לוק
/12:1 אין דער צװישן צײַט, װען עס האָבן זיך אײַנגעזאַמלט אַן אומצאָל
ער האָט אָנגעהויבן אַ סך מענטשן, אַזוי ווי זיי האָבן געטראָפן איינער אויפן אַנדערן
צו זאָגן צו זיינע תלמידים ערשטער פון אַלע, היט אייך פון די חמץ פון די
פרושים, וואס איז צביעות.
/12:2 װאָרום גאָרנישט איז פֿאַרדעקט, װאָס װעט ניט אַנטפּלעקט װערן; אויך נישט באהאלטען,
וואָס וועט ניט זיין באקאנט.
/12:3 דרום װאָס איר האָט גערעדט אין פֿינצטערניש, װעט געהערט װערן אין דער פֿינצטערניש
ליכט; און דאָס וואָס איר האָט גערעדט אין די אויער אין די קלאַמערן וועט זיין
אויסגערופן אויף די הויזן.
/12:4 און איך זאָג אײַך מײַנע פֿרײַנט: זאָלסט ניט מורא האָבן פֿאַר די װאָס הרגענען דעם גוף,
און נאָך דעם האָבן זיי ניט מער וואָס זיי קענען טאָן.
/12:5 אָבער איך װעל אײַך זאָגן פֿאַר וועמען איר זאָלט מוֹרא האָבן: מוֹרא האָבן פֿאַר אים, װאָס נאָך אים
האט געהרגעט האט מאַכט צו וואַרפן אין גענעם; יאָ, איך זאָג אייך: האָט מורא פאַר אים.
/12:6 פֿאַר צװײ פֿערד זײַנען ניט פֿאַרקױפֿט פֿינף פייגעלעך, און קײן אײנער פֿון זײ איז ניט
פֿאַרגעסן פֿאַר גאָט?
/12:7 אָבער אַפֿילו די האָר פֿון דײַן קאָפּ זײַנען אַלע געצײלט. נישט מורא
דעריבער: איר זענט מער ווערט ווי פילע פייגעלעך.
/12:8 און איך זאָג אײַך: װער עס װעט מיך מודה זײַן פֿאַר מענטשן, זאָל ער
דער זון פון מענטש אויך מודה פֿאַר די מלאכים פון גאָט:
/12:9 אָבער דער װאָס פֿאַרלייקנט מיך פֿאַר מענטשן, װעט פֿאַרלייקנט װערן פֿאַר די מלאכים פֿון
גאָט.
/12:10 און װער עס װעט רעדן אַ װאָרט קעגן דעם מענטשנקינד, װעט זײַן
פֿאַרגעבן אים, אָבער צו דעם וואס בלאַספעמעט קעגן דעם רוח עס
וועט ניט מוחל ווערן.
/12:11 און אַז זײ ברענגען אײַך אין די בתי־מדרשים, און צו די ריכטער, און
כוחות, טאָן ניט טראַכטן וועגן ווי אָדער וואָס זאַך איר וועט ענטפֿערן, אָדער וואָס איר
וועט זאָגן:
/12:12 װאָרום דער רוח װעט אײַך אין דער זעלביקער שעה לערנען װאָס איר זאָלט טאָן
זאָגן.
/12:13 און אײנער פֿון דער געזעלשאַפֿט האָט צו אים געזאָגט: האַר, רעד דאָס צו מײַן ברודער
ער טיילט מיט מיר די נחלה.
/12:14 האָט ער צו אים געזאָגט: מענטש, װער האָט מיך געמאַכט פֿאַר אַ ריכטער אָדער אַ טײלער איבער דיר?
/12:15 און ער האָט צו זײ געזאָגט: היט זיך, און היט זיך פֿאַר גײַסטקײט;
מענטשנס לעבן באַשטייט ניט אין דעם שפע פון די זאכן וואָס ער
פאַרמאָגט.
/12:16 און ער האָט צו זײ געזאָגט אַ משל, אַזױ צו זאָגן: די ערד פֿון אַ עשירים
אַ מענטש האָט אַרויסגעבראַכט אַ סך:
/12:17 און ער האָט זיך געטראַכט אין זיך, אַזױ צו זאָגן: װאָס זאָל איך טאָן, װאָרום איך האָב?
קיין אָרט ווו צו שענקען מיין פירות?
/12:18 האָט ער געזאָגט: דאָס װעל איך טאָן: איך װעל אַראָפּרײַסן מײַנע שפּײַכלער, און בױען
גרעסער ; און איך װעל דאָרטן שענקען אַלע מײַנע פֿרוכטן און מײַן פֿאַרמעג.
/12:19 און איך װעל זאָגן צו מײַן זעל: נשמה, דו האָסט אַ סך פֿאַרמעגן פֿאַר אַ סך.
