מארק
/6:1 און ער איז אַרױסגעגאַנגען פֿון דאָרטן, און איז געקומען אין זײַן לאַנד; און זיין
                                די תלמידים גייען אים נאך.
/6:2 און אַז שבת איז געקומען, האָט ער אָנגעהױבן לערנען אין שול;
און א סך, וואס האבן אים געהערט, האבן זיך דערשטוינט, אזוי צו זאגן: פון וואנען האט דער דאזיקער מענטש
די זאכן? און וואָס איז די חכמה וואָס איז אים געגעבן, אַז אַפֿילו
אַזעלכע גוואַלדיקע מעשׂים װערן געטאָן פֿון זײַנע הענט?
/6:3 איז דאָס ניט דער סטאָלער, דער זון פֿון מרים, דער ברודער פֿון יעקבן, און?
יוסע, און יהודה, און שמעון? און זיינע שוועסטער זענען נישט דאָ מיט אונדז? און
           זיי זענען געווען באליידיגט אויף אים.
/6:4 אָבער יאָשקע האט געזאגט צו זיי: אַ נביא איז ניט אָן כּבֿוד, אָבער אין זיין
זײַן לאַנד, און צװישן זײַנע אײגענע, און אין זײַן הױז.
/6:5 און ער האָט דאָרטן נישט געקאָנט טאָן קײן גװאַלדיקע אַרבעט, נאָר ער האָט אַרױפֿגעלײגט די הענט אױף אַ
      ווייניק קראַנק מענטשן, און זיי געהיילט.
/6:6 און ער האָט זיך געחידושט פֿון װעגן זײער אומגלויבן. און ער איז געגאַנגען רונד אַרום דער
                                                דערפער , לערנען .
/6:7 און ער האָט צו אים גערופֿן די צוועלף, און האָט זײ אָנגעהױבן אַרױסשיקן צװײ
און צוויי; און זיי געגעבן מאַכט איבער אומריינע גייסטער;
/6:8 און האָט זײ באַפֿױלן, אַז זײ זאָלן גאָרנישט נעמען אױף זײער װעג, אַחוץ
נאָר אַ שטעקן; ניט קיין שעפּן, קיין ברויט, קיין געלט אין זייער בייטל:
/6:9 אָבער שיך זאָלט איר אָנטאָן; און ניט אָנטאָן צוויי רעקלעך.
/6:10 און ער האָט צו זײ געזאָגט: אין װאָסער אָרט איר גײט אַרײַן אין אַ הױז,
דאָרטן בלײַבט ביז איר גײט אַװעק פֿון יענעם אָרט.
/6:11 און איטלעכער װאָס װעט אײַך ניט אױפֿנעמען און אײַך ניט הערן, װען איר גײט אַװעק
פֿון דאָרטן שאָקלט אָפּ דאָס שטױב אונטער אײַערע פֿיס פֿאַר אַן עדות קעגן זײ.
פארוואר, איך זאג אייך, עס וועט זיין גרינגער פֿאַר סדום און עמורה
   אין דעם טאָג פון דין, ווי פֿאַר דער שטאָט.
/6:12 און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען, און האָבן אָנגעזאָגט, אַז מענטשן זאָלן תשובה טאָן.
/6:13 און זײ האָבן אַרױסגעטריבן פֿיל שדים, און פֿיל געװען געזאַלבט מיט אײל
                                  קראַנק, און זיי געהיילט.
/6:14 און דער מלך הורדוס האָט געהערט פֿון אים; (ווארים זיין נאמען איז געווען פארשפרייט אין אויסלאנד) און ער
האט געזאגט, אז יוחנן דער באַפּטיסט איז אויפגעשטאנען פון די טויט, און דעריבער
     גוואַלדיקע מעשים באַווייזן זיך אין אים.
/6:15 האָבן אַנדערע געזאָגט: דאָס איז אֵלִיָהו. און אנדערע האָבן געזאָגט, אַז עס איז אַ נביא, אָדער
                                ווי איינער פון די נביאים.
/6:16 אָבער אַז הורדוס האָט דערפֿון געהערט, האָט ער געזאָגט: דאָס איז יוחנן, װאָס איך האָב אים אָפּגעהאַקן;
                      איז אויפגעשטאנען פון די טויטע.
/6:17 װאָרום הורדוס האָט אַלײן געשיקט, און האָט אָנגענומען יוחנן, און אים געבונדן
אין תפיסה צוליב הורדיאוס, זיין ברודער פיליפוס\'ס ווייב, ווייל ער האט געהאט
                                         חתונה געהאט מיט איר.
/6:18 װאָרום יוחנן האָט געזאָגט צו הורדוס: עס איז ניט געזעצלעך פֿאַר דיר צו האָבן דײַן
                                                     ברודערס פרוי.
