לוק
/20:1 און עס איז געװען אין אײנעם פֿון יענע טעג, װי ער האָט געלערנט דאָס פֿאָלק
אין דעם טעמפּל, און אנגעזאגט די בשורה, די ראָשי כהנים און די
סופרים זענען געקומען אויף אים מיט די זקנים,
/20:2 און ער האָט צו אים גערעדט, אַזױ צו זאָגן: זאָג אונדז, מיט װאָסער מאַכט טוסטו די דאָזיקע.
זאכן? אָדער װער איז דער, װאָס האָט דיר געגעבן די דאָזיקע מאַכט?
/20:3 האָט ער געענטפֿערט, און צו זײ געזאָגט: אײן זאַך װעל איך אײַך אױך פֿרעגן; און
ענטפֿערן מיר:
/20:4 די באַפּטיזם פֿון יוחנן, איז עס געווען פֿון הימל, אָדער פֿון מענטשן?
/20:5 און זײ האָבן זיך גערעדט, אַזױ צו זאָגן: אױב מיר װעלן זאָגן: פֿון הימל;
וועט ער זאָגן: פאַרוואָס האָט איר אים ניט געגלויבט?
/20:6 און אױב מיר זאָגן: פֿון מענטשן; דאָס גאַנצע פֿאָלק װעט אונדז פֿאַרשטײנען, װאָרום זײ זײַנען געװען
איבערצייגט אז יוחנן איז א נביא.
/20:7 און זײ האָבן געענטפֿערט, אַז זײ האָבן ניט געקענט װיסן פֿון װאַנען עס איז.
/20:8 און יאָשקע האָט צו זײ געזאָגט: איך זאָג אײַך ניט, מיט װאָסער מאַכט איך טו
די דאזיקע זאכן.
/20:9 האָט ער אָנגעהױבן רעדן צו דעם פֿאָלק די דאָזיקע משל; א געוויסער מענטש האט געפלאנצט
אַ װײַנגאָרטן, און ער האָט עס געלאָזט אַרױסגײן פֿאַר בעלי־בתּים, און זײַנען אַרײַן אין אַ װײַטן לאַנד
פֿאַר אַ לאַנג צייַט.
/20:10 און אין דער צײַט האָט ער געשיקט אַ קנעכט צו די בעלי־בתּים, זײ זאָלן
געבן אים פון די פרוכט פון די ווייַנגאָרטן, אָבער די כאַנדערז שלאָגן אים, און
האט אים אװעקגעשיקט לײדיק.
/20:11 און ער האָט װידער געשיקט אַן אַנדער קנעכט, און זײ האָבן אים אױך געשלאָגן און געבעטן
האָט אים אַ בושה, און האָט אים אַװעקגעשיקט לײדיק.
/20:12 און ער האָט װידער געשיקט אַ דריטן, און זײ האָבן אים אױך פֿאַרװונדעט און אים אַרױסגעטריבן.
/20:13 האָט דער האַר פֿון װײַנגאָרטן געזאָגט: װאָס זאָל איך טאָן? איך וועל שיקן מיין
באליבטע זון: עס קען זיין אז זיי וועלן אים האבן מורא ווען זיי זען אים.
/20:14 און אַז די בעלי־בתּים האָבן אים דערזען, האָבן זײ זיך גערעדט צװישן זיך, אַזױ צו זאָגן:
דאָס איז דער יורש: קום לאָמיר אים טייטן, כּדי די נחלה זאָל זיין
אונדזער.
/20:15 און זײ האָבן אים אַרױסגעטריבן פֿון װײַנגאָרטן, און האָבן אים דערהרגעט. וואָס דעריבער
זאָל דער האַר פֿון װײַנגאָרטן טאָן צו זײ?
/20:16 ער װעט קומען און פֿאַרטיליקן די דאָזיקע װײַנגערטנער, און װעט געבן דעם װײַנגאָרטן
צו אנדערע. און אַז זײ האָבן דאָס געהערט, האָבן זײ געזאָגט: חלילה.
/20:17 און ער האָט זײ געזען, און האָט געזאָגט: װאָס איז דען דאָס װאָס איז געשריבן: דער?
שטײן װאָס די בױער האָבן פֿאַראַכט, איז דער קאָפּ פֿון דעם געװאָרן
ווינקל?
/20:18 איטלעכער װאָס פֿאַלט אױף יענעם שטײן, װערט צעבראָכן; נאָר אויף װעמען
עס וועט פאַלן, עס וועט אים צו פּוטער מאָלן.
/20:19 און די ראָשי־כּהנים און די סופרים האָבן אין דער זעלביקער שעה געזוכט צו לייגן האַנט
אויף אים; און זײ האָבן מורא געהאַט פֿאַר דעם פֿאָלק, װאָרום זײ האָבן געזען אַז ער האָט
האט גערעדט קעגן זיי דעם משל.
/20:20 און זײ האָבן אים געהיט, און האָבן אַרױסגעשיקט שפּיאָנאַזשן, װאָס האָבן געמײנט
זיך נאָר מענטשן, כּדי זיי זאָלן אָנכאַפּן זיינע ווערטער, אַזוי
זיי זאלן אים געבן צו דער מאַכט און אויטאָריטעט פון דעם גענעראל.