יאָרן; נעם דיך נחת, עסט, טרינק, און זיי זיך פרייליך.
/12:20 אָבער גאָט האָט צו אים געזאָגט: דו נאַר, די נאַכט װעט געפֿאָדערט װערן פֿון דײַן זעל
פֿון דיר: װעמען זאָל דאָס זײַן װאָס דו האָסט צוגעשטעלט?
/12:21 אַזױ איז דער, װאָס זאַמלט פֿאַר זיך אַן אוצר, און איז ניט רײַך צו אים
גאָט.
/12:22 און ער האָט געזאָגט צו זײַנע תַּלמידים: דרום זאָג איך אײַך: נעם ניט
געטראַכט פֿאַר דיין לעבן, וואָס איר זאָל עסן; ניט פֿאַר דעם גוף, וואָס איר
וועט אָנטאָן.
/12:23 דאָס לעבן איז מער פֿון פֿלײש, און דער גוף איז מער װי די קלײדער.
/12:24 קוק אױף די רױבן, װאָרום זײ זײען ניט און ניט שנײַדן; וואָס ניט האָבן
שפּייַכלער אדער שפּייַכלער; און גאָט שפּייזט זיי: ווי פיל מער ביסט איר בעסער
װי די עופות?
/12:25 און װער פֿון אײַך קאָן מיט זיך פֿאַרטראַכט צוגעבן צו זײַן װוּקס אַן אײל?
/12:26 אױב איר קענט ניט טאָן דאָס קלענסטע, װאָס זאָלט איר נעמען?
געדאַנק פֿאַר די מנוחה?
/12:27 באַטראַכט די ליליעס, װי זײ װאַקסן; און נאָך
איך זאָג אײַך, אַז שלמה אין זײַן גאַנצן פּראַכט איז ניט געװען אָנגעטאָן אַזױ װי אײנער
פון די.
/12:28 אױב גאָט װעט אַזױ אָנטאָן דאָס גראָז װאָס הײנט אין פֿעלד, און צו
מארגן װערט ארײנגעװארפן אין אוױון; װיפֿל מער װעט ער אײַך אָנטאָן, איר
קליין אמונה?
/12:29 און איר זאָלט ניט זוכן װאָס איר זאָלט עסן, און װאָס איר זאָלט טרינקען, און איר זאָלט ניט זײַן.
פון סאָפעקדיק מיינונג.
/12:30 װאָרום דאָס אַלץ זוכן די פֿעלקער פֿון דער װעלט: און אײַער
דער טאַטע ווייסט אַז איר דאַרפֿן די זאכן.
/12:31 אָבער איר זוכט מער דאָס מלוכה פֿון גאָט; און דאָס אַלץ זאָל זײַן
צוגעגעבן צו איר.
/12:32 זאָלסט ניט מורא האָבן, קלײנע שאָף; ווארים עס איז דיין פאטער \'ס גוטן פאַרגעניגן צו געבן
דו די מלכות.
/12:33 פֿאַרקױפֿט װאָס איר האָט, און גיב צדקה; גיט אײַך צו באַגס װאָס װאַקסן נישט
אַלט, אַן אוצר אין די הימלען וואָס ניט פאַרלאָזן, ווו קיין גנב
דערנענטערט זיך, און ניט קיין מאָל פאַרדאָרבן.
/12:34 װאָרום װוּ דײַן אוצר איז, דאָרט װעט אױך זײַן דײַן האַרץ.
/12:35 זאָלן אַרומגערט װערן אײַערע לענדן, און אײַערע ליכט זאָלן ברענען;
/12:36 און איר אַלײן װי די מענטשן װאָס װאַרטן אױף זײער האַר, װען ער װיל
צוריקקומען פון דער חתונה; אַז ווען ער קומט און קלאפט, זיי קענען עפענען
צו אים תיכף.
/12:37 װױל זײַנען די קנעכט װאָס דער האַר װעט געפֿינען, װען ער קומט
וואַך: באמת, איך זאָג אייך, ער וועט זיך אָנגורדן און מאַכן
זיי צו זיצן צו עסן, און וועלן אַרויסגיין און זיי דינען.
/12:38 און אַז ער װעט קומען אין דער צװײטער װאַך, אָדער קומט אין דער דריטער װאָך,
און געפינען זיי אַזוי, וואויל זענען יענע קנעכט.
/12:39 און דאָס זאָלט איר װיסן, אַז אױב דער בעל־הבית האָט געװוּסט אין װאָסער שעה
גנבֿ וואָלט קומען, ער וואָלט וואַך, און ניט געליטן זיין הויז
צו צעבראכן װערן.
12:40 זייט איר דעריבער גרייט, פֿאַר דער זון פון מענטש קומט אין אַ שעה ווען איר
טראַכטן נישט.
