לוק
/14:1 און עס איז געװען, װי ער איז אַרײַן אין הױז פֿון אײנעם פֿון די הױפּטמאַן
פרושים צו עסן ברויט אויף דעם שבת טאָג, אַז זיי וואָטשט אים.
/14:2 און ערשט פֿאַר אים איז געװען אַ מאַן װאָס האָט געטראָפֿן.
/14:3 און יאָשקע האָט געענטפֿערט, און האָט גערעדט צו די חכמים און פרושים, אַזױ צו זאָגן: איז עס?
געזעצליך צו היילן אויף שבת?
/14:4 און זײ האָבן געשװיגן. און ער האָט אים גענומען, און האָט אים געהיילט, און האָט אים געלאָזט
גיין;
/14:5 און האָט זײ געענטפֿערט, אַזױ צו זאָגן: װעמען פֿון אײַך װעט האָבן אַן אײזל אָדער אַן אָקס?
געפאלן אין א גרוב, און ער וועט אים ניט תיכף ארויסציען שבת
טאָג?
/14:6 און זײ האָבן אים װידער ניט געקענט ענטפֿערן אױף די דאָזיקע זאַכן.
/14:7 און ער האָט אַרױסגעצױגן אַ משל צו די באַפֿױלן, װען ער האָט אָנגעצײכנט
ווי זיי האבן אויסגעקליבן די הויפט חדרים; געזאגט צו זיי,
/14:8 אַז דו ביסט באַפֿױלן פֿון עמיצן צו אַ חתונה, זעץ זיך ניט אַראָפּ אין דער חתונה
העכסטן צימער; טאָמער אַ מער ערלעך מענטש ווי איר זאָל זיין געבעטן פון אים;
/14:9 און דער װאָס האָט דיר און אים באַפֿױלן, קומען און זאָגן צו דיר: גיב דעם דאָזיקן אָרט;
און דו הייבסט אן מיט בושה צו נעמען דעם אונטערשטן צימער.
/14:10 אָבער אַז דו ביסט געבאָטן, גײ און זעץ זיך אין דער אונטערשטע צימער; אַז ווען
דער װאָס האָט דיר באַפֿױלן קומען, מעג צו דיר זאָגן: פֿרײַנד, גײ אַרױף העכער.
דענצמאָל װעסטו זיך בוקן פֿאַר די װאָס זיצן בײַם עסן
מיט דיר.
/14:11 װאָרום איטלעכער װאָס דערהײבט זיך, װעט פֿאַרשעמט װערן; און דער, וואָס דערנידעריקט
זיך וועט דערהויבן ווערן.
/14:12 האָט ער אױך געזאָגט צו דעם װאָס האָט אים באַפֿױלן: װען דו מאַכט אַ מיטאָג אָדער אַ
סעודה, רוף ניט דײַנע פֿרײַנד, און דײַנע ברידער, ניט דײַנע קרובֿים, און ניט
דײַנע רײַכע שכנים; כּדי זיי זאָלן דיר אויך ווידער בעטן, און עס זאָל זיין אַ שכר
געמאכט דיך.
/14:13 אָבער אַז דו מאַכט אַ יום-טובֿ, רוף די אָרעמע, די פֿאַרפֿאַלענע, די לעמעלע,
בלינד:
/14:14 און װעסט געבענטשט װערן; װאָרום זײ קענען דיך ניט פֿאַרצאָלן, װאָרום דו
װע ט פארצאל ט װער ן בײ ם אויפשטײ ן פו ן דע ר צדיק .
/14:15 און אַז אײנער פֿון די װאָס איז מיט אים געזעסן צו עסן, האָט דאָס געהערט, האָט ער
האט צו אים געזאגט: וואויל איז דער וואס וועט עסן ברויט אין דעם מלכות פון גאט.
/14:16 האָט ער צו אים געזאָגט: אײנער האָט געמאַכט אַ גרױסער װעטשערע, און ער האָט געבאָרן אַ סך;
/14:17 און ער האָט געשיקט זײַן קנעכט בײַם װעטשערע צו זאָגן צו די באַפֿױלן:
קום; ווארים אלעס איז יעצט גרייט.
