מארק
/4:1 און ער האָט װידער אָנגעהױבן צו לערנען בײַם ים, און עס האָט זיך אײַנגעזאַמלט
אים אַ גרויסער המון, אַזוי אַז ער איז אַרײַן אין אַ שיף, און איז געזעסן אין דער
ים; און דער גאַנצער המון איז געװען בײַם ים אױפֿן לאַנד.
/4:2 און ער האָט זײ געלערנט אַ סך מיט משלים, און האָט צו זײ געזאָגט אין זײַנע
לערע,
/4:3 הערט צו; הִנֵּה, אַ זַעַר איז אַרױסגעגאַנגען צו זײען:
/4:4 און עס איז געװען, װי ער האָט געזײט, איז עטלעכע געפֿאַלן בײַם װעג, און די
פױגלען פֿון דער לופטן זײַנען געקומען און האָבן עס פֿאַרצערט.
/4:5 און עטלעכע זײַנען געפֿאַלן אױף שטײנערנע ערד, װוּ עס האָט ניט געהאַט קײן סך ערד; און
גלייך עס איז אויפגעשפרונגען, ווייל עס האט נישט געהאט קיין טיפעניש פון ערד;
/4:6 אָבער אַז די זון איז אױפֿגעגאַנגען, איז זי פֿאַרטריקנט געװאָרן; און ווייַל עס האט קיין וואָרצל, עס
פאַרדאַרט.
/4:7 און עטלעכע זײַנען געפֿאַלן צװישן דערנער, און די דערנער זײַנען אױפֿגעװאַקסן, און האָבן עס דערשטיקט, און
עס האט נישט געברענגט קיין פרוכט.
/4:8 און אַנדערע זײַנען געפֿאַלן אױף דער גוטער ערד, און האָבן געבאָרן פֿרוכט װאָס זײַנען אױפֿגעשפּרונגען און
געוואקסן; און האָט אַרױסגעבראַכט עטלעכע דרײַסיק, און עטלעכע זעכציק, און עטלעכע אַן
הונדערט.
/4:9 און ער האָט צו זײ געזאָגט: דער װאָס האָט אױערן צו הערן, זאָל הערן.
/4:10 און אַז ער איז געװען אַלײן, האָבן די װאָס אַרום אים מיט די צוועלף געבעטן
אים דער משל.
/4:11 און ער האָט צו זײ געזאָגט: אײַך איז געגעבן געװאָרן צו װיסן דעם סוד פֿון דעם
מלכות פון גאָט: אָבער פֿאַר די וואָס זענען אַרויס, דאָס אַלץ איז
געשען אין משלים:
/4:12 כּדי זײ זאָלן זען און ניט װיסן; און הערן, זיי קענען הערן,
און ניט פֿאַרשטיין; טאמער זאלן זיי זיך נישט מגייר ווערן, און זייערע
זינד זאָל זיין מוחל זיי.
/4:13 און ער האָט צו זײ געזאָגט: קענט איר ניט די דאָזיקע משל? און ווי אזוי וועט איר
קענען אַלע משלים?
/4:14 דער זױער פֿאַרזײט דאָס װאָרט.
/4:15 און דאָס זײַנען זײ בײַם װעג, װוּ דאָס װאָרט איז פֿאַרזײט; אָבער ווען
זיי האָבן געהערט, שׂטן קומט תיכף, און נעמט אַוועק דאָס וואָרט וואָס
איז געזעםן געװארן אין זײערע הערצער.
/4:16 און דאָס זײַנען אַזױ װי זײ זײַנען געזעםן אױף שטײנערנע ערד; ווער, ווען
זיי האָבן געהערט דאָס וואָרט, גלייך נעמען עס מיט פרייד;
/4:17 און האָבן ניט קײן װאָרצל אין זיך, און אַזױ פֿאַרהאַלטן נאָר פֿאַר אַ צײַט;
ווען עס קומט צרות אָדער רדיפות צוליב דעם וואָרט, תיכף
זיי ווערן באליידיגט.
/4:18 און דאָס זײַנען די װאָס זײַנען געזעםן צװישן דערנער; אַזעלכע וואָס הערן דאָס וואָרט,
/4:19 און די דאגות פֿון דער דאָזיקער װעלט, און די פֿאַרדראָס פֿון עשירות, און די
תאוות פון אנדערע זאכן וואָס קומען אין, דערשטיקן די וואָרט, און עס ווערט
אומפרוכטיק.
/4:20 און דאָס זײַנען די װאָס זײַנען געזעםן אין דער גוטער ערד; אַזעלכע וואָס הערן דאָס וואָרט,
און באַקומען עס, און ברענגען אַרויס פרוכט, עטלעכע דרייסיק מאָל, עטלעכע זעכציק, און
עטלעכע הונדערט.
