לוק
/10:1 נאָך די דאָזיקע זאַכן האָט גאָט אױך באַשטימט אַנדערע זיבעציק, און האָט זײ געשיקט
צװײ און צװײ פֿאַר זײַן פּנים אַרײַן אין איטלעכער שטאָט און אָרט וווּ ער
אליין וואלט געקומען.
/10:2 דרום האָט ער צו זײ געזאָגט: דער שניט איז באמת גרױס, אָבער דער שניט
ארבעטער זענען ווייניק; דעריבער בעט איר דעם האר פון שניט, אז ער
װאָלט אַרױסגעשיקט אַרבעטער אין זײַן שניט.
/10:3 גײט אײַערע װעגן, זע, איך שיק אײַך אַרױס װי שעפּסן צװישן װעלף.
/10:4 טראָגט ניט קײן בײטל, און ניט קײן שיל, און ניט קײן שיך, און גריסט קײנעם ניט אױפֿן װעג.
/10:5 און אין וועלכער הױז איר גײט אַרײַן, זאָלט איר ערשט זאָגן: שלום זאָל זײַן צו דעם דאָזיקן הױז.
/10:6 און אױב דער זון פֿון שלום איז דאָרטן, זאָל אײַער שלום רוען אױף אים, אױב ניט,
עס וועט זיך ווידער אומקערן צו דיר.
/10:7 און בלײַבט אין אײן הױז, עסן און טרינקען אַזױ װי זײ
גיב, װאָרום דער אַרבעטער איז װערט זײַן לוין. גיי נישט פון שטוב צו
הויז.
/10:8 און אין וועלכער שטאָט איר גײט אַרײַן, און זײ נעמען אײַך אָפּ, עסן אַזאַ זאַכן
ווי זענען באַשטימט פֿאַר איר:
/10:9 און הילט די קראַנקע װאָס אין איר, און זאָג צו זײ: דאָס מלוכה פֿון!
גאָט איז געקומען צו דיר.
/10:10 אָבער אין וועלכער שטאָט איר גײט אַרײַן, און זײ נעמען אײַך ניט אָפּ, גײ
וועג אויס אין די גאסן פון דער זעלביקער, און זאָגן,
/10:11 אַפֿילו דאָס שטױב פֿון דײַן שטאָט, װאָס קלײַבט אױף אונדז, װישן מיר אָפּ.
אַקעגן אײַך, אָבער איר זאָלט זײַן זיכער אין דעם, אַז דאָס מלכות פֿון גאָט
איז געקומען צו דיר.
/10:12 אָבער איך זאָג אײַך, אַז עס װעט זײַן מער נישקשהדיק אין יענעם טאָג
סדום, ווי פֿאַר יענע שטאָט.
/10:13 װײ צו דיר, כורזין! וויי דיר, בית-ציידה! פֿאַר אויב די גוואַלדיק
מעשים זײַנען געטאָן געװאָרן אין צור און צידון, װאָס זײַנען געטאָן געװאָרן אין דיר, זײ
האט מיט א גרויסער װײל צוריק תשובה געטאן, זיצנדיק אין זאק און אש.
/10:14 אָבער בײַם משפּט װעט זײַן פֿאַר צור און צידון מער נישקשהדיק, װי
פאר דיר.
/10:15 און דו, כפר נחום, װאָס ביסט דערהויבן ביזן הימל, װעסט אַראָפּגעטריבן װערן.
צו גיהנום.
/10:16 דער װאָס הערט אײַך, הערט מיך; און דער װאָס פֿאַראַכט אײַך, פֿאַראַכט מיך;
און דער װאָס פֿאַראַכט מיך, פֿאַראַכט דעם װאָס האָט מיך געשיקט.
/10:17 און די זיבעציק האָבן זיך אומגעקערט מיט פֿרײד, אַזױ צו זאָגן: האַר, די שדים.
זענען אונטערטעניק צו אונדז דורך דיין נאָמען.
/10:18 און ער האָט צו זײ געזאָגט: איך האָב געזען דעם שטן װי אַ בליץ פֿאַלן פֿון הימל.
/10:19 זע, איך גיב אײַך מאַכט צו טרעטן אויף שלאַנגן און סקאָרפּיאַנז, און
איבער דער גאַנצער מאַכט פון די פייַנט: און גאָרנישט וועט שאַטן
איר.
/10:20 אָבער אין דעם דאָזיקן פֿרײען זיך ניט, װאָס די גײַסטער זײַנען אונטערטעניק
איר; אבע ר פרײ ט זיך , װײ ל אינע ר נעמען , זײנע ן געשריב ן אי ן הימל .
10:21 אין אַז שעה יאָשקע זיך געפרייט אין גייסט, און געזאגט, איך דאַנקען דיר, אָ פאטער,
האר פון הימל און ערד, אַז דו האָסט באַהאַלטן די זאכן פון די חכמים
און סייכלדיק, און האָסט זיי אנטפלעקט צו בייבלעך: אויך אַזוי, פאטער; פֿאַר אַזוי
עס איז געווען גוט אין דיין אויגן.