/20:21 און זײ האָבן אים געפֿרעגט, אַזױ צו זאָגן: האַר, מיר ווייסן, אַז דו זאָגט און
לערנט מיט רעכט, און דו נעם נישט אן קיין מענטש, נייערט לערנט
דער וועג פון גאָט באמת:
/20:22 צי איז עס געזעצלעך פֿאַר אונדז צו געבן צאָל צו דעם קיסר, אָדער ניט?
/20:23 אָבער ער האָט דערזען זײער קלײנקײט, און האָט צו זײ געזאָגט: װאָס פּרוּװט איר מיך?
/20:24 װײַז מיר אַ גראָשן. וועמעס בילד און אויפשריפט האט עס? ז ײ האב ן געענטפערט
און האָט געזאָגט: דעם קיסר.
/20:25 און ער האָט צו זײ געזאָגט: גיב דערפֿאַר דעם קיסר דאָס װאָס איז
דעם קיסר, און צו גאָט די זאכן וואָס זענען פון גאָט.
/20:26 און זײ האָבן ניט געקענט האַלטן זײַנע װערטער פֿאַרן פֿאָלק, און זײ
האָט זיך געחידושט פֿון זײַן ענטפֿער, און האָבן געשמועסט.
/20:27 און עס זײַנען געקומען צו אים עטלעכע פֿון די צדוקים, װאָס האָבן געלייקנט אַז עס איז דאָ
המתים; און זיי האָבן אים געפרעגט:
/20:28 אַזױ צו זאָגן: האַר, משה האָט אונדז אָנגעשריבן: אױב עמיצער ס ברודער שטאַרבט, מיט אַ
װײב, און ער שטאַרבט אָן קינדער, אַז זײַן ברודער זאָל נעמען זײַן
װײַב, און הײב אױף זאָמען צו זײַן ברודער.
/20:29 און עס זײַנען געװען זיבן ברידער, און דער ערשטער האָט גענומען אַ װײַב, און איז געשטאָרבן
אָן קינדער.
/20:30 און דער צװײטער האָט זי גענומען פֿאַר אַ װײַב, און ער איז געשטאָרבן אָן קינדער.
/20:31 און דער דריטער האָט זי גענומען; און אזוי אויך די זיבן;
קיין קינדער, און געשטארבן.
/20:32 די לעצטע פֿון אַלע איז אױך געשטאָרבן די פֿרױ.
/20:33 דרום װעמענס װײַב פֿון זײ איז זי אין דער המתים? װאָרום זיבן האָבן געהאַט
זי צו פרוי.
20:34 און יאָשקע האט געזאגט צו זיי, די קינדער פון דער וועלט חתונה.
און זענען געגעבן אין חתונה:
/20:35 אָבער די װאָס װערן גערעכנט פֿאַר װערט צו קריגן יענע װעלט, און די
המתים פון די טויט, ניט חתונה, אדער זענען געגעבן אין חתונה:
/20:36 און זײ קענען ניט מער שטאַרבן, װאָרום זײ זײַנען גלײַך מיט די מלאכים; און
זענען די קינדער פון גאָט, ווייל די קינדער פון די המתים.
/20:37 און אַצונד, אַז די מתים זײַנען אױפֿגעשטאַנען, האָט משה דערצײלט בײַם קוסט, װען ער
רופֿט יהוה דער גאָט פֿון אַבֿרהמען, און דער גאָט פֿון יצחק, און דער גאָט
פון יעקב.
/20:38 װאָרום ער איז ניט אַ גאָט פֿון די טויטע, נאָר פֿון די לעבעדיקע, װאָרום אַלע לעבן צו
אים.
/20:39 און עטלעכע פֿון די סופרים האָבן געענטפֿערט: האַר, דו האָסט גוט געזאָגט.
/20:40 און נאָך דעם האָבן זײ אים גאָר ניט געװאָרגט קײן פֿרעג.
/20:41 און ער האָט צו זײ געזאָגט: װי זאָגן זײ, אַז משיח איז דודס זון?
/20:42 און דוד אַלײן האָט געזאָגט אין בוך תהלים: גאָט האָט געזאָגט צו מײַן
האר, זיצן אויף מיין רעכט האַנט,
/20:43 ביז איך װעל מאַכן דײַנע פֿײַנט אַ בענקל פֿאַר דײַן פֿוס.
/20:44 דרום רופֿט אים דוד גאָט, װי איז ער דען זײַן זון?
/20:45 און ער האָט געזאָגט צו זײַנע תַּלמידים אין דעם עולם פֿון גאַנצן פֿאָלק:
/20:46 היט זיך פֿאַר די סופרים, װאָס װילן גײן אין לאַנגע מלבושים, און האָבן ליב
גרוס אין די מארקפלעצער, און די העכסטע זיצן אין די בתי הכנסת, און
די הויפט צימערן ביי סעודות;
/20:47 װאָס פֿאַרצערן די הײַזער פֿון אַלמנות, און פֿאַר אַ שיל מאַכן תּפֿילות לאַנג;
וועט באַקומען גרעסער פאַרשילטן.