/6:19 דרום האָט הוֹרוֹדיָהס אַ קריג אַקעגן אים, און ער װאָלט אים הרגענען;
                                אָבער זי האָט ניט געקענט:
/6:20 װאָרום הורדוס האָט מורא געהאַט פֿאַר יוחנן, װײַל ער איז געװען אַ גערעכטער און אַ הײליקער
האָט אים באמערקט; און אַז ער האָט אים געהערט, האָט ער געטאָן אַ סך, און האָט אים געהערט
                                                                    גערן.
/6:21 און אַז עס איז געקומען אַ באַקוועם טאָג, האָט הורדוס געמאַכט אױף זײַן געבורטסטאָג אַ
וועטשערע צו זיינע הארן, הויכע שרים און הויפטשטאטן פון גליל;
/6:22 און אַז די טאָכטער פֿון דעם געזאָגט הוֹרוֹדיָהס איז אַרײַן, און האָט געטאַנצט, און
הורדוס און די וואס זענען מיט אים געזעסן האט געפעלט, האט דער מלך געזאגט צו דער מיידל:
בעט פֿון מיר אַלץ װאָס דו װילסט, און איך װעל דיר געבן.
/6:23 און ער האָט איר געשװאָרן: אַלץ װאָס דו װעסט בעטן פֿון מיר, װעל איך געבן.
                 דיר, ביז דער העלפט פון מיין מלכות.
/6:24 איז זי אַרױסגעגאַנגען, און האָט געזאָגט צו איר מוטער: װאָס זאָל איך בעטן? און זי
האט געזאגט, דער קאָפּ פון יוחנן דער באַפּטיסט.
/6:25 און זי איז גלײַך אַרײַנגעקומען צו דעם מלך, און האָט געפֿרעגט, אַזױ צו זאָגן:
איך וויל אז דו זאלסט מיר געבן דורך און דורך אין אַ טשאַרדזשער דעם קאָפּ פון יוחנן דער
                                                          באַפּטיסט.
/6:26 און דער מלך האָט זיך זײער געצערנט; נאָך פֿון װעגן זײַן שבועה און פֿון װעגן זײערע
צוליב דעם װאָס איז געזעסן מיט אים, האָט ער זי ניט אָפּגעװאָרפֿן.
/6:27 און תֵיכּף האָט דער מלך געשיקט אַ הױזל, און האָט באַפֿױלן זײַן קאָפּ צו
און ער איז געגאַנגען און האָט אים אָפּגעכאַפּט אין דער תפיסה,
/6:28 און ער האָט געבראַכט זײַן קאָפּ אין אַ שפּול, און האָט עס געגעבן צו דער מײדל
             די מיידל האט עס געגעבן צו איר מוטער.
/6:29 און װי זײַנע תַּלמידים האָבן דערהערט, זײַנען זײ געקומען און האָבן אױפֿגענומען זײַן לײב.
          און האָט עס אַרײַנגעלייגט אין אַ קבר.
6:30 און די שליחים אלנגעזאמלט צו יאָשקע, און דערציילט אים
אַלץ, סיי וואָס זיי האָבן געטאָן, סיי וואָס זיי האָבן געלערנט.
/6:31 און ער האָט צו זײ געזאָגט: קומט אײַך אַלײן באַזונדער אין אַ װיסט אָרט, און
רו אַ צײַט, װאָרום עס זײַנען געװען אַ סך געקומען און געגאַנגען, און זײ האָבן ניט געהאַט
                פרייַע צייַט אַזוי פיל ווי צו עסן.
/6:32 און זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען אין אַ מדבר אין אַ שיף פֿאַרזאַמלט.
/6:33 און דאָס פֿאָלק האָט זײ געזען אַװעקגײן, און אַ סך האָבן אים דערקענט, און זײַנען געלאָפן
אַהין פֿון אַלע שטעט, און זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון זײ, און זײַנען זיך צוּ אים צונױפֿגעקומען.
6:34 און יאָשקע, ווען ער געקומען אויס, געזען אַ פּלאַץ פון מענטשן, און איז גערירט מיט
רחמנות צו זיי, ווייל זיי זענען געווען ווי שעפּס וואָס האָבן ניט קיין
פּאַסטעך: און ער האט אנגעהויבן צו לערנען זיי פילע זאכן.
/6:35 און אַז דער טאָג איז אַצונד געװען װײַטער, זײַנען צו אים געקומען זײַנע תּלמידים
האָט געזאָגט: דאָס איז אַ מדבר אָרט, און אַצונד איז די צײַט פֿאַרבײַ;
/6:36 שיק זײ אַװעק, זײ זאָלן גײן אין לאַנד רונד אַרום און אַרײַן
די דערפער, און קויפן זיך ברױט, װאָרום זײ האָבן גאָרנישט צו עסן.