/10:22 אַלץ װערט מיר איבערגעגעבן פֿון מײַן פֿאָטער, און קײנער װײס ניט װער דער
זון איז, אָבער דער פאטער; און ווער דער פאטער איז, אָבער דער זון, און ער צו
וועמען דער זון וועט אים אַנטדעקן.
/10:23 און ער האָט אים אומגעקערט צו זײַנע תַּלמידים, און האָט געזאָגט אין אײנעם: געבענטשט
די אויגן וואָס זען די זאכן וואָס איר זען:
/10:24 װאָרום איך זאָג אײַך, אַז אַ סך נבֿיאים און מלכים האָבן זײ געגלוסט צו זען
זאכן וואָס יי זען און האָבן ניט געזען זיי; און צו הערן די זאכן
װאָס איר הערט, און האָט זײ ניט געהערט.
/10:25 און אָט האָט זיך אױפֿגעהױבן אַ אַדוואָקאַט, און האָט אים געפרואווט, אַזױ צו זאָגן: האַר!
וואָס זאָל איך טאָן צו ירשענען אייביק לעבן?
/10:26 האָט ער צו אים געזאָגט: װאָס איז געשריבן אין דער תּוֹרה? װי לײענט דו?
/10:27 האָט ער געענטפֿערט און געזאָגט: זאָלסט ליב האָבן יהוה דײַן גאָט מיט דײַן גאַנצן
הארץ, און מיט דיין גאנצער נשמה, און מיט דיין גאנצער כוח, און מיט אלעמען
דיין מיינונג; און דיין חבר ווי דיר.
/10:28 און ער האָט צו אים געזאָגט: דו האָסט רעכט געענטפֿערט; טו דאָס, און זאָלסט
לעבן.
/10:29 אָבער ער האָט זיך געװאָלט באַרעכטיקן, און האָט געזאָגט צו יאָשקע: און װער איז מײַן
שכן?
/10:30 און יאָשקע האָט געענטפֿערט: אַ מענטש איז אַראָפּגעגאַנגען פֿון ירושלים צו
יריחו , או ן אי ז געפאל ן צװיש ן גנבים , װעלכ ע האב ן אי ם אויסגעטאן , זײנ ע קלײדער
הא ט אי ם פארװאונדעט , או ן זי ך אװעקגעלאז ט האלב־טויט .
/10:31 און צופֿעליק האָט אַראָפּגענידערט אין דעם װעג אַ כֹּהן, און אַז ער האָט געזען
אים, ער איז דורכגעגאנגען אויף די אנדערע זייַט.
/10:32 און אַזױ איז געקומען אַ לֵוִי, װען ער איז געװען אױפֿן אָרט, און האָט אים אָנגעקוקט;
און דורכגעגאנגען אויף די אנדערע זייַט.
/10:33 אָבער אַ זיכערער שומרוני איז געקומען אױף זײַן װעג, װוּ ער איז געװען, און װען ער
האט אים געזען, ער האט רחמנות אויף אים,
/10:34 און ער איז צו אים געגאַנגען, און האָט פֿאַרבונדן זײַנע װוּנדן, און געגאָסן אײל און װײַן, און
האָט אים אַרײַנגעזעצט אויף זײַן אייגענער בהמה, און אים געבראַכט אין אַ קרעטשמע, און געהיט
אים.
/10:35 און אױף מאָרגן, װי ער איז אַװעקגעגאַנגען, האָט ער אַרױסגענומען צװײ פּענס, און זײ געגעבן
צו דעם חיל, און האָט צו אים געזאָגט: היט אים; און אַלץ איר
שפּײַסט מער, ווען איך קום ווידער, וועל איך דיר באַצאָלן.
/10:36 װעמען אַצונד פֿון די דאָזיקע דרײַ, מײנסטו, ביסט געװען אים אַ נבֿע
געפאלן צווישן די גנבים?
/10:37 האָט ער געזאָגט: דער װאָס האָט אים דערבאַרימט. און יאָשקע האט געזאגט צו אים, גיין,
און דו זאלסט אַזוי טאָן.
/10:38 און עס איז געװען, װי זײ זײַנען געגאַנגען, איז ער אַרײַן אין אַ מאַן
דאָרף: און אַ פֿרױ מיטן נאָמען מרת האָט אים אױפֿגענומען אין איר הױז.
10:39 און זי האט אַ שוועסטער גערופן מרים, וואָס אויך געזעסן צו יאָשקע \'פיס, און
געהערט זײן װארט.
/10:40 אָבער מרת האָט זיך געמאַכט מיט אַ סך דינסט, און איז צו אים געקומען, און האָט געזאָגט:
האר, צי איר טאָן ניט זאָרגן אַז מיין שוועסטער האט לינקס מיר צו דינען אַליין? באַפעלן
איר דעריבער אַז זי זאָל העלפן מיר.
10:41 און יאָשקע געענטפערט און געזאגט צו איר, מרתא, מרתא, דו ביסט אָפּגעהיט.
און טרויעריק וועגן פילע זאכן:
10:42 אָבער איין זאַך איז נייטיק: און מרים האט אויסדערוויילט דער גוט טייל, וואָס
זאָל ניט אַװעקגענומען װערן פֿון איר.
