לוק
/22:1 און דער יום־טובֿ פֿון מצות האָט זיך דערנענטערט, װאָס מע רופֿט דאָס
פסח.
/22:2 און די ראָשי־כּהנים און די סופרים האָבן געזוכט װי אַזױ זײ זאָלן אים טײטן; פֿאַר
זיי האָבן מורא געהאַט פֿאַר די מענטשן.
/22:3 איז דער שטן אַרײַן אין יהוּדה מיטן נאָמען איש-קריות, װאָס איז געװען פֿון דער צאָל
די צוועלף.
/22:4 און ער איז געגאַנגען זײַן װעג, און האָט גערעדט מיט די ראָשי־כּהנים און די פֿירשטן;
ווי ער זאל אים פארראטן צו זיי.
/22:5 און זײ האָבן זיך געפֿרײט, און האָבן אַ בונד צו געבן אים געלט.
/22:6 און ער האָט צוגעזאָגט, און האָט געזוכט אַ געלעגנהייט אים איבערצוגעבן צו זײ אין דער
אַוועק פון די פאלק.
/22:7 איז געקומען דער טאָג פֿון מצות, װען מען דאַרף שעכטן דעם פסח.
/22:8 און ער האָט געשיקט פעטרוס און יוחנן, אַזוי צו זאָגן: גיי און גרייט אונדז צו דעם פסח
מיר מעגן עסן.
/22:9 האָבן זײ צו אים געזאָגט: װוּ װילסטו, מיר זאָלן צוגרייטן?
/22:10 און ער האָט צו זײ געזאָגט: זע, אַז איר גײט אַרײַן אין שטאָט, דאָרטן
זאָל דיר אַנטקעגן אַ מענטש, וואָס טראָגן אַ קרוג וואַסער; גיי אים אין די
הויז וואו ער גייט אריין.
/22:11 און איר זאָלט זאָגן צו דעם בעל־הבית: דער האַר האָט געזאָגט צו אים
דיך, וואו איז דער געסט, וואו איך וועל עסן דעם פסח מיט מיין
תלמידים?
/22:12 און ער זאָל אײַך װײַזן אַ גרױסן אױבערשטײַער, אַ מעבלירטן;
/22:13 און זײ זײַנען געגאַנגען, און האָבן געפֿונען אַזױ װי ער האָט צו זײ געזאָגט, און זײ האָבן זיך געגרײט
דעם פסח.
/22:14 און אַז די שעה איז געקומען, האָט ער זיך געזעצט, און די צוועלף שליחים מיט
אים.
/22:15 און ער האָט צו זײ געזאָגט: מיט חשק האָב איך געזוכט עסן דעם דאָזיקן פסח
מיט דיר איידער איך ליידן:
/22:16 װאָרום איך זאָג אײַך: איך װעל מער ניט עסן דערפֿון ביז עס װעט זײַן
מקוים אין דעם מלכות פון גאָט.
/22:17 און ער האָט גענומען דעם בעכער, און האָט דאַנקען, און געזאָגט: נעם דאָס, און טײלט עס
צווישן זיך:
/22:18 װאָרום איך זאָג אײַך: פֿון דער פֿרוכט פֿון װײַנשטאָק װעל איך ניט טרינקען, ביז דעם
מלכות פון גאָט וועט קומען.
/22:19 און ער האָט גענומען ברױט, און האָט דאַנקען, און צעבראָכן, און זײ געגעבן.
אַזוי צו זאָגן: דאָס איז מיין גוף וואָס איז געגעבן פֿאַר איר; טאָן דאָס אין דערמאָנונג
פון מיר.
/22:20 אַזױ אױך דער בעכער נאָכן װעטשערע, אַזױ צו זאָגן: דער דאָזיקער בעכער איז דער נײַער
צָוָה אין מיין בלוט, וואָס איז פאַרגאָסן געוואָרן פאַר דיר.
/22:21 אָבער זע, די האַנט פֿון דעם װאָס פֿאַרראַטן, איז מיט מיר אױפֿן טיש.
/22:22 און באמת גײט דער מענטשנקינד, אַזױ װי עס איז באַשטימט געװאָרן, אָבער װײ דערױף
מענטש דורך וועמען ער איז פארראטן!
/22:23 און זײ האָבן גענומען פֿרעגן צװישן זיך, װער פֿון זײ דאָס איז
זאָל טאָן די זאַך.
/22:24 און צװישן זײ איז אױך געװען אַ קריגערײַ, װער פֿון זײ זאָל זײַן
גערעכנט די גרעסטע.
/22:25 און ער האָט צו זײ געזאָגט: די מלכים פֿון די פֿעלקער מאַכן האַר איבערן
זיי; און די וואס טוהן אויטאריטעט אויף זיי ווערן אנגערופן נדיבים.
/22:26 אָבער איר זאָלט ניט זײַן אַזױ, אָבער דער גרעסטער צװישן אײַך, זאָל זײַן װי
די ייִנגערע; און דער, וואָס איז דער הויפּט, ווי דער וואָס דינען.