/14:18 און זײ האָבן אַלע אָנגעהױבן מיט אײן צושטימונג. דער ערשטער האט געזאגט צו
אים, איך האָב געקויפט אַ שטיק ערד, און איך דאַרף גיין און זען עס: איך
בעט דיך האט מיך אנטשולדיקט.
/14:19 און אַן אַנדערער האָט געזאָגט: איך האָב געקױפֿט פֿינף יאָך רינדער, און איך גײ פּרוּװן.
זיי: איך בעט דיך האָט מיר אַנטשולדיקט.
/14:20 און אַן אַנדערער האָט געזאָגט: איך האָב חתונה געהאַט מיט אַ װײַב, און דערפֿאַר קען איך ניט קומען.
/14:21 איז דער קנעכט געקומען, און האָט דערצײלט זײַן האַר די דאָזיקע זאַכן. דערנאָך דער בעל
פֿון דעם הױז, װאָס האָט געצערנט, האָט געזאָגט צו זײַן קנעכט: גײ אַרױס גיך אַריין אין דער
גאסן און שטעגן פון דער שטאָט, און ברענגען אַהער די אָרעם און די
פארמאכטע , או ן ד י אפהאלטענע , או ן בלינדע .
/14:22 האָט דער קנעכט געזאָגט: גאָט, עס איז געשען אַזױ װי דו האָסט באַפֿױלן, און נאָך
עס איז פּלאַץ.
/14:23 האָט {dn גאָט} געזאָגט צו דעם קנעכט: גײ אַרױס אױף די װעגן און אױף די הײגן.
און צווינגען זיי אַרײַן, כּדי מײַן הױז זאָל זאַט װערן.
/14:24 װאָרום איך זאָג אײַך: קײנער פֿון די פֿאַרבעטן װעט ניט פֿאַרזוכן
פון מיין וועטשערע.
/14:25 און מיט אים איז געגאַנגען אַ גרױסער עולם, און ער האָט זיך אומגעקערט און געזאָגט צו
זיי,
/14:26 אַז עמיצער קומט צו מיר, און האָט ניט פֿײַנט זײַן פֿאָטער, און זײַן מוטער, און זײַן װײַב,
און קינדער, און ברידער, און שוועסטער, יאָ, און אויך זיין אייגן לעבן, ער
קען נישט זיין מיין תלמיד.
/14:27 און דער װאָס טראָגט ניט זײַן קרײַז, און קומט נאָך מיר, קאָן ניט זײַן מײַן
תלמיד.
/14:28 װאָרום װער פֿון אײַך, װאָס װיל בױען אַ טורעם, זעצט זיך ניט ערשט אַראָפּ?
און ער רעכנט די פּרייַז, צי ער האָט גענוג צו ענדיקן עס?
/14:29 טאָמער נאָך ער האָט געלעגן דעם פֿונדאַמענט, און ער קען ניט פֿאַרענדיקן.
עס, אַלע וואָס זע עס אָנהייבן צו שפּאָט אים,
/14:30 אַזױ צו זאָגן: דער דאָזיקער האָט אָנגעהױבן בױען, און האָט ניט געקענט פֿאַרענדיקן.
/14:31 אָדער װאָסער מלך, װאָס גײט מלחמה מיט אַן אַנדערן מלך, זעצט זיך ניט אַראָפּ
ערשט , און פרעגט זיך צי ער קען אים טרעפן מיט צען טויזנט
װאָס קומט אַקעגן אים מיט צװאַנציק טױזנט?
/14:32 אָדער אַנדערש, בשעת דער אַנדערער איז נאָך אַ גרױסער װעג, שיקט ער אַן
אַמבאַסאַדע, און פאַרלאַנג תנאים פון שלום.
/14:33 אַזױ, איטלעכער װאָס איז פֿון אײַך, װאָס פֿאַרלאָזט ניט אַלץ װאָס ער האָט,
ער קען נישט זיין מיין תלמיד.
/14:34 זאַלץ איז גוט, אָבער אויב דאָס זאַלץ האָט פֿאַרלוירן זײַן ריח, מיט װאָס זאָל עס זײַן
זיין געווירצט?
/14:35 עס איז ניט פּאַסיק פֿאַר לאַנד, און נאָך ניט פֿאַר די מיסט; אָבער מענטשן וואַרפן
עס אויס. דער, וואָס האָט אויערן צו הערן, זאָל הערן.