/4:21 און ער האָט צו זײ געזאָגט: צי האָט מען געבראַכט אַ ליכט צו אַרױפֿטאָן אונטער אַ בושעלע, אָדער?
אונטער א בעט? און נישט צו שטעלן אויף אַ מנורה?
/4:22 װאָרום גאָרנישט איז באַהאַלטן, װאָס װעט ניט באַװיזן װערן; אויך נישט געווען
די זאך האט געהאלטן אין געהיים, נאר אז זי זאל קומען אין אויסלאנד.
/4:23 אױב עמיצער האָט אױערן צו הערן, זאָל ער הערן.
/4:24 און ער האָט צו זײ געזאָגט: היט אײַך װאָס איר הערט, מיט װאָסער מאָס איר
מיט, עס וועט זיין געמאסטן צו איר, און צו איר וואס הערן וועט מער זיין
געגעבן.
/4:25 װאָרום דער װאָס האָט, װעט אים געגעבן װערן, און דער װאָס האָט ניט, פֿון אים
וועט גענומען ווערן אפילו וואס ער האט.
/4:26 האָט ער געזאָגט: אַזױ איז דאָס מלוכה פֿון גאָט, אַזױ װי אַ מענטש זאָל אַרײַנװאַרפֿן זאָמען.
די ערד;
/4:27 און זאָל שלאָפֿן, און אױפֿשטײן נאַכט און טאָג, און דער זאָמען זאָל פֿרײַען און
וואַקסן, ער ווייסט ניט ווי.
/4:28 װאָרום די ערד ברענגט פֿון זיך פֿרוכט; ערשטער די בלייד, דעמאָלט דער
אויער, נאכדעם די פולע קארן אין אויער.
/4:29 אָבער אַז די פֿרוכט װערט אַרױסגעבראַכט, גיט ער תּיכּף אַרײַן
סערפּ, ווייַל די שניט איז געקומען.
/4:30 האָט ער געזאָגט: מיט װאָס זאָלן מיר געגליכן דאָס מלוכה פֿון גאָט? אָדער מיט וואָס
פאַרגלייַך זאָל מיר פאַרגלייַכן עס?
/4:31 עס איז װי אַ זענעפט־זײַד װאָס, װען ער װערט פֿאַרזײט אין דער ערד,
איז ווייניקער ווי אַלע די זאמען וואָס זענען אין דער ערד:
/4:32 אָבער אַז עס װערט פֿאַרזײט, װאַקסט עס אױס, און װערט גרעסער פֿון אַלע קרײַטעכץ,
און שיסן ארויס גרויסע צווייגן; כּדי די פֿױגלען פֿון דער הימל זאָלן זיך אײַנהאַלטן
אונטער דעם שאָטן פון אים.
/4:33 און מיט פֿיל אַזעלכע משלים האָט ער צו זײ גערעדט דאָס װאָרט אַזױ װי זײ זײַנען געװען
קענען עס הערן.
/4:34 אָבער אָן אַ משל האָט ער ניט גערעדט צו זײ, און אַז זײ זײַנען געװען אַלײן,
ער האָט אַלץ דערקלערט צו זיינע תלמידים.
/4:35 און אין יענעם טאָג, װען דער אָװנט איז געקומען, האָט ער צו זײ געזאָגט: לאָמיר אונדז
גײט איבער אױף דער אַנדערער זײַט.
/4:36 און אַז זײ האָבן אַװעקגעשיקט דעם המון, האָבן זײ אים גענומען אַזױ װי ער איז געװען
אין דער שיף. און עס זענען אויך געווען מיט אים אנדערע קלײנע שיפן.
/4:37 און עס איז אױפֿגעשטאַנען אַ גרױסער װינט שטורעם, און די כװאַליעס האָבן זיך אָנגעשלאָגן אין דער שיף.
אַזוי אַז עס איז איצט פול.
/4:38 און ער איז געװען אין דער הינטערשטער טייל פֿון דער שיף, געשלאָפֿן אױף אַ קישן, און זײ
וועק אים אויף, און זאג צו אים: האר, דו זאלסט נישט זאָרג אַז מיר אומקומען?
/4:39 און ער איז אױפֿגעשטאַנען, און האָט אָנגעשריגן דעם װינט, און האָט געזאָגט צום ים: שלום!
נאָך. און דער װינט האָט אױפֿגעהערט, און עס איז געװאָרן אַ גרױסע רו.
/4:40 האָט ער צו זײ געזאָגט: פֿאַר װאָס זײַט איר אַזױ מוֹרא? ווי איז עס אַז איר האָט ניט
אמונה?
/4:41 און זײ האָבן זײער מורא געהאַט, און האָבן געזאָגט אײנער צום אַנדערן: װאָס פֿאַר אַ מענטש?
איז דאָס, אַז אַפֿילו דער ווינט און דער ים הערן אים?