/22:27 װאָרום צי איז דער גרעסער, דער װאָס זיצט צו עסן, אָדער דער װאָס דינט? איז
ניט דער װאָס זיצט בײַם פֿלײש? אָבער איך בין צווישן אייך ווי דער וואָס דינט.
/22:28 איר זײַט די װאָס זײַנען געבליבן מיט מיר אין מײַנע נסיונות.
/22:29 און איך באַשטימט אײַך אַ מלוכה, אַזױ װי מײַן פֿאָטער האָט מיר באַשטימט;
/22:30 כּדי איר זאָלט עסן און טרינקען בײַ מײַן טיש אין מײַן מלוכה, און איר זאָלט זיצן אויף טראנען.
משפּטן די צוועלף שבטים פון ישראל.
/22:31 און גאָט האָט געזאָגט: שמעון, שמעון, זע, דער שׂטן האָט דיך געגלוסט.
אַז ער זאָל דיך זיפּן ווי ווייץ:
/22:32 אָבער איך האָב געבעטן פֿאַר דיר, אַז דײַן אמונה זאָל ניט פֿאַרלאָזן, און װען דו ביסט.
האָט זיך מגייר געווען, מחזק דײַנע ברידער.
/22:33 און ער האָט צו אים געזאָגט: גאָט, איך בין גרײט צו גײן מיט דיר בײדע אַרײַן
כֹּלָּא, וּלְמוֹת.
/22:34 און ער האָט געזאָגט: איך זאָג דיר, פעטרוס, דער האָן װעט הײַנט ניט קראַען.
פאר דעם װעסטו דרײ מאל פארלײקענען אז דו קענסט מיך.
/22:35 און ער האָט צו זײ געזאָגט: װען איך האָב אײַך געשיקט אָן אַ בײטל, און אָן אַ שיל
שיך, האסט עפעס געפעלט? און זײ האָבן געזאָגט: גאָרנישט.
/22:36 האָט ער צו זײ געזאָגט: אָבער אַצונד, דער װאָס האָט אַ בײטל, זאָל עס נעמען;
און דער װאָס האָט ניט קײן שװערד, זאָל זײַן פֿאַרקױפֿן
מלבוש, און קויפן איינער.
/22:37 װאָרום איך זאָג אײַך, אַז דאָס, װאָס געשריבען איז, מוז נאָך מקיים זײַן
אין מיר, און ער איז גערעכנט געווארן צווישן די פארברעכער
וועגן מיר האָבן אַ סוף.
/22:38 האָבן זײ געזאָגט: גאָט, אָט זײַנען דאָ צװײ שװערדן. און ער האָט צו זיי געזאָגט:
עס איז גענוג.
/22:39 און ער איז אַרױסגעגאַנגען, און איז געגאַנגען אַזױ װי ער איז געװאָרן צום באַרג הזיתים; און
אויך זיינע תלמידים זענען אים נאכגעגאנגען.
/22:40 און אַז ער איז געװען אין אָרט, האָט ער צו זײ געזאָגט: בעט, אַז איר זאָלט ניט גײן
אין נסיון.
/22:41 און ער האָט זיך אָפּגעקערט פֿון זײ אַרום אַ שטײן־װאַרפֿן, און האָט זיך אַראָפּגעקניפּט;
און מתפלל געווען,
/22:42 אַזױ צו זאָגן: פֿאָטער, אױב דו װילסט, נעם פֿון מיר דאָס דאָזיקע בעכער;
פונדעסטוועגן, ניט מיין ווילן, אָבער דיין, ווערן געטאן.
/22:43 און אַ מלאך האָט זיך באַװיזן צו אים פֿון הימל, אים שטאַרקער.
/22:44 און ער איז געװען אין צער, האָט ער מתפלל געווען מער ערנסט, און זײַן שווייס איז געווען ווי עס
ס׳זײנען אראפגעפאלן גרויםע טראפנס בלוט צו דער ערד.
/22:45 און אַז ער איז אױפֿגעשטאַנען פֿון תּפֿילה, און איז געקומען צו זײַנע תַּלמידים, האָט ער געפֿונען
זיי שלאָפן פֿאַר צער,
/22:46 האָט ער צו זײ געזאָגט: װאָס שלאָפֿט איר? שטיי אויף און דאַוונען, כדי איר זאָלט ניט אַרייַן
נסיון.
/22:47 און װי ער האָט נאָך גערעדט, ערשט אַ המון, און דער װאָס איז גערופֿן געװאָרן
יהודה, איינער פון די צוועלף, געגאנגען פאר זיי, און גענעענט צו יאָשקע
קוש אים.
/22:48 אָבער יאָשקע האָט צו אים געזאָגט: יהודה, דו פֿאַרראַטט דער מענטשנקינד מיט אַ
קושן?
