לוק
/5:1 און עס איז געװען, װי דאָס פֿאָלק האָט געדריקט צו אים צו הערן
וואָרט פון גאָט, ער איז געשטאנען בייַ די אָזערע פון געננעסארעט,
/5:2 און ער האָט געזען צװײ שיפֿן שטײן בײַם אָזערע, אָבער די פֿישערס זײַנען אַרױסגעגאַנגען
פון זיי, און זיי האבן געוואשן זייערע נעצן.
/5:3 און ער איז אַרײַן אין איינע פֿון די שיפֿן, װאָס איז פֿון שמעון, און האָט אים מתפּלל געװען
אַז ער װעט אַרױסרײַסן אַ ביסל פֿון לאַנד. און ער האָט זיך געזעצט, און
געלערנט די מענטשן פון דער שיף.
/5:4 און אַז ער האָט איבערגעלאָזט רעדן, האָט ער געזאָגט צו שמעון: גײ אַרױס אין דער ערד
טיף, און לאָז אַראָפּ אײַערע נעצן פֿאַר אַ טראָפּן.
/5:5 האָט שמעון געענטפֿערט און צו אים געזאָגט: האַר, מיר האָבן זיך געאַרבעט די גאַנצע נאַכט.
און איך האָב גאָרנישט גענומען; אָבער פֿון דײַן װאָרט װעל איך אַראָפּלאָזן די
נעץ.
/5:6 און אַז זײ האָבן דאָס געטאָן, האָבן זײ אַרײַנגענומען אַ גרױסע פֿיל פֿיש;
און זייער נעץ ברעם.
/5:7 און זײ האָבן געװוינט צו זײערע שותּפֿים װאָס זײַנען געװען אין דער אַנדערער שיף;
אז זײ זאלן קומען און זײ העלפן. און זײ זײַנען געקומען, און האָבן אָנגעפֿילט בײדע
שיפן, אזוי אז זיי האבן אנגעהויבן זינקען.
5:8 ווען שמעון פעטרוס געזען עס, ער געפאלן אַראָפּ צו יאָשקע \'קני, געזאגט, גיין אַוועק
פֿון מיר; װאָרום אַ זינדיקער בין איך, גאָט.
/5:9 װאָרום ער האָט זיך געחידושט, און אַלע װאָס מיט אים, פֿון דעם טױט פֿון דער ערד
פיש וואָס זיי האָבן גענומען:
/5:10 און אַזױ זײַנען געװען אױך יעקבן, און יוחנן, די קינדער פֿון זבֿדי, װאָס זײַנען געװען
פּאַרטנערס מיט שמעון. און יאָשקע האט געזאגט צו שמעון, ניט מורא; פון
װײַטער זאָלסטו כאַפּן מענטשן.
/5:11 און אַז זײ האָבן געבראַכט זײערע שיפֿן צו לאַנד, האָבן זײ אַלץ פֿאַרלאָזט, און
איז אים נאכגעגאנגען.
/5:12 און עס איז געװען, װי ער איז געװען אין אַ שטאָט, ערשט אַ מאַן פֿול מיט
צרעת: ווער געזען יאָשקע געפאלן אויף זיין פּנים, און געבעטן אים, געזאגט:
האר, אויב דו ווילסט, קענסט מיר רייניקן.
/5:13 און ער האָט אױסגעשטרעקט זײַן האַנט, און האָט אים אָנגערירט, אַזױ צו זאָגן: איך װעל;
ריין. און תיכף איז די צרעת אוועק פון אים.
/5:14 און ער האָט אים באַפֿױלן קײן מאַן ניט צו זאָגן;
כֹּהן, און מקריב צו דײַן רײנונג, אַזױ װי משה האָט באַפֿױלן, פֿאַר אַ
עדות צו זיי.
/5:15 אָבער אַלץ מער איז דאָרטן געקומען אַ רום פֿון אים אין אױסלאַנד, און גרױס
פאלק האט זיך צוזאמענגעקומען צו הערן, און דורך אים געהיילט ווערן פון זייערע
קראַנקייַט.
/5:16 און ער האָט זיך אומגעקערט אין מדבר, און האָט מתפּלל געװען.
/5:17 און עס איז געװען אין אײן טאָג, װען ער האָט געלערנט, איז דאָרטן געװען
זענען געזעסן פרושים און דאקטוירים פון דער תורה, וואָס זענען ארויס פון זיי
יעדער שטאָט פון גליל, און יהודה, און ירושלים: און די מאַכט פון די
האר איז געווען פאָרשטעלן צו היילן זיי.
/5:18 און זע, מענער האָבן געבראַכט אין אַ בעט אַ געלעכטער.
און זײ האָבן געזוכט מיטלען אים אַרײַנברענגען און אים אַרײַנלײגן פֿאַר אים.
