לוק
/17:1 האָט ער געזאָגט צו די תַּלמידים: עס איז אוממעגלעך, נאָר דאָס װעלן עבירות
קום, אָבער וויי צו אים, דורך וועמען זיי קומען!
/17:2 עס איז געװען בעסער פֿאַר אים, אַז אַ מילשטײן זאָל זײַן אױפֿהענגען אױף זײַן האַלדז, און
ער האָט אַרײַנגעוואָרפן אין ים, און ער זאָל באַליידיקן איינעם פון די קליינע
אָנעס.
/17:3 היט אײַך צו אײַך: אױב דײַן ברודער פֿאַרשידערט אַקעגן דיר, שטראף
אים; און אויב ער טוט תשובה, מוחל אים.
/17:4 און אױב ער װעט פֿאַרשידיקן אַקעגן דיר זיבן מאָל אין אַ טאָג, און זיבן מאָל אין טאָג
אַ טאָג קער זיך ווידער צו דיר, אַזוי צו זאָגן: איך טאָן תשובה; זאָלסט אים מוחל זײַן.
/17:5 און די שליחים האָבן געזאָגט צו גאָט: פֿאַרגרעסערט אונדזער אמונה.
/17:6 און גאָט האָט געזאָגט: אױב איר האָט געהאַט אמונה װי אַ זענעפט־זײַד, מעגט איר
זאָג צו דעם דאָזיקן שִׁקְמִין בּוֹים: זאָלסט אױסגעריסן װערן מיט דער װאָרצל, און זאָלסט זײַן
געפלאנצט אין ים; און עס זאָל דיר פאָלגן.
/17:7 אָבער װער פֿון אײַך װעט זאָגן, װאָס האָט אַ קנעכט, װאָס אַקערט אָדער פֿיטערט רינדער?
צו אים נאָך און דורך, ווען ער איז געקומען פון דעם פעלד, גיין און זיצן צו
פלייש?
/17:8 און איך װעל ניט בעסער זאָגן צו אים: מאַכט אײַך גרײט מיט װאָס איך זאָל עסן, און
גאַרטל דיך, און דינען מיר, ביז איך וועל עסן און שיכור; און דערנאָך
זאָלסטו עסן און טרינקען?
/17:9 זאָל ער דאַנקען יענעם קנעכט, װײַל ער האָט געטאָן װאָס איז באַפֿױלן געװאָרן
אים? איך ווייס נישט.
/17:10 אַזױ אױך איר, װען איר האָט געטאָן אַלץ װאָס איז
האָט אײַך באַפֿױלן, זאָלסט זאָגן: אומניצלעכע קנעכט זײַנען מיר; דאָס האָבן מיר געטאָן
וואָס איז געווען אונדזער פליכט צו טאָן.
/17:11 און עס איז געװען, װי ער איז געגאַנגען קײן ירושָלַיִם, איז ער דורכגעגאַנגען דורך דעם
צווישן שומרון און גליל.
/17:12 און װי ער איז אַרײַן אין אַ דאָרף, האָבן אים געטראָפֿן צען מענער
געװע ן מצורעים , װעלכ ע זײנע ן געשטאנע ן פו ן װײט ן :
/17:13 און זײ האָבן אױפֿגעהױבן זײער קול, און האָבן געזאָגט: יאָשקע, האַר, דערבאַרימט זיך
אונדז.
/17:14 און אַז ער האָט זײ דערזען, האָט ער צו זײ געזאָגט: גײט באַװײַזט אײַך צו דעם
כהנים. און עס איז געװען, װי זײ זײַנען געגאַנגען, זײַנען זײ גערײניקט געװאָרן.
/17:15 און אײנער פֿון זײ, װי ער האָט געזען אַז ער איז געהיילט, האָט זיך אומגעקערט, און מיט אַ
הויך קול געלויבט גאָט,
/17:16 און איז אַראָפּגעפֿאַלן אױף זײַן פּנים צו זײַנע פֿיס, און אים דאַנקען, און ער איז געװען אַ
שומרוני.
/17:17 און יאָשקע האָט געענטפערט און געזאָגט: זענען נישט דאָרטן צען גערייניקט געוואָרן? אָבער ווו זענען די
ניין?
