לוק
/7:1 און װי ער האָט פֿאַרענדיקט אַלע זײַנע רייד אין דעם עולם פֿון פֿאָלק, האָט ער
ארײן אין כפר נחום.
/7:2 און דער קנעכט פֿון אַ צנטריון, װאָס איז אים געװען טײַער, איז געװען קראַנק, און
גרייט צו שטאַרבן.
/7:3 און אַז ער האָט געהערט פֿון יאָשקע, האָט ער צו אים געשיקט די עלטסטע פֿון די ייִדן.
ער האט אים געבעטן ער זאל קומען און היילן זיין קנעכט.
/7:4 און אַז זײ זײַנען געקומען צו ישוען, האָבן זײ אים גלייך געבעטן, אַזױ צו זאָגן: דאָס
ער איז געווען ווערט פאַר וועמען ער זאָל דאָס טאָן:
/7:5 װאָרום ער האָט ליב אונדזער פֿאָלק, און ער האָט אונדז געבױט אַ שול.
/7:6 און יאָשקע איז געגאנגען מיט זיי. און ווען ער איז איצט געווען ניט ווייט פון הויז,
דער הויפטמאן האט צו אים געשיקט פרײנד, און צו אים געזאגט: האר, טראגט ניט
דיך אַליין, וואָרעם איך בין ניט ווערט אַז דו זאָלסט אַרײַנגיין אונטער מיין דאַך.
/7:7 דעריבער האָב איך אַלײן ניט געהאַלטן װערט צו קומען צו דיר, נאָר זאָג אַרײַן
אַ וואָרט, און מיין קנעכט וועט געזונט ווערן.
/7:8 װאָרום אױך איך בין אַ מאַן אונטער מאַכט, מיט זעלנער אונטער מיר, און איך
זאג צו איינעם: גיי, און ער גייט; און צום אַנדערן: קום, און ער קומט; און
צו מיין קנעכט: טו דאס, און ער טוט עס.
/7:9 װען יאָשקע האָט דאָס געהערט, האָט ער זיך געחידושט פֿון אים, און האָט אים אומגעדרײט
און האָט געזאָגט צו דעם פֿאָלק װאָס איז אים נאָכגעגאַנגען: איך זאָג אײַך: איך
האָבן ניט געפֿונען אַזאַ גרויס אמונה, ניט, ניט אין ישראל.
/7:10 און די געשיקט װערן האָבן זיך אומגעקערט אין הױז, און געפֿונען דעם קנעכט געזונט
וואָס איז געווען קראַנק.
/7:11 און עס איז געװען אין טאָג נאָכדעם, איז ער געגאַנגען אין אַ שטאָט װאָס הײסט נײַן;
און פילע פון זיינע תלמידים זענען מיט אים, און פילע מענטשן.
/7:12 און אַז ער איז גענענט צום טױער פֿון שטאָט, ערשט עס איז געװען אַ מת
אַ מענטש האָט אַרױסגעטראָגן, דער אײנציקער זון פֿון זײַן מוטער, און זי איז געװען אַן אַלמנה
פֿיל מענטשן פֿון דער שטאָט זײַנען געװען מיט איר.
/7:13 און װי גאָט האָט זי געזען, האָט ער זיך דערבאַרימט אױף איר, און האָט צו איר געזאָגט:
וויין נישט.
/7:14 און ער איז געקומען, און האָט אָנגערירט דעם ביר, און די װאָס האָבן אים געטראָגן, זײַנען געשטאַנען.
האָט ער געזאָגט: יונגערמאַן, איך זאָג דיר: שטײ אױף.
/7:15 און דער טױטער האָט זיך אױפֿגעזעצט, און האָט גענומען רעדן. און ער האָט אים איבערגעגעבן צו
זײ ן מאמע .
/7:16 און עס איז געקומען אַ מורא אױף אַלע, און זײ האָבן געלויבט גאָט, אַזױ צו זאָגן: א
גרויס נביא איז אויפגעשטאנען צווישן אונדז; און אַז גאָט האָט באַזוכט זײַנע
מענטשן.
/7:17 און דאָס דאָזיקע קלאַנג פֿון אים איז אַרױסגעגאַנגען אין גאַנצן יהודה און אין גאַנצן
די גאַנצע געגנט רונד אַרום.