/12:41 און פעטרוס האָט צו אים געזאָגט: האר, רעד צו אונדז די דאָזיקע משל, אָדער
אפילו צו אַלע?
/12:42 און גאָט האָט געזאָגט: װער איז דען דער געטרײַער און קלוגער פֿאַרוואַלטער װאָס זײַן?
גאָט זאָל מאַכן אַ הערשער איבער זײַן הױזגעזינט, זײ צו געבן זײער חלק
פלייש אין רעכט צייַט?
/12:43 װױל איז דער קנעכט װאָס זײַן האַר װעט אַזױ געפֿינען, װען ער קומט
טאן.
/12:44 פֿאַר װאָר, איך זאָג אײַך, ער װעט אים מאַכן אַ הערשער איבער אַלץ װאָס ער האָט
האט.
/12:45 און אױב אַז יענער קנעכט װעט זאָגן אין זײַן האַרצן: מײַן האַר פֿאַרהאַלטן זײַן קומען;
און זאָל אָנהײבן שלאָגן די דינסטן און מײדלעך, און עסן און
טרינקען, און צו זיין שיכור;
/12:46 דער האַר פֿון יענעם קנעכט װעט קומען אין אַ טאָג װאָס ער זוכט ניט אױף אים.
און אין אַ שעה אַז ער איז ניט וויסנד, און וועט שנייַדן אים אין באַזונדער, און
וועט אים באַשטימט זיין זיין חלק מיט די אומגלויבן.
/12:47 און יענער קנעכט װאָס האָט געװוּסט דעם װילן פֿון זײַן האַר, און האָט זיך ניט געגרײט,
און ניט געטאָן לויט זײַן ווילן, וועט מען געשלאָגן ווערן מיט פֿיל מלקות.
/12:48 אָבער דער, װאָס האָט ניט געװוּסט, און האָט געטאָן זאַכן, װאָס װערט װערט פֿון לײַכן, װעט זײַן
געשלאגן מיט ווייניק סטריפּס. ווארים ווער עס יז פיל איז געגעבן, פון אים וועט
זיין פיל פארלאנגט: און צו וועמען מענטשן האָבן איבערגעגעבן פיל, זיי וועלן פון אים
פרעגן די מער.
/12:49 איך בין געקומען שיקן פֿײַער אױף דער ערד; און וואָס וועל איך, אויב עס איז שוין
אָנצינדן?
/12:50 אָבער איך האָב אַ טבילה צו באַקלאָגן זיך מיט; און װי בין איך געצױגן ביז
עס זאָל זיין פארענדיקט!
/12:51 מײנט איר, אַז איך בין געקומען געבן שלום אױף דער ערד? איך זאָג דיר, ניין; אָבער
אלא חילוק:
/12:52 װאָרום פֿון װײַטער זאָלן זײַן פֿינף אין אײן הױז צעטײלט, דרײַ
קעגן צוויי, און צוויי קעגן דריי.
/12:53 דער פֿאָטער זאָל צעטיילט װערן אױף דעם זון, און דער זון אױף דעם
פאטער; די מוטער קעגן דער טאָכטער, און די טאָכטער קעגן דער
מוטער; די שװער קעגן איר שװער, און די טאָכטער
מחותן קעגן איר מחותן.
/12:54 און ער האָט אױך געזאָגט צו דעם פֿאָלק: װען איר זעט אַ װאָלקן אױפֿשטײן פֿון דעם
מערבֿ, גלייך זאָגט איר: עס קומט אַ רעגן; און אזוי איז עס.
/12:55 און אַז איר װעט זען דעם דָרום־װינט בלאָזן, זאָגט איר: עס װעט זײַן היץ; און עס
קומט צו פאָרן.
/12:56 איר חונפים, איר קענט דערקענען דעם פּנים פֿון הימל און פֿון דער ערד; אָבער
ווי איז עס אַז איר טאָן ניט דערקענען דעם מאָל?
/12:57 יאָ, און פֿאַר װאָס זאָלט איר ניט משפּטן פֿון אײַך אַלײן װאָס איז רעכט?
/12:58 אַז דו גײט מיט דײַן פֿײַנט צום ריכטער, אַזױ װי דו ביסט אין
דעם וועג, מאַכט זיך שווער, אַז דו וועסט מציל ווערן פון אים; טאָמער ער
לאָז דיך אָפּ צום ריכטער, און דער ריכטער זאָל דיך איבערגעבן צום אָפיציר, און
דער אָפיציר האָט דיך אַרײַנגעוואָרפן אין תפיסה.
/12:59 איך זאָג דיר: זאָלסט ניט אַװעקגײן פֿון דאָרטן, ביז דו װעסט באַצאָלן דעם עצם
לעצטע מייט.
