מלאכי
/1:1 די לאַסט פֿון דעם װאָרט פֿון גאָט צו ישׂראל דורך מלאכי.
/1:2 איך האָב דיך ליב, זאָגט גאָט. אָבער איר זאָגן: מיט וואָס האסטו ליב
אונדז? איז נישט געווען עשו יעקבס ברודער? זאָגט גאָט: נאָך איך האָב ליב געהאַט יעקבן,
/1:3 און איך האָב פֿײַנט עֵשָׂו, און איך האָב אַ װיסט געטאָן זײַנע בערג און זײַן נחלה פֿאַר די
דראַגאָנס פון דער מדבר.
/1:4 אָבער אדום האָט געזאָגט: מיר זײַנען אָרעם, אָבער מיר װעלן זיך אומקערן און בויען
די וויסטע ערטער; אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבֿאות: זײ װעלן בױען אָבער
איך וועל אַראָפּוואַרפן; און זײ װעלן זײ רופֿן: דער גרענעץ פֿון רשעות,
און: דאָס פֿאָלק װאָס גאָט האָט צאָרן אױף אים אױף אײביק.
/1:5 און אײַערע אױגן װעלן זען, און איר װעט זאָגן: גאָט װעט געגרײסט װערן
פֿון דעם געמאַרק פֿון ישׂראל.
/1:6 אַ זון מאַכט כּבֿוד זײַן פֿאָטער, און אַ קנעכט זײַן האַר; אױב איך בין אַ
פֿאָטער, װוּ איז מײַן כּבֿוד? און אויב איך בין אַ בעל, ווו איז מיין מורא?
זאָגט גאָט פֿון צבֿאות צו אײַך, כֹּהנים, װאָס פֿאַראַכטן מײַן נאָמען. און
זאָגט איר: מיט װאָס האָבן מיר פֿאַראַכט דײַן נאָמען?
/1:7 פֿאַראומרײניקט ברױט גיט איר אױף מײַן מזבח; און איר זאָגט: מיט װאָס האָבן מיר?
פאַרפּעסטיקט איר? אין וואָס איר זאָגן: דער טיש פון די האר איז באָרד.
/1:8 און אױב איר ברענגט אַ בלינדן פֿאַר שלאַכטאָפּפֿער, איז דאָס ניט שלעכט? און אויב איר פאָרשלאָגן
דע ר לאמע ר או ן קראנקע , אי ז דע ר ני ט שלעכט ? גיט עס אַצונד צו דײַן גענעראל; וועט
זאָל ער זיך געניסן פֿון דיר, אָדער אָננעמען דײַן מענטש? זאָגט גאָט פֿון צבֿאות.
/1:9 און אַצונד בעט גאָט, איך בעט דיך, ער זאָל אונדז גערן זײַן;
איז געווען דורך אייַערע מיטלען: וועט ער צוקוקן אייַערע פערז? זאגט דער האר פון
מחנות.
/1:10 װער איז אױך צװישן אײַך װאָס װעט פֿאַרמאַכן די טירן אומזיסט?
און איר צינדט ניט אָן פֿײַער אױף מײַן מזבח אומזיסט. איך האב נישט קיין פארגעניגן
אין דיר, זאָגט גאָט פֿון צבֿאות, און איך װעל ניט אָנגענומען װערן קײן קרבן
דיין האַנט.
/1:11 װאָרום פֿון דעם אױפֿגאַנג פֿון דער זון ביזן אַראָפּגאַנג פֿון מײַן אײגענעם
דער נאָמען וועט זיין גרויס צווישן די גויים; און אין יעדן אָרט זאָל קטורת
װערט מקרב געװען צו מײַן נאָמען, און אַ רײנע קרבן, װאָרום מײַן נאָמען װעט זײַן גרױס
צװישן די פֿעלקער, זאָגט גאָט פֿון צבֿאות.
/1:12 אָבער איר האָט עס פֿאַרשװעכט, מיט װאָס איר זאָגט: דער טיש פֿון גאָט איז
פּאַלוטאַד; און איר פֿרוכט, אַפֿילו זײַן שפּײַז, איז פֿאַראַכט.
/1:13 האָט איר אױך געזאָגט: זע, װאָס איז דאָס פֿאַר אַ מידקײט! און איר האָט דערפֿון געכאַפּט,
זאָגט גאָט פֿון צבֿאות; און איר האָט געבראַכט דאָס צעריסן, און די
לאמע און קראנקע; אַזױ האָט איר געבראַכט אַ קרבן: זאָל איך דאָס אָננעמען
דיין האַנט? זאָגט גאָט.
/1:14 אָבער פֿאַרשאָלטן איז דער פֿאַרנאַרער װאָס האָט אין זײַן שאָף אַ זָכר, און ער טוט אַ נדר;
און מקריבט צו גאָט אַ פֿאַרדאָרבענע זאַך, װאָרום איך בין אַ גרױסער מלך,
זאָגט גאָט פֿון צבֿאות, און מײַן נאָמען איז אַ שרעק צװישן די פֿעלקער.