/7:18 און די תּלמידים פֿון יוחנן האָבן אים דערצײלט פֿון אַלע די דאָזיקע זאַכן.
7:19 און יוחנן גערופן צו אים צוויי פון זיינע תלמידים געשיקט זיי צו יאָשקע,
אַזוי צו זאָגן: ביסטו דער וואָס זאָל קומען? אָדער זוכן מיר פֿאַר אנדערן?
/7:20 און די מענער זײַנען געקומען צו אים, האָבן זײ געזאָגט: יוחנן באַפּטיסט האָט אונדז געשיקט
צו דיר, אַזױ צו זאָגן: ביסטו דער װאָס זאָל קומען? אָדער זוכן מיר פֿאַר אנדערן?
/7:21 און אין דער זעלביקער שעה האָט ער געהיילט אַ סך פֿון זײערע קראַנקײטן און פּלאָגן,
און פון בייז גייסטער; און פאר א סך בלינדע האט ער געגעבן ראיה.
7:22 און יאָשקע געענטפערט און געזאגט צו זיי: גיי דיין וועג, און זאָגן יוחנן וואָס
דאס וואָס איר האָט געזען און געהערט; ווי אַז די בלינד זען, די לאָם גיין,
די מצורעים װערן רײניקט, די טויבער הערן, די מתים װערן אױפֿגעכאַפּט, צו די אָרעמע
די בשורה ווערט אנגעזאגט.
/7:23 און װױל איז דער װאָס װעט ניט באַליידיקן אין מיר.
/7:24 און אַז די שלוחים פֿון יוחנן זײַנען אַװעקגעגאַנגען, האָט ער אָנגעהױבן צו רעדן
דאָס פֿאָלק װעגן יוחנן, װאָס איר זײַט אַרױסגעגאַנגען אין מדבר?
זען? אַ ראָר געציטערט מיטן ווינט?
/7:25 אָבער װאָס זײַט איר אַרױסגעגאַנגען צו זען? א מענטש אנגעטאן אין ווייכע מלבושים? זע,
זיי וואָס זענען פּרעכטיק אנגעצייכנט און לעבן יידל, זענען אין מלכים.
געריכטן.
/7:26 אָבער װאָס זײַט איר אַרױסגעגאַנגען צו זען? אַ נביא? יאָ, איך זאג דיר, און
פיל מער ווי אַ נביא.
/7:27 דאָס איז דער, פֿון װעמען עס שטייט געשריבן: זע, איך שיק פֿריִער מײַן שליח
דײַן פּנים, װאָס װעט גרײט דײַן װעג פֿאַר דיר.
/7:28 װאָרום איך זאָג אײַך: צװישן די װאָס זײַנען געבאָרן געװאָרן פֿון װײַבער, איז ניטא
גרעסערער נביא ווי יוחנן דער באַפּטיסט: אָבער דער קלענסטער אין דער
מלכות פון גאָט איז גרעסער ווי ער.
/7:29 און דאָס גאַנצע פֿאָלק װאָס האָט צו אים געהערט, און די מוכסים, האָבן גאָט באַרעכטיקט.
ווייל באַפּטייזד מיט די באַפּטיזאַם פון יוחנן.
/7:30 אָבער די פּרושים און די אַדוואָקאַטן האָבן אָפּגעוואָרפן דעם עצה פֿון גאָט קעגן
זיך, ניט באַפּטיד פון אים.
/7:31 און גאָט האָט געזאָגט: מיט װאָס זאָל איך געגליכן די מענטשן פֿון דעם
דור? און צו וואָס זענען זיי ווי?
/7:32 זײ זײַנען װי קינדער װאָס זיצן אױפֿן מאַרק און רופֿן אײנס
צו דעם אַנדערן, און געזאָגט: מיר האָבן צו אײַך געשפּילט, און איר האָט ניט געטאַנצט;
מיר האָבן טרויעריק צו איר, און איר האָט ניט געוויינט.
/7:33 װאָרום יוחנן דער באַפּטיסט איז געקומען ניט עסן ברױט און ניט געטרונקען װײַן; און איר
זאָג: ער האָט אַ שטן.
/7:34 דער מענטשנקינד איז געקומען עסן און געטרונקען; און איר זאָגט: זע אַ
אַ פרעסער, און אַ ווײַנביבער, אַ פריינד פון מוכסים און זינדיקע!