/6:37 האָט ער געענטפֿערט, און צו זײ געזאָגט: גיט אײַך צו עסן. און זיי זאָגן צו
אים, זאָלן מיר גײן קױפֿן ברױט פֿאַר צװײ הונדערט פּרנסה, און זײ געבן
                                                                 צו עסן?
/6:38 האָט ער צו זײ געזאָגט: װיפֿל ברױטן האָט איר? גיי און זען. און ווען זיי
      געוואוסט, זאָגן זיי, פינף און צוויי פיש.
/6:39 און ער האָט זײ באַפֿױלן צו מאַכן אַלע זיצן בײַ חבורות אױף די גרינע
                                                                  גראָז.
/6:40 און זײ האָבן זיך געזעצט אין רײען פֿון הונדערטער און פֿופֿציק.
/6:41 און ער האָט גענומען די פֿינף ברױטן און די צװײ פֿיש, און האָט אַ קוק געטאָן
צו הימל, און געבענטשט, און צעבראכן די ברויט, און געגעבן זיי צו זיין
תלמידים צו שטעלן פאר זיי; און די צװײ פֿיש האָט ער צעטײלט צװישן זײ
                                                                    אַלע.
/6:42 און זײ האָבן אַלע געגעסן, און זײַנען געװען זאַט.
/6:43 און זײ האָבן אױפֿגענומען צװעלף קערב פֿול מיט די שבריקן, און פֿון די
                                                                      פיש.
/6:44 און די װאָס האָבן געגעסן פֿון די ברויט זײַנען געװען אַרום פֿינף טױזנט מאַן.
/6:45 און ער האָט גלײַך געצװוּנגען זײַנע תַּלמידים אַריין אין דער שיף
צו גײן פֿריִער אױף דער אַנדערער זײַט קײן בית־צַיִדָה, בעת ער האָט אַװעקגעשיקט דעם
                                                                מענטשן.
/6:46 און אַז ער האָט זײ אַװעקגעשיקט, איז ער אַװעקגעגאַנגען אין אַ באַרג דאַוונען.
/6:47 און אַז אָװנט איז געקומען, איז די שיף געװען אין מיטן ים, און ער
                                         אַליין אויף דער ערד.
/6:48 און ער האָט געזען, אַז זײ מיען זיך אין רודערן; װאָרום דער װינט איז געװען אַקעגן זײ;
און אַרום דער פערטער נאַכט איז ער געקומען צו זיי געגאַנגען
        אויף דעם ים, און וואָלט פאָרן דורך זיי.
/6:49 אָבער אַז זײ האָבן אים געזען גײן אױפֿן ים, האָבן זײ געמײנט, אַז דאָס איז געװען אַ
                             גייסט און האט אויסגעשריגן:
/6:50 װאָרום אַלע האָבן אים געזען, און האָבן זיך דערשראָקן. און תיכף האט ער גערעדט מיט
זיי, און האָט צו זיי געזאָגט: זייט פרייליך; דאָס בין איך; האָט ניט מורא.
/6:51 און ער איז אַרױפֿגעגאַנגען צו זײ אין דער שיף; און דער ווינט האָט אויפגעהערט: און זיי
זײנע ן געװאר ן װײםע ר געחידוש ט אי ן זיך , או ן זי ך געחידושט .
/6:52 װאָרום זײ האָבן ניט באַטראַכט דעם נס פֿון די ברויט, װאָרום זײער האַרץ איז געװען
                                                    פאַרגליווערט.
/6:53 און אַז זײ זײַנען אַריבערגעגאַנגען, זײַנען זײ געקומען אין לאַנד גנשׂרת.
                                  און געצויגן צו דעם ברעג.
/6:54 און אַז זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון דער שיף, האָבן זײ אים גלײַך דערקענט.
/6:55 און ער איז געלאָפן דורך דער גאַנצער געגנט רונד אַרום, און האָט אָנגעהויבן אַרומטראָגן
אין בעט די קראנקע, װאו זײ האבן געהערט אז ער איז.
/6:56 און װוּ נאָר ער איז אַרײַן, אין דערפֿער, אָדער שטעט, אָדער לאַנד, זײ
האט געלעגן די קראנקע אין די גאסן, און אים געבעטן, אז זײ זאלן רירן אויב
דאָס איז געװען נאָר דער גרענעץ פֿון זײַן קלײד, און אַלע װאָס האָבן אים אָנגערירט
                                                     געמאכט גאַנץ.