט דעם דאָזיקן פּסוק; דע ר שטײ ן װא ם ד י בונים
פארווארפן איז געווארן דער קאָפּ פון די ווינקל:
/12:11 דאָס איז געװען פֿון גאָט, און דאָס איז װוּנדער אין אונדזערע אױגן?
/12:12 און זײ האָבן געזוכט אים אָנצוכאַפּן, אָבער האָבן מורא געהאַט פֿאַר דעם פֿאָלק, װאָרום זײ האָבן געװוּסט
אַז ער האָט גערעדט קעגן זיי דעם משל, און זיי האָבן אים פֿאַרלאָזן, און זענען געגאַנגען
זייער וועג.
/12:13 און זײ האָבן געשיקט צו אים עטלעכע פֿון די פּרושים און פֿון די הורדוסען צו
כאַפּט אים אין זײַנע װערטער.
/12:14 און אַז זײ זײַנען געקומען, זאָגן זײ צו אים: האַר, מיר ווייסן אַז דו
ביסט אמת, און זארגן וועגן קיין מענטש: פֿאַר איר טאָן ניט אכטונג דעם מענטש פון
מענטשן, אָבער לערנט דעם וועג פון גאָט אין אמת: איז עס געזעצלעך צו געבן צינדז
צום קיסר, אָדער נישט?
/12:15 זאָלן מיר געבן, אָדער זאָלן מיר ניט געבן? אבער ער, געוואוסט זייער צביעות,
האָט צו זײ געזאָגט: װאָס פּרוּװט איר מיך? ברענג מיר א גראשן, איך זאל עס זען.
/12:16 און זײ האָבן עס געבראַכט. און ער האט צו זיי געזאגט: וועמעס איז דאָס בילד און?
אויפשריפט? און זײ האָבן צו אים געזאָגט: דעם קיסר.
12:17 און יאָשקע האט געזאגט צו זיי: געבן דעם קיסר די זאכן וואָס זענען
דעם קיסר, און צו גאָט די זאכן וואָס זענען פון גאָט. און זיי האָבן זיך געחידושט
אים.
/12:18 דענצמאָל קומען צו אים די צדוקים, װאָס זאָגן, אַז עס איז נישטאָ קײן תחית־המתים;
און זיי האָבן אים געפרעגט, אַזוי צו זאָגן:
/12:19 האַר, משה האָט אונדז אָנגעשריבן: אױב אַ מאַנס ברודער װעט שטאַרבן, און פֿאַרלאָזט זײַן װײַב
הינטער אים, און לאָזן קיין קינדער, אַז זיין ברודער זאָל נעמען זיין
װײַב, און הײב אױף זאָמען צו זײַן ברודער.
/12:20 און עס זײַנען געװען זיבן ברידער, און דער ערשטער האָט גענומען אַ װײַב, און איז געבליבן שטאַרבן
קיין זוימען.
/12:21 און דער צװײטער האָט זי גענומען, און איז געשטאָרבן, און ער האָט ניט איבערגעלאָזט קײן זאָמען;
דריט אויך.
/12:22 און די זיבן האָבן זי געהאַט, און האָבן ניט איבערגעלאָזט קײן זאָמען;
אויך.
/12:23 און אין דער אױפֿשטײן, װען זײ װעלן אױפֿשטײן, װעמענס װײַב װעט
זי איז פון זיי? װאָרום די זיבן האָבן זי געהאַט פֿאַר אַ װײַב.
/12:24 און יאָשקע האָט געענטפֿערט, און האָט צו זײ געזאָגט: זאָלט איר דעריבער ניט טועה, װײַל איר
קענט איר ניט די שריפטן, און ניט די מאַכט פון גאָט?
/12:25 װאָרום אַז זײ װעלן אױפֿשטײן פֿון די מתים, האָבן זײ ניט חתונה, און זײ זײַנען ניט
געגעבן אין חתונה; אָבער זיי זענען ווי די מלאכים וואָס זענען אין הימל.
/12:26 און װי אָנרירט די מתים, אַז זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען, האָט איר ניט געלײענט אין בוך
פֿון משהן, װי אין דעם קוסט גאָט האָט צו אים גערעדט, אַזױ צו זאָגן: איך בין דער גאָט פֿון
אַבֿרהם, און דער גאָט פֿון יצחק, און דער גאָט פֿון יעקבֿ?
/12:27 ער איז ניט דער גאָט פֿון די טויטע, נאָר דער גאָט פֿון די לעבעדיקע;
טאָן אַ גרויס טעות.
