לוק
/18:1 און ער האָט צו זײ געזאָגט אַ משל צו דעם סוף, װאָס מענטשן זאָלן שטענדיק טאָן
דאַוונען, און ניט צו שוואַך;
/18:2 אַזױ צו זאָגן: אין שטאָט איז געװען אַ ריכטער, װאָס האָט ניט מוֹרא געהאַט פֿאַר גאָט און ניט
באטראכט מענטש:
/18:3 און אַן אַלמנה איז געװען אין יענער שטאָט; און זי איז געקומען צו אים, אַזױ צו זאָגן:
נוקם מיר פון מיין קעגנער.
/18:4 און ער האָט ניט געװאָלט אַ צײַט, אָבער דערנאָך האָט ער געזאָגט אין זיך אַלײן:
כאָטש איך האָב ניט מורא פֿאַר גאָט, און ניט קוק אויף מענטשן;
/18:5 אָבער, װײַל די דאָזיקע אַלמנה האָט מיך צעשראָקן, װעל איך איר נעמען נקמה, טאָמער דורך איר
שטענדיק קומען זי מיד.
/18:6 און גאָט האָט געזאָגט: הערט װאָס דער אומרעכט ריכטער זאָגט.
/18:7 און גאָט זאָל ניט נוקם זײַן פֿאַר זײַנע אױסדערװײלטן, װאָס שרײַען טאָג און נאַכט צו
אים, כאָטש ער טראָגט לאַנג מיט זיי?
/18:8 איך זאָג אײַך, אַז ער װעט זײ גיך נוקם זײַן. דאך ווען דער זון
פֿון מענטש קומט, זאָל ער געפֿינען אמונה אויף דער ערד?
/18:9 און ער האָט געזאָגט דעם דאָזיקן משל צו די װאָס האָבן זיך פֿאַרזיכערט דאָס
זיי זענען געווען צדיקים, און פאראכט אנדערע:
/18:10 צװײ מענער זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען אין הֵיכל מתפלל צו זײַן; דער איינער אַ פּרוש, און דער
אַנדערער אַ מוכס.
/18:11 דער פּרוש איז געשטאַנען און האָט מתפלל געװען מיט זיך אַזױ: גאָט, איך דאַנקען דיר, װאָס
איך בין נישט ווי אנדערע מענטשן זענען, יקסטאָרשאַנז, ומגערעכט, אַדאַלטערערז, אָדער אפילו ווי
דעם פובליק.
/18:12 איך פֿאַסט צװײ מאָל אין דער װאָך, איך גיב מעשר פֿון אַלץ װאָס איך פאַרמאָג.
/18:13 און דער מוכס איז געשטאַנען פֿון דער װײַטן, און האָט זיך ניט אױפֿגעהױבן אַזױ װי זײַן
אױגן צו הימל, אָבער האָט געשלאָגן אױף זײַן ברוסט, אַזױ צו זאָגן: גאָט זאָל דערבאַרימען!
איך אַ זינדיקער.
/18:14 איך זאָג אײַך: דער דאָזיקער האָט אַראָפּגענידערט אין זײַן הױז אַ גערעכטיקײט מער װי דער
אַנדערער: װאָרום איטלעכער װאָס דערהײבט זיך, װעט פֿאַרשעמט װערן; און ער אַז
דערנידעריקט זיך וועט דערהויבן ווערן.
/18:15 און מע האָט צו אים געבראַכט אױך קינדער, ער זאָל זײ אָנרירן;
ווען זיינע תלמידים האבן דאס געזען, האבן זיי זיי אנגעשריגן.
/18:16 אָבער יאָשקע האָט זײ גערופֿן צו זיך, און האָט געזאָגט: לאָזט קומען
צו מיר, און זיי ניט פאַרווערן: פֿאַר אַזאַ איז דאָס מלכות פון גאָט.
/18:17 פֿאַר װאָר, איך זאָג אײַך, װער עס װעט ניט אָננעמען דאָס מלוכה פֿון גאָט.
אַ קלײן קינד זאָל ניט אַרײַן אין איר.
/18:18 און אַ פֿירשט האָט אים געפֿרעגט, אַזױ צו זאָגן: גוטער האַר, װאָס זאָל איך טאָן צו טאָן?
ירשענען אייביק לעבן?
/18:19 און יאָשקע האָט צו אים געזאָגט: פֿאַר װאָס רופֿטסטו מיך גוט? קיינער איז נישט גוט, היט אייך
אײנער, דאָס הײסט, גאָט.
/18:20 דו קענסט די געבאָט: זאָלסט ניט מזנה, ניט הרגענען, טאָן
ניט גאַנווענען, טאָן ניט זאָגן פאַלש עדות, כּבֿוד דיין פאטער און דיין מוטער.