/5:19 און אַז זײ האָבן ניט געקענט געפֿינען אױף װאָס װעגן, זײ זאָלן אים אַרײַנברענגען, מחמת
פֿון דעם המון זײַנען זײ אַרױפֿגעגאַנגען אױפֿן הױז, און האָבן אים דורכגעלאָזט
די טילינג מיט זיין קאַנאַפּע אין די צווישן פֿאַר יאָשקע.
/5:20 און אַז ער האָט געזען זײער אמונה, האָט ער צו אים געזאָגט: מענטש, דײַנע זינד זײַנען
מוחל דיר.
/5:21 און די סופרים און די פּרושים האָבן אָנגעהויבן רעדן, אַזױ צו זאָגן: װער איז דאָס?
וואָס רעדט חילול השם? ווער קען פאַרגעבן זינד, אָבער גאָט אַליין?
5:22 אבער ווען יאָשקע באמערקט זייער געדאנקען, ער האט געזאגט צו זיי:
וואָס סיבה איר אין דיין הערצער?
/5:23 צי איז גרינגער, צו זאָגן: דײַנע זינד זײַנען דיר פֿאַרגעבן; אָדער צו זאָגן: שטיי אויף
און גיין?
/5:24 אָבער כּדי איר זאָלט װיסן, אַז דער מענטשנקינד האָט מאַכט אױף דער ערד
מוחל זינד, (האט ער געזאגט צו די געמאמערט) איך זאָג דיר:
שטיי אויף, און נעם דיין קאַנאַפּע, און גיי אין דיין הויז.
/5:25 און ער איז תיכף אױפֿגעשטאַנען פֿאַר זײ, און האָט אױפֿגענומען דאָס װאָס ער איז געלעגן אױף אים.
אוּן עֶר אִיז גִיגַאנְגֶען צוּ זַיין אֵיינֶעם הֵייט, גֶעוֶוען גֶעלְטְן.
/5:26 און זײ זײַנען אַלע געװען דערשטוינט, און האָבן געלויבט גאָט, און זײ זײַנען אָנגעפֿילט געװאָרן
האָט מורא, אַזױ צו זאָגן: מאָדנע זאַכן האָבן מיר הײַנט געזען.
/5:27 און נאָך די דאָזיקע זאַכן איז ער אַרױסגעגאַנגען, און האָט געזען אַ מוכס, מיטן נאָמען לוי;
און ער האָט צו אים געזאָגט: גיי מיר.
/5:28 און ער האָט אַלץ איבערגעלאָזט, איז אױפֿגעשטאַנען, און איז אים נאָכגעגאַנגען.
/5:29 און לוי האָט פֿאַר אים געמאַכט אַ גרױסער יום־טובֿ אין זײַן הױז, און עס איז געװען אַ גרױסער
חברה פון מוכסים און אנדערע וואס האבן זיך מיט זיי געזעסן.
/5:30 אָבער זײערע סופרים און פּרושים האָבן געמורמלט אױף זײַנע תַּלמידים, אַזױ צו זאָגן:
פארוואס עסט און טרינקט איר מיט מוכסים און זינדיקע?
5:31 און יאָשקע האט געזאגט צו זיי: די געזונט דאַרפֿן ניט
דאָקטער; אבער די קראנקע.
/5:32 איך בין ניט געקומען צו רופן די צדיקים, נאָר זינדיקע צו תשובה.
/5:33 און זײ האָבן צו אים געזאָגט: װאָס פֿאַסטן די תּלמידים פֿון יוחנן?
טוט תפילות, און אזוי אויך די תלמידים פון די פרושים; אָבער דײַן עסן
און טרינקען?
/5:34 און ער האָט צו זײ געזאָגט: קענסט איר מאַכן די קינדער פֿון דער חתן
פעסט, בשעת דער חתן איז מיט זיי?
/5:35 אָבער די טעג װעלן קומען, װען דער חתן װעט אַװעקגענומען װערן
זיי, און דעמאלט וועלן זיי פאסטן אין יענע טעג.
/5:36 און ער האָט אױך צו זײ געזאָגט אַ משל; קיין מענטש לייגט אַ שטיק פון אַ נייַ
קלײד אױף אַן אַלטן; אויב אנדערש, דעמאלט מאכט סיי דער נייער א רענט, און אויך
דאס שטיק וואס מען האט ארויסגענומען פון די נייע שטימט נישט מיט די אלטע.
/5:37 און קײנער טוט ניט אַרײַן נײַעם װײַן אין אַלטע לאגלען; אַנדערש וועט דער נייער ווייַן
צעברעכן די לאגלען, און װערן אויסגעגאסן, און די לאגלען װעלן אומקומען.
/5:38 אָבער נײַע װײַן דאַרף מען אַרײַנטאָן אין נײַע לאגלען; און ביידע זענען אפגעהיט.
/5:39 אױך קײנער, װאָס האָט געטרונקען אַלטן װײַן, האָט גלײַך ניט געטרונקען, װאָרום ער
זאָגט: דער אַלטער איז בעסער.