/12:28 און אײנער פֿון די סופרים איז געקומען, און האָט געהערט װי זײ רעדן צוזאַמען.
און ער האָט געזען אַז ער האָט זיי גוט געענטפערט, און האָט אים געפרעגט: וואָס איז דער
ערשטער געבאָט פון אַלע?
/12:29 און יאָשקע האָט אים געענטפֿערט: די ערשטע פֿון אַלע געבאָט איז: הערט, אָ
ישראל; יהוה אונדזער גאָט איז איין האר:
/12:30 און זאָלסט ליב האָבן יהוה דײַן גאָט מיט דײַן גאַנצן האַרצן און מיט אַלץ.
דיין נשמה, און מיט דיין גאנצער מיינונג, און מיט דיין גאנצער שטאַרקייט: דאָס איז דער
ערשטער געבאָט.
/12:31 און דער צװײטער איז אַזױ, דאָס הײסט: זאָלסט ליב האָבן דײַן חבֿר אַזױ װי
זיך. עס איז קיין אנדערע געבאָט גרעסער ווי די.
/12:32 און דער שרײַבער האָט צו אים געזאָגט: נו, האַר, דו האָסט געזאָגט דעם אמת.
װאָרום אײן גאָט איז דאָ; און עס איז קיין אַנדערער אַחוץ ער:
/12:33 און אים ליב האָבן מיט גאַנצן האַרצן, און מיט גאַנצן פֿאַרשטאַנד
מיט דער גאַנצער נשמה, און מיט דער גאַנצער שטאַרקייט, און ליב האָבן זײַן חבֿר
װ י אלײן , אי ז מע ר פו ן אל ע גאנצ ע בראנפן , או ן זבח .
/12:34 און אַז יאָשקע האָט געזען, אַז ער האָט געענטפֿערט, האָט ער צו אים געזאָגט: דו
ביסט ניט ווייט פון דעם מלכות פון גאָט. און קיינער האָט נאָך דעם ניט געוואוערט צו פרעגן אים
קיין קשיא.
12:35 און יאָשקע געענטפערט און געזאגט, בשעת ער געלערנט אין דעם היכל, ווי זאָגן די?
סופרים אַז משיח איז דער זון פון דוד?
/12:36 װאָרום דוד אַלײן האָט געזאָגט דורך דעם הײליקן גײַסט: גאָט האָט געזאָגט צו מײַן האַר: זיצט
דו פֿון מײַן רעכטער האַנט, ביז איך מאַכן דײַנע פֿײַנט פֿאַר דײַן פֿוס.
/12:37 דרום רופֿט אים דוד אַלײן גאָט; און פֿון וואַנען איז ער דען זײַן זון?
און די פשוטע מענטשן האבן אים גערן געהערט.
/12:38 און ער האָט צו זײ געזאָגט אין זײַן לערע: היט זיך פֿאַר די סופרים װאָס האָבן ליב.
צו גיין אין לאַנג קליידער, און ליבע גרוס אין די מאַרקאַץ,
/12:39 און די פֿירשטן זיצן אין די שול, און אין די אױבערשטע צימערן
סעודות:
/12:40 װאָס פֿאַרצערן די הײַזער פֿון אַלמנות, און מאַכן לאַנגע תּפֿילות פֿאַר אַ פּריץ;
וועט באַקומען גרעסער פאַרשילטן.
/12:41 און יאָשקע איז געזעסן קעגן דער שאַצקאַמער, און געזען ווי די מענטשן וואַרפן
געלט אין שאַצקאַמער: און פילע וואָס זענען געווען רייך האָבן אַרײַנגעוואָרפן פיל.
/12:42 און עס איז געקומען אַן אָרעמע אַלמנה, און זי האָט אַרײַנגעװאָרפֿן צװײ מױטן, װאָס
מאַכן אַ ווייַט.
/12:43 און ער האָט צו אים גערופֿן זײַנע תַּלמידים, און האָט צו זײ געזאָגט: פֿאַר װאָר, איך זאָג.
צו אייך, אַז די דאָזיקע אָרעמע אלמנה האָט אַריינגעוואָרפן מער ווי אַלע וואָס
האָבן אַריינגעוואָרפן אין די שאַצקאַמער:
/12:44 װאָרום אַלע האָבן זײ אַרײַנגעװאָרפֿן פֿון זײער פֿיל; אָבער זי האָט געטאָן פֿון איר נויט
אַרײַנוואָרפֿן אַלץ װאָס זי האָט געהאַט, איר גאַנצן לעבעדיקן.
