תפילה פון מנשה
/1:1 יהוה, אַלמעכטיקער גאָט פֿון אונדזערע עלטערן, אַבֿרהם, יצחק, און יעקבֿ, און פֿון אונדזערע עלטערן
זייער צדיק זאָמען;
/1:2 װאָס האָט געמאַכט הימל און ערד מיט איר גאַנצער צירונג;
/1:3 װאָס האָט געבונדן דעם ים מיט דעם װאָרט פֿון דײַן געבאָט; ווער האט געשויגן
דעם טיף, און עס געחתמעט דורך דיין שרעקלעך און כבוד נאָמען;
/1:4 וועמען אַלע האָבן מורא, און ציטערן פֿאַר דײַן מאַכט; פֿאַר די מאַדזשעסטי פון דיין
כבוד קען ניט זיין געטראגן, און דיין בייז טרעטאַנינג צו זינדיקע איז
ימפּאָרטאַבאַל:
/1:5 אָבער דײַן רחמנותדיקן צוזאָג איז אוממעסטן און אומזוכנדיק;
/1:6 װאָרום דו ביסט דער העכסטער גאָט, מיט גרױס רחמנות, לײדן,
זייער רחמנותדיק, און טוט תשובה אויף די בייז פון מענטשן. דו ה\',
לויט דיין גרויס גוטסקייט האט צוגעזאגט תשובה און מחילה
צו די װאָס האָבן געזינדיקט קעגן דיר: און פֿון דײַנע אומענדלעכע רחמנות
האָסט באַשטימט תשובה צו זינדיקע, כּדי זיי זאָלן ניצול ווערן.
/1:7 דרום האָסט ניט באַשטימט, יהוה, דער גאָט פֿון די גערעכטע
תשובה צו די צדיק, ווי צו אברהם, און יצחק, און יעקב, וואָס האָבן
ניט געזינדיקט קעגן דיר; אָבער דו האָסט באַשטימט מיר דאָס תשובה
בין א זינדיקער:
/1:8 װאָרום איך האָב געזינדיקט איבער דער צאָל פֿון זאַמד פֿון ים. מיין
פֿאַרמערט װערן, גאָט, מײַנע פֿאַרברעכן
געמערט, און איך בין ניט ווערט צו זען און זען די הייך פון הימל
פֿאַר דער פֿיל פֿון מײַנע זינד.
/1:9 איך בין אַראָפּגעבױגן מיט פֿיל אײַזערנע בענד, אַז איך קען ניט אױפֿהײבן מײַן קאָפּ,
און איך האָב דערצערנט דײַן גרימצאָרן, און איך האָב געטאָן שלעכטס
פֿאַר דיר: איך האָב ניט געטאָן דײַן װילן, און דײַנע געבאָט האָב איך ניט געהיט; איך האָב
שטעל ט זי ך אויפ ן אומװערדיקײט , או ן הא ב געמער ט עבירות .
/1:10 און אַצונד, איך בוי די קני פֿון מײַן האַרצן, בעטנדיק דיך פֿון חן.
/1:11 איך האָב געזינדיקט, גאָט, איך האָב געזינדיקט, און איך דערקענען מײַנע זינד;
/1:12 דערפֿאַר, איך בעט דיך אַניוועסדיק, מוחל מיר, גאָט, מוחל מיר, און
פֿאַרטיליקט מיך ניט מיט מײַנע זינד. זייט ניט בייז אויף מיר אויף אייביק, דורך
היט מיר שלעכטס; ניט פאַרשילטן מיר צו די נידעריקער טיילן פון דער
ערד. װאָרום דו ביסט דער גאָט, דער גאָט פֿון די װאָס טוט תשובה;
/1:13 און דו װעסט באַװײַזן אין מיר אַלע דײַן גוטס, װאָרום דו װעסט מיך העלפֿן,
איך בין ניט ווערט, לויט דיין גרויס רחמנות.
/1:14 דרום װעל איך דיך לױבן אױף אײביק אַלע טעג פֿון מײַן לעבן, אױף אַלע
די כוחות פון די הימלען לויבען דיך, און דיינע איז די כבוד
אלץ און אלץ. אמן.