/17:18 ניטאָ געפֿונען װאָס האָבן זיך אומגעקערט צו געבן כבוד צו גאָט, אַחוץ דעם
פרעמדער.
/17:19 און ער האָט צו אים געזאָגט: שטײ אױף, גײ, דײַן אמונה האָט דיך געזונט געמאַכט.
/17:20 און אַז מע האָט אים געפֿאָדערט פֿון די פּרוּשים, װען דאָס מלוכה פֿון גאָט
זאָל קומען, האָט ער זיי געענטפערט און געזאָגט: דאָס מלכות פון גאָט קומט ניט
מיט אָבסערוואַציע:
/17:21 און זײ זאָלן ניט זאָגן: זע דאָ! אָדער, זען דאָרט! װאָרום, זע, די מלוכה
פֿון גאָט איז אין דיר.
/17:22 און ער האָט געזאָגט צו די תּלמידים: די טעג װעלן קומען, װען איר װעט באַגערן
צו זען איינער פון די טעג פון דעם זון פון מענטש, און איר וועט ניט זען עס.
/17:23 און זײ װעלן צו אײַך זאָגן: זעט דאָ; אָדער, זען דאָרט: גיין ניט נאָך זיי,
און ניט נאָכפאָלגן זיי.
/17:24 װאָרום װי דער בליץ װאָס בלײַכט פֿון אײן טייל אונטערן הימל,
שייַנען צו די אנדערע טייל אונטער הימל; אַזוי וועט אויך דער זון פון מענטש
זיין אין זיין טאָג.
/17:25 אָבער ער זאָל פֿריִער לײדן אַ סך, און דערפֿון פֿאַראַכט װערן
דור.
/17:26 און אַזױ װי עס איז געװען אין די טעג פֿון נוֹאָן, אַזױ װעט אױך זײן אין די טעג פֿון דעם
זון פון מענטש.
/17:27 זײ האָבן געגעסן, געטרונקען, װײַבער האָבן זײ חתונה געהאַט, זײ זײַנען איבערגעגעבן געװאָרן
חתונה, ביז דעם טאָג אַז נאָו איז אריין אין די אָרון, און דער מבול
געקומען און זײ אַלע פֿאַרטיליקט.
/17:28 אַזױ װי עס איז געװען אין די טעג פֿון לוט; זיי האָבן געגעסן, זיי האָבן געטרונקען,
זיי האָבן געקויפט, זיי פארקויפט, זיי געפלאנצט, זיי געבויט;
/17:29 אָבער אין יענעם טאָג װאָס לוט איז אַרױסגעגאַנגען פֿון סדום, האָט גערעגנט פֿײַער און שװעבל
פון הימל, און זיי אַלע צעשטערט.
/17:30 אַזױ װעט זײַן אין דעם טאָג װאָס דער מענטשנקינד װעט אַנטפּלעקט װערן.
/17:31 אין יענעם טאָג, דער װאָס װעט זײַן אױפֿן הױזשפּײַכל, און זײַן טױט אין דעם
הױז זאָל ער ניט אַראָפּנידערן עס אַװעקצונעמען, און דער װאָס איז אין דער
פֿעלד, זאָל ער אויך ניט אומקערן צוריק.
/17:32 געדענקט לוטס װײַב.
/17:33 איטלעכער װאָס װעט זוכן זײַן לעבן, זאָל עס פֿאַרלירן; און ווער סע וויל
פֿאַרלירן זײַן לעבן זאָל עס היטן.
/17:34 איך זאָג אײַך: אין יענע נאַכט װעלן זײַן צװײ מענער אין אײן בעט; די איין
װע ט גענומע ן װערן , או ן דע ר צװײטע ר װע ט איבערגעלאז ן װערן .
/17:35 צװײ װײַבער װעלן מאָלן צוזאַמען; דער איינער זאָל גענומען ווערן, און דער
אנדערע לינקס.
/17:36 צװײ מענער װעלן זײַן אין פֿעלד; איינער וועט גענומען ווערן, און דער צווייטער
לינקס.
/17:37 האָבן זײ געענטפֿערט און צו אים געזאָגט: װוּ, גאָט? און ער האָט צו זיי געזאָגט:
וואו נאָר דער גוף איז, אַהין וועלן די אָדלער זיין אלנגעזאמלט צוזאַמען.