/18:21 האָט ער געזאָגט: דאָס אַלץ האָב איך געהיט פֿון מײַן יוגנט אָן.
/18:22 און אַז יאָשקע האָט דאָס געהערט, האָט ער צו אים געזאָגט: דו פֿעלט דאָך
אײן זאַך: פֿאַרקױפֿט אַלצדינג װאָס דו האָסט, און טײלט אױס צו די אָרעמע, און
װעסט האָבן אַ אוצר אין הימל, און קום פֿאָלג מיר.
/18:23 און אַז ער האָט דאָס געהערט, איז ער געװען זײער טרויעריק, װאָרום ער איז געװען זײער רײַך.
/18:24 און ווען יאָשקע האָט געזען אַז ער איז געווען זייער טרויעריק, האָט ער געזאָגט: ווי קוים וועט ער טאָן
די, וואָס האָבן אַ עשירות, קומען אין דעם מלכות פון גאָט!
/18:25 װאָרום עס איז גרינגער פֿאַר אַ קעמל צו גײן דורך אַ נאָדלס אױג, װי פֿאַר אַ
אַ עשירים צו קומען אין דעם מלכות פון גאָט.
/18:26 און די װאָס האָבן דאָס געהערט, האָבן געזאָגט: װער קען דען ניצול װערן?
/18:27 און ער האָט געזאָגט: דאָס װאָס איז אוממעגלעך מיט מענטשן, איז מעגלעך
גאָט.
/18:28 און פעטרוס האָט געזאָגט: זע, מיר האָבן אַלץ איבערגעלאָזט, און זענען דיר נאכגעגאנגען.
/18:29 און ער האָט צו זײ געזאָגט: פֿאַר װאָר, איך זאָג אײַך: ניטאָ קײן מענטש װאָס האָט
לינקס הויז, אָדער עלטערן, אָדער ברידער, אָדער פרוי, אָדער קינדער, פֿאַר די
מלכות פון גאָט,
/18:30 װער װעט ניט מער באַקומען אין דער איצטיקער צײַט און אין דער צײַט
וועלט צו קומען אייביק לעבן.
/18:31 האָט ער צו זיך גענומען די צוועלף, און האָט צו זײ געזאָגט: זע, מיר גײען אַרױף.
צו ירושָלַיִם, און אַלצדינג, װאָס איז אָנגעשריבן פֿון די נבֿיאים װעגן
דער זון פון מענטש וועט זיין פארענדיקט.
/18:32 װאָרום ער װעט איבערגעגעבן װערן צו די פֿעלקער, און מע װעט אױסשלאָגן װערן
טרויעריק געבעטן, און געשפּילט אויף:
/18:33 און זײ זאָלן אים מלכן, און אים טײטן, און אױפֿן דריטן טאָג װעט ער אים
וועט ווידער אויפשטיין.
/18:34 און זײ האָבן ניט פֿאַרשטאַנען פֿון די דאָזיקע זאַכן, און דאָס דאָזיקע װאָרט איז געװען באַהאַלטן פֿון
זיי, און זיי האבן ניט געוואוסט די זאכן וואָס זענען גערעדט.
/18:35 און עס איז געװען, װי ער איז גענענען צו יריחו, איז געװען אײנער
דער בלינדער איז געזעסן בײַם וועג און געבעטן:
/18:36 און ער האָט געהערט װי דאָס המון גײט פֿאַרבײַ, און האָט געפֿרעגט װאָס דאָס הײסט.
/18:37 און זײ האָבן אים דערצײלט, אַז יאָשקע פֿון נצרת גײט פֿאַרבײַ.
/18:38 און ער האָט געשריגן, אַזױ צו זאָגן: יאָשקע, דו זון פֿון דָוִדן, דערבאַרימט זיך אױף מיר.
/18:39 און די װאָס זײַנען געגאַנגען פֿאַרױס, האָבן אים אָנגעשריגן, ער זאָל שװײַגן;
אָבער ער האָט נאָך מער געשריגן: דו זון פֿון דָוִדן, דערבאַרימט זיך אויף מיר.
/18:40 און יאָשקע איז געשטאנען, און האָט באַפֿוילן אים צו ברענגען צו אים, און ווען ער
איז געקומען צו אים, האָט ער אים געפרעגט,
/18:41 אַזױ צו זאָגן: װאָס װילסטו, אַז איך זאָל דיר טאָן? האָט ער געזאָגט: גאָט!
אַז איך זאָל באַקומען מיין ראיה.
/18:42 און יאָשקע האָט צו אים געזאָגט: נעם דײַן ראיה; דײַן אמונה האָט דיך געראַטעװעט.
/18:43 און ער האָט תֵיכּף דערזען, און איז אים נאָכגעלאָפֿן, און געלויבט גאָט.
און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט דאָס געזען, און האָט געלויבט גאָט.
