מארק
/2:1 און נאָך עטלעכע טעג איז ער אַרײַן קײן כפר נחום; און עס האט געשמעקט
אז ער איז געװען אין שטוב.
/2:2 און גלײַך האָבן זיך אײַנגעזאַמלט אַ סך, אַזױ װי ניט געװען
פּלאַץ צו באַקומען זיי, ניט, ניט אַזוי פיל ווי וועגן די טיר: און ער פּריידיקן
דאָס װאָרט צו זײ.
/2:3 און זײ זײַנען געקומען צו אים, ברענגען אַ געלעכטער, װאָס איז געבאָרן געװאָרן
פון פיר.
/2:4 און זײ האָבן ניט געקענט גענענען צו אים פֿון װעגן דער פּרעסע, האָבן זײ אַנטפּלעקט
און אַז מע האָט עס צעבראָכן, האָבן זײ אַראָפּגעלאָזט דעם דאַך
בעט װאו עס איז געלעגן די קראנקע.
/2:5 ווען יאָשקע האָט געזען זייער אמונה, האָט ער געזאָגט צו די געליימטע: זון, דיין זון.
זינד זענען דיר מוחל.
/2:6 אָבער עטלעכע פֿון די סופרים זײַנען דאָרטן געזעסן, און האָבן געטענהט
זייער הארץ,
/2:7 פֿאַר װאָס רעדט דער דאָזיקער לשון הרע? ווער קען פאַרגעבן זינד אָבער גאָט
נאָר?
2:8 און תיכף ווען יאָשקע באמערקט אין זיין גייסט אַז זיי אַזוי געטראכט
אין זיך, האָט ער צו זיי געזאָגט: פאַרוואָס פאַרשטייט איר דאָס אין אייערע?
הערצער ?
/2:9 צי עס איז גרינגער צו זאָגן צו דעם געגלעמישן: דײַנע זינד זאָלן זײַן.
מוחל דיר; אָדער צו זאָגן: שטיי אויף, און נעם דיין בעט, און גיין?
2:10 אָבער אַז איר זאלט וויסן אַז דער זון פון מענטש האט מאַכט אויף דער ערד צו פאַרגעבן
זינד, (ער זאגט צו די קראַנק פון די געליימט,)
/2:11 איך זאָג דיר: שטײ אױף, און נעם אױף דײַן בעט, און גײ אַרײַן אין דײַן
הויז.
/2:12 און ער איז גלײַך אױפֿגעשטאַנען, האָט אױפֿגעהױבן דאָס בעט, און איז אַרױסגעגאַנגען פֿאַר זײ
אַלע; אַזוי אַז זיי זענען אַלע דערשטוינט געוואָרן, און האָבן געלויבט גאָט, אַזוי צו זאָגן: מיר
קיינמאָל געזען עס אויף דעם מאָדע.
/2:13 און ער איז װידער אַרױסגעגאַנגען בײַם זײַט ים; און דער גאַנצער המון איז געקומען
צו אים, און ער האָט זײ געלערנט.
/2:14 און ער איז דורכגעגאַנגען, און ער האָט געזען לֵוִי דעם זון פֿון אַלפֿעוס זיצן בײַם
קבלה פון מנהג, און האט צו אים געזאגט: גיי מיר. און ער איז אויפגעשטאנען און
איז אים נאכגעגאנגען.
/2:15 און עס איז געװען, װי יאָשקע איז געזעסן צו עסן אין זײַן הױז, זײַנען אַ סך
מוכסים און זינדיקע זענען אויך געזעסן צוזאַמען מיט יאָשקע און זיינע תלמידים:
ווארים עס זענען געווען פילע, און זיי זענען נאכגעגאנגען אים.
/2:16 און אַז די סופרים און פּרושים האָבן אים געזען עסן מיט מוכסים און
זינדיקע, האָבן זיי געזאָגט צו זיינע תַּלמידים: ווי אַזוי עסט ער?
טרינקט מיט מוכסים און זינדיקע?
/2:17 ווען יאָשקע געהערט עס, ער האט געזאגט צו זיי: די געזונט האָבן ניט
נויט פון דער דאָקטער, אָבער די וואָס זענען קראַנק: איך בין נישט געקומען צו רופן די
צדיקים, אָבער זינדיקע צו תשובה.
/2:18 און די תּלמידים פֿון יוחנן און פֿון די פּרושים פֿלעגן פֿאַסטן;
קום און זאָגן צו אים, פארוואס טאָן די תלמידים פון יוחנן און פון די פרושים?
פעסט, אָבער דיינע תלמידים פאַסטן נישט?
2:19 און יאָשקע האט געזאגט צו זיי: קענען די קינדער פון די קאַלע פאַסטן?
בשעת דער חתן איז מיט זיי? װי לאנג זײ האבן דעם חתן
מיט זיי קענען זיי נישט פאסטן.
/2:20 אָבער די טעג װעלן קומען, װען דער חתן װעט אַװעקגענומען װערן
זיי, און דעמאלט וועלן זיי פאסטן אין יענע טעג.
/2:21 און קײן מאַן נײט ניט אַ שטיק נײַע טוך אױף אַן אַלטן קלײד;
אַ שטיק װאָס האָט עס אָנגעפֿילט, נעמט אַװעק פֿון דעם אַלטן, און די רענט װערט געמאַכט
ערגער.
/2:22 און קײנער טוט ניט אַרײַן נײַעם װײַן אין אַלטע לאגלען, אַנדערש טוט דער נײַער װײַן
פּלאַצן די לאגלען, און דער ווייַן איז אויסגעגאסן, און די לאגלען וועט זיין
צעשטערט: אָבער נײַע ווייַן דאַרף מען אַרײַנלייגן אין נײַע לאגלען.
/2:23 און עס איז געװען, איז ער דורכגעגאַנגען שבת אין תּבֿואה־פֿעלד
טאָג; און זייַנע תַּלמידים האָבּן אָנגעהויבּן, ווי זיי זענען געגאַנגען, צו רייצן די אויערן.
/2:24 האָבן די פּרושים צו אים געזאָגט: זע, װאָס טוען זײ אין שבת טאָג.
וואָס איז ניט געזעצלעך?
/2:25 האָט ער צו זײ געזאָגט: האָט איר קײן מאָל ניט געלײענט װאָס דוד האָט געטאָן, װען ער האָט געהאַט
דאַרפֿן, און איז געווען אַ הונגעריק, ער און די וואָס זענען געווען מיט אים?
/2:26 װי ער איז אַרײַן אין גאָטס הױז אין די טעג פֿון אביתר דעם הויך
כֹּהן, און האָט געגעסן דאָס ברױט, װאָס איז ניט געזעצלעך צו עסן נאָר פֿאַר
די כהנים, און אויך געגעבן צו די וואָס זענען געווען מיט אים?
/2:27 און ער האָט צו זײ געזאָגט: דער שבת איז געמאַכט געװאָרן פֿאַר אַ מענטש, און ניט אַ מענטש פֿאַר דעם
שבת:
/2:28 דעריבער איז דער מענטשנקינד דער האר אויך פֿון שבת.