/22:49 און די װאָס אַרום אים האָבן געזען װאָס װעט קומען, האָבן זײ צו געזאָגט
אים, האר, זאָלן מיר שלאָגן מיט דער שווערד?
/22:50 און אײנער פֿון זײ האָט געשלאָגן דעם קנעכט פֿון דעם כּהן גדול, און האָט אָפּגעשניטן זײַן קנעכט
רעכט אויער.
/22:51 און יאָשקע האָט געענטפֿערט, און געזאָגט: לאָזט אײַך אַזױ װײַט. און ער האָט אָנגערירט זײַן אויער,
און האָט אים געהיילט.
/22:52 און ישוע האָט געזאָגט צו די ראָשי־כּהנים, און די פֿירשטן פֿון דעם היכל
די זקנים, וואָס זענען געקומען צו אים, זאָלט איר אַרויסגיין, ווי קעגן אַ גנב,
מיט שווערדן און שטאַנגען?
/22:53 װען איך בין געװען טאָג־טעגלעך מיט אײַך אין היכל, האָט איר ניט אױסגעשטרעקט קײן הענט
קעגן מיר: אָבער דאָס איז דיין שעה, און די מאַכט פון פינצטערניש.
/22:54 און זײ האָבן אים גענומען, און האָבן אים געפֿירט, און האָבן אים געבראַכט אין דעם כּהן־גדולס
הויז. און פעטרוס איז נאכגעגאנגען ווייַט אַוועק.
/22:55 און זײ האָבן אָנגעצונדן אַ פֿײַער אין מיטן האַלל, און זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען
אַראָפּ צוזאַמען, פעטרוס זיך אַראָפּ צווישן זיי.
/22:56 אָבער אַ דינסט האָט אים געזען װי ער איז געזעסן בײַם פֿײַער, און ער האָט אים שטאַרק געמאַכט
האָט געקוקט אויף אים, און געזאָגט: דער דאָזיקער איז אויך געווען מיט אים.
/22:57 און ער האָט אים געלייקנט, אַזױ צו זאָגן: װײַב, איך קען אים ניט.
/22:58 און נאָך אַ ביסל צײַט האָט אים דערזען אַן אַנדערער, און האָט געזאָגט: דו ביסט אױך פֿון
זיי. און פעטרוס האט געזאגט, מענטש, איך בין ניט.
/22:59 און אַן אַנדער שעה נאָך אַ שעה האָט דער אַנדערער מיט בטחון געזאָגט:
אַזוי צו זאָגן: פֿאַר אמת, אויך דער יונגערמאַן איז געווען מיט אים, ווייַל ער איז אַ גליל.
/22:60 און פעטרוס האָט געזאָגט: מענטש, איך װײס ניט װאָס דו זאָגסט. און מיד, בשעת
ער האָט נאָך גערעדט, דער האָן האָט זיך אָנגעהויבן.
/22:61 און גאָט האָט זיך אומגעקערט, און האָט אָנגעקוקט פעטרוסן. און פעטרוס געדענקט די
װאָרט פֿון גאָט, װי ער האָט צו אים געזאָגט: אײדער דער האָן קראן, דו
דרײ מאָל װעט מען מיר אָפּלײקענען.
/22:62 און פעטרוס איז אַרױסגעגאַנגען, און האָט ביטער געװײנט.
/22:63 און די מענער װאָס האָבן געהאַלטן ישוען, האָבן אים געשפּילט, און האָבן אים געשלאָגן.
/22:64 און אַז מע האָט אים פֿאַרבונדן, האָבן זײ אים געשלאָגן אין פּנים, און
האָט אים געפרעגט, אַזוי צו זאָגן: זאָג נביאות, ווער איז עס וואָס האָט דיך געשלאָגן?
/22:65 און אַ סך אַנדערע זאַכן האָבן זײ אױף אים גערעדט בלאַספֿותדיק.
/22:66 און װי עס איז געװען טאָג, די עלטסטע פֿון פֿאָלק און דעם הױפּטמאַן
כֹּהנים און די סופרים האָבן זיך צונױפֿגעקליבן, און האָבן אים אַרײַנגעפירט אין זײער ראַט.
זאגן,
/22:67 ביסטו דער משיח? זאג אונז. און ער האָט צו זײ געזאָגט: אױב איך זאָג אײַך, איר
וועט ניט גלויבן:
/22:68 און אױב איך בעט אײַך אױך, װעט איר מיר ניט ענטפֿערן, און מיך ניט לאָזן גײן.
/22:69 דערנאָך װעט דער מענטשנקינד זיצן אױף דער רעכטער האַנט פֿון דער מאַכט
גאָט.
/22:70 האָבן זײ אַלע געזאָגט: ביסטו דען דער זון פֿון גאָט? און ער האָט צו זיי געזאָגט:
איר זאָגן אַז איך בין.
/22:71 האָבן זײ געזאָגט: װאָס דאַרפֿן מיר נאָך אַן עדות? װאָרום מיר אַלײן האָבן
געהערט פון זיין אייגענעם מויל.