/7:35 אָבער די חכמה איז גערעכטפארטיקט פֿון אַלע אירע קינדער.
/7:36 און אײנער פֿון די פרושים האָט אים געבעטן ער זאָל עסן מיט אים. און ער
איז אַרײַן אין דעם פּרוש אין הױז, און האָט זיך געזעצט עסן.
/7:37 און ערשט אַ פֿרױ אין שטאָט, װאָס איז געװען אַ זינדיקער, װען זי האָט דאָס געװוּסט
יאָשקע געזעסן בייַ פלייש אין די פרושים \'ס הויז, געבראכט אַ אַלבאַסטער קעסטל פון
זאלבאלל,
/7:38 און ער איז געשטאַנען פֿאַר זײַנע פֿיס הינטער אים און געװײן, און האָט גענומען װאַשן זײַנע פֿיס
מיט טרערן, און האָט זײ אָפּגעווישט מיט די האָר פֿון איר קאָפּ, און געקושט זײַנע
פֿיס, און זיי געזאַלבט מיט די זאלבאלל.
/7:39 און דער פּרוש, װאָס האָט אים באַפֿױלן, האָט עס געזען, האָט ער גערעדט אינעװײניק
אַלײן, אַזױ צו זאָגן: דער דאָזיקער, װאָלט ער געװען אַ נבֿיא, װאָלט געװוּסט װער
און װאָס פֿאַר אַ פֿרוי איז דאָס, װאָס רירט אים אָן, װאָרום זי איז אַ זינדיקער.
7:40 און יאָשקע האט געזאגט צו אים, שמעון, איך האָבן עפּעס צו זאָגן
דיר. און ער האט געזאגט, האר, זאָגן אויף.
/7:41 דאָרטן איז געװען אַ בעל־חובֿ, װאָס האָט געהאַט צװײ בעל-חובות: דער אײנער איז געװען שולדיק פֿינף
הונדערט פּענס, און די אנדערע פופציק.
/7:42 און אַז זײ האָבן גאָרנישט געהאַט צו באַצאָלן, האָט ער זײ בײדע אָפן מוחל געווען. זאג מיר
דעריבער, ווער פון זיי וועט ליבע אים רובֿ?
/7:43 האָט שמעון געענטפערט און געזאָגט: איך מיין, אַז דער, וועמען ער האָט דאָס מערסטע מוחל געווען. און
האָט ער צו אים געזאָגט: דו האָסט רעכט געמשפט.
/7:44 און ער האָט זיך אומגעקערט צו דער פֿרױ, און האָט געזאָגט צו שמעון: זעסטו די דאָזיקע פֿרױ?
איך בין אַרײַן אין דײַן הױז, דו האָסט מיר ניט געגעבן קײן װאַסער פֿאַר מײַנע פֿיס, נאָר זי
האָט געוואשן מײַנע פֿיס מיט טרערן, און זיי אָפּגעווישט מיט אירע האָר
קאָפּ.
/7:45 האָסט מיר ניט געגעבן קײן קוש, אָבער די דאָזיקע פֿרױ האָט ניט פֿון דער צײַט װאָס איך בין אַרײַנגעקומען
אויפגעהערט צו קושן מיינע פֿיס.
/7:46 מײַן קאָפּ מיט אײל האָסטו ניט געזאַלבט, אָבער די דאָזיקע פֿרױ האָט מײַן געזאַלבט.
פֿיס מיט זאלבאלל.
/7:47 דרום זאָג איך דיר: אירע זינד, װאָס זײַנען פֿיל, זײַנען פֿאַרגעבן; פֿאַר
זי האט פיל ליב געהאט, אבער פאר װעמען װײניק װערט פארגעבן, האט דער זעלבער װײניק ליב.
/7:48 און ער האָט צו איר געזאָגט: דײַנע זינד זײַנען פֿאַרגעבן.
/7:49 און די װאָס זײַנען געזעסן מיט אים צו עסן, האָבן גענומען זאָגן אין זיך: װער?
איז דאָס אויך וואָס פאַרגעבן זינד?
/7:50 און ער האָט געזאָגט צו דער פֿרױ: דײַן אמונה האָט דיך מציל געװען; גיי בשלום.
