מארק
1:1 דער אָנהייב פון די בשורה פון יאָשקע משיח, דער זון פון גאָט;
/1:2 אַזױ װי עס שטייט געשריבן אין די נבֿיאים: זע, איך שיק מײַן שליח פֿאַר דײַן פּנים
פּנים, וואָס וועט צוגרייטן דיין וועג פֿאַר דיר.
/1:3 דאָס קָול פֿון אַ שרײַען אין מדבר: ברײט דעם װעג פֿון דעם װעג
                       האר, מאַכן זיין פּאַטס גלייַך.
1:4 יוחנן האט באַפּטייזד אין דער מדבר, און פּריידיקן די באַפּטיזאַם פון תשובה
                                  פֿאַר די מחילה פון זינד.
/1:5 און עס איז אַרױסגעגאַנגען צו אים דאָס גאַנצע לאַנד יהודה, און זײ פֿון
ירושָלַיִם, און זיי זײַנען אַלע באַפּט געוואָרן פֿון אים אין טײַך ירדן,
                                                מודה זײערע זינד.
/1:6 און יוחנן איז געווען אָנגעטאָן מיט קעמעל האָר, און מיט אַ גאַרטל פון אַ הויט
וועגן זיינע לענדן; און ער האָט געגעסן היישעריק און ווילד האָניק;
/1:7 און ער האָט אָנגעזאָגט, אַזױ צו זאָגן: נאָך מיר קומט אַ שטאַרקער פֿון איך, דער
לאטש פון וועמענס שיך איך בין נישט ווערט זיך אראפצובויען און ארויסלאזן.
/1:8 פֿאַר װאָר, איך האָב אײַך באַפּטיד מיט װאַסער, אָבער ער װעט דיך באַפּטירן מיט דעם
                                                               רוח רוח.
/1:9 און עס איז געװען אין יענע טעג, איז יאָשקע געקומען פֿון נצרת
גליל, און איז באַפּטייזד פון יוחנן אין יארדאניע.
/1:10 און ער איז גלײַך אַרױפֿגעגאַנגען פֿון װאַסער, און האָט געזען די הימלען געעפֿנט;
און דער גייסט ווי אַ טויב אַראָפּגיין אויף אים:
/1:11 און עס איז געקומען אַ קָול פֿון הימל, אַזױ צו זאָגן: דו ביסט מײַן באַליבטער זון, אין
                          וועמען איך בין גוט צופֿרידן.
/1:12 און תיכף טרײַבט אים דער גײַסט אַרײַן אין דער מדבר.
/1:13 און ער איז דאָרטן געװען אין מדבר פערציק טעג, געפרואווט פֿון שטן; און איז געווען
מיט די ווילדע בהמות; און די מלאכים האָבן אים געדינט.
1:14 און נאָך אַז יוחנן איז געווען שטעלן אין טורמע, יאָשקע געקומען אין גליל,
             מבשר די בשורה פון די מלכות פון גאָט,
/1:15 און ער האָט געזאָגט: דער צײַט איז דערפֿילט, און דאָס מלוכה פֿון גאָט איז נאָענט.
                      טוט תשובה, און גלויבן די בשורה.
/1:16 און װי ער איז געגאַנגען בײַם ים פֿון גליל, האָט ער געזען שמעון און אַנדרע די זײַנע
ברודער וואַרפט אַ נעץ אין ים, וואָרעם זיי זענען געווען פישער.
1:17 און יאָשקע האט געזאגט צו זיי: קום נאָך מיר, און איך וועל מאַכן איר
                                   ווערן פישער פון מענטשן.
/1:18 און זײ האָבן גלײַך פֿאַרלאָזן זײערע נעצן, און זײַנען אים נאָכגעגאַנגען.
/1:19 און ער איז געגאַנגען אַ ביסל װײַטער פֿון דאָרטן, און האָט געזען יעקבן דעם זון פֿון
זבֿדי און זײַן ברודער יוחנן, װאָס זײַנען אױך געװען אין דער שיף און האָבן געמאַכט זײערע
                                                                    נעצן.
/1:20 און ער האָט זײ גלײַך גערופֿן, און זײ האָבן אַרײַנלאָזן זײער פֿאָטער זבֿדי
די שיף מיט די שכר קנעכט, און זענען געגאַנגען נאָך אים.
/1:21 און זײ זײַנען אַרײַן קײן כפר נחום; און תיכף אויף שבת
                                ארײן אין שול און געלערנט.
/1:22 און זײ האָבן זיך געחידושט פֿון זײַן לערע, װאָרום ער האָט זײ געלערנט װי אײנער דאָס
האט געהאט אויטאריטעט און נישט אזוי ווי די סופרים.
/1:23 און אין זײער שול איז געװען אַ מאַן מיט אַן אומרײן גײַסט; און ער
                                                    אויסגעוויינט,
/1:24 אַזױ צו זאָגן: לאָמיר אַלײן; וואָס האָבן מיר צו טאָן מיט דיר, דו יאָשקע פון?
נצרת? ביסטו געקומען אונז אומצוברענגען? איך ווייס דיך ווער דו ביסט, דער
                                            הייליקער פון גאָט.
/1:25 און יאָשקע האָט אים אָנגעשריגן, אַזױ צו זאָגן: שטיל, און גײ אַרױס פֿון אים.
/1:26 און אַז דער אומרײנער גײַסט האָט אים צעריסן, און האָט געשריגן מיט אַ הױכן קָול:
                                        ער איז ארויס פון אים.
/1:27 און זײ זײַנען אַלע געװען דערשטוינט, אַזױ װי זײ האָבן געפֿרעגט צװישן זײ
זיך, אַזױ צו זאָגן: װאָס איז דאָס? וואָס נייַ דאָקטערין איז דאָס? פֿאַר
מיט אויטאָריטעט באַפעלט ער אויך די אומריינע גייסטער, און זיי פאָלגן
                                                                      אים.
/1:28 און תֵיכּף האָט זײַן רום זיך פֿאַרשפּרײט אין דער גאַנצער געגנט רונד
                                                         וועגן גליל.
/1:29 און גלײַך, װי זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון שול, זײַנען זײ אַרײַן
אין דעם הויז פון שמעון און אנדריי, מיט יעקב און יוחנן.
/1:30 אָבער די מוטער פֿון שמעוןס װײַב איז געלעגן קראַנק פֿון קדחת, און נאָך האָבן זײ אים געזאָגט פֿון
                                                                        זי.
/1:31 און ער איז געקומען, און האָט זי גענומען בײַ דער האַנט, און האָט זי אױפֿגעהױבן; און תיכף
די היץ האָט זי פֿאַרלאָזט, און זי האָט זײ געדינט.
/1:32 און אין אָװנט, װען די זון איז אונטערגעגאַנגען, האָבן זײ געבראַכט צו אים אַלע װאָס זײַנען געװען
קראַנקע, און די וואָס זענען געווען באזעסענע מיט שדים.
/1:33 און די גאַנצע שטאָט האָט זיך אײַנגעזאַמלט בײַם אײַנגאַנג.
/1:34 און ער האָט געהיילט אַ סך קראַנקע פֿון פֿאַרשידענע קרענק, און אַ סך פֿאַרטריבן
שטן; און די שדים האָבן ניט געליטן צו רעדן, מחמת זיי האָבן אים געקענט.
/1:35 און אין דער פֿרי, איז ער אױפֿגעשטאַנען אַ לאַנגע צײַט פֿאַר טאָג, און איז אַרױסגעגאַנגען, און ער איז אַרױסגעגאַנגען
אוועקגעגאנגען אין א איינזאמען פלאץ און דארט מתפלל געווען .
1:36 און שמעון און די וואס זענען מיט אים נאכגעגאנגען נאָך אים.
/1:37 און אַז זײ האָבן אים געפֿונען, האָבן זײ צו אים געזאָגט: אַלע זוכן דיך.
/1:38 און ער האָט צו זײ געזאָגט: לאָמיר גײן אין די קומענדיקע שטעט, איך זאָל פּריידיקן
אויך דאָרטן, װאָרום דערפֿאַר בין איך אַרױסגעגאַנגען.
/1:39 און ער האָט אָנגעזאָגט אין זײערע שול אין גאַנצן גָליל, און האָט אַרױסגעטריבן
                                                                      שטן.
/1:40 און אַ מצורע איז צו אים געקומען, און האָט אים געבעטן, און האָט זיך צו אים געקניפּט.
און צו אים געזאָגט: אױב דו װילסט, קענסטו מיך רײן.
1:41 און יאָשקע, גערעדט מיט רחמנות, ארויס זיין האַנט און גערירט אים.
    און האָט צו אים געזאָגט: איך װעל; זײט רײן.
/1:42 און װי ער האָט גערעדט, איז תיכף אַװעקגעגאַנגען פֿון אים די צרעת.
                                        און ער איז רײן געװען.
/1:43 און ער האָט אים שטאַרק באַפֿױלן, און האָט אים גלײך אַװעקגעשיקט;
/1:44 און האָט צו אים געזאָגט: זע, דו זאָג גאָרנישט צו קיינעם, נאָר גײ.
באַווייז דיך צום כֹּהן, און ברענג די דאָזיקע זאַכן פאַר דײַן רייניקן
           װאָס משה האָט באַפֿױלן צו זײ אַ עדות.
/1:45 אָבער ער איז אַרױסגעגאַנגען, און האָט אָנגעהױבן צו פֿאַרעפֿנטלעכן אַ סך, און צו בלײַדן אין אױסלאַנד
ענין, אַזוי אַז יאָשקע קען ניט מער אפן אַרייַן די שטאָט,
און זיי זענען געקומען צו אים פֿון אַלע ערטער
                                                                  פערטל.