לוק
/2:1 און עס איז געװען אין יענע טעג, איז אַרױסגעגאַנגען פֿון אַ באַפֿעל
קיסר אויגוסטוס, אַז די גאנצע וועלט זאָל זיין טאַקסט.
/2:2 (און די דאָזיקע צאָל איז ערשט געמאַכט געװאָרן, װען סירניוס איז געװען גענעראל פֿון סיריע.)
/2:3 און אַלע זײַנען אַװעקגעגאַנגען באַשולדיקן, איטלעכער אין זײַן שטאָט.
/2:4 און יוֹסף איז אױך אַרױפֿגעגאַנגען פֿון גָליל, פֿון דער שטאָט נצרת, אין
יהודה, צו דער שטאָט פון דוד, וואָס איז גערופן בית לחם; (ווייַל ער
     איז געווען פון די הויז און יחוס פון דוד:)
/2:5 צו באַשולדיקן זײַן װײַב מרים, גרױס מיט קינד.
/2:6 און עס איז געװען, װען זײ זײַנען דאָרטן געװען, זײַנען די טעג פֿאַרענדיקט געװאָרן
                                          אז זי זאל מציל זיין.
/2:7 און זי האָט געבאָרן איר בכָור זון, און האָט אים אײַנגעװיקלט אין װוּדער
מלבושים, און אים געלייגט אין א קרעפט; ווייל עס איז נישט געווען קיין פלאץ פאר זיי אריין
                                                         די קרעטשמע.
/2:8 און אין דעם זעלבן לאַנד זײַנען געװען פּאַסטוכער אין פֿעלד,
                   היטן איבער זייער שאָף ביי נאַכט.
/2:9 און זע, דער מלאך פֿון גאָט איז אױף זײ געקומען, און די פּראַכט פֿון גאָט
רונד אַרום זיי האָט זיך געשײַנט, און זיי האָבן שטאַרק מורא געהאַט.
/2:10 און דער מלאך האָט צו זײ געזאָגט: זאָלסט ניט מורא האָבן, װאָרום זע, איך ברענג אײַך גוטס
בשורה פון גרויס פרייד, וואָס וועט זיין צו אַלע מענטשן.
/2:11 װאָרום הײַנט איז אײַך געבאָרן געװאָרן אין דער שטאָט פֿון דָוִדן אַ גואל, װאָס איז
                                                      משיח דער האר.
/2:12 און דאָס װעט אײַך זײַן אַ צײכן; איר וועט געפֿינען די בעיבי אלנגעוויקלט אין
                            שװעלט , ליגנדיק אין א קרעפט.
/2:13 און פּלוצים איז געװען מיט דעם מלאך אַ המון פֿון דער הימלישער מחנה
                                געלויבט גאָט, און געזאגט,
/2:14 כבוד צו גאָט אין דער הויך, און שלום אויף דער ערד, גוטסקייט צו מענטשן.
/2:15 און עס איז געװען, װי די מלאכים זײַנען אַװעקגעגאַנגען פֿון זײ אין הימל אין הימל,
האָבן די פּאַסטוכער געזאָגט אײנער צום אַנדערן: לאָמיר אַצונד גײן קײן בית לחם;
און זעט די דאָזיקע זאַך װאָס איז געשען, װאָס גאָט האָט באַװיזן
                                                             צו אונדז.
/2:16 און זײ זײַנען געקומען מיט אײל, און האָבן געפֿונען מרים, און יוֹסף, און דאָס קינד ליגן
                                                  אין אַ מאַנגער.
/2:17 און אַז זײ האָבן עס געזען, האָבן זײ באַװיזן אין אױסלאַנד דאָס װאָרט װאָס איז געװען
                          דערציילט זיי וועגן דעם קינד.
/2:18 און אַלע װאָס האָבן דאָס געהערט, האָבן זיך געװוּנדערט איבער די װאָס מע האָט זײ געזאָגט
                                          דורך די פּאַסטוכער.
/2:19 אָבער מרים האָט דאָס אַלץ געהיט, און האָט זי געטראַכט אין איר האַרצן.
/2:20 און די פּאַסטוכער האָבן זיך אומגעקערט, געלויבט און געלויבט גאָט פֿאַר אַלע
דאס וואס זיי האבן געהערט און געזען, ווי עס איז געווען דערציילט צו זיי.
/2:21 און אַז עס זײַנען פֿאַרענדיקט געװאָרן אַכט טעג פֿאַר מילה פֿון דעם קינד,
זיין נאָמען איז גערופן יאָשקע, וואָס איז געווען אַזוי געהייסן פון דעם מלאך איידער ער איז געווען
                                       געטראגן אין דער בויך.
/2:22 און אַז די טעג פֿון איר רײניקונג אַזױ װי דער תּוֹרה פֿון משהן זײַנען געװען
פֿאַרענדיקט, האָבן זײ אים געבראַכט קײן ירושלים, אים צו געבן צו גאָט;
/2:23 אַזױ װי עס איז געשריבן אין דער תּוֹרה פֿון גאָט: יעטװעדער מאַן װאָס עפֿנט דעם
    טראכט וועט זיין גערופן הייליק צו די האר;)
/2:24 און צו ברענגען אַ שלאַכטאָפּפֿער, אַזױ װי דאָס איז געזאָגט אין דער תּוֹרה
יהוה, אַ פּאָר טורטלטױבן, אָדער צװײ יונגע טויבן.
/2:25 און ערשט אין ירושלים איז געװען אַ מאַן װאָס זײַן נאָמען איז געװען שמעון; און
דער זעלביקער מענטש איז געווען גערעכט און פרום, ווארטן פֿאַר די טרייסט פון ישראל:
                    און דער רוח איז געווען אויף אים.
/2:26 און עס איז אים אַנטפּלעקט געװאָרן דורך דער רוח, ער זאָל ניט זען
       טויט, איידער ער האט געזען די האר ס משיח.
/2:27 און ער איז געקומען דורך דעם גייסט אין דעם טעמפּל, און ווען די עלטערן געבראכט
אין דעם קינד יאָשקע, צו טאָן פֿאַר אים לויט די מנהג פון די געזעץ,
/2:28 האָט ער אים אױפֿגענומען אין זײַנע הענט, און האָט געבענטשט גאָט, און געזאָגט:
/2:29 גאָט, אַצונד לאָזט דו דײַן קנעכט אַװעקגײן אין שלום, לױט דײַן
                                                                וואָרט:
/2:30 װאָרום מײַנע אױגן האָבן געזען דײַן ישועה,
/2:31 װאָס דו האָסט צוגעגרייט פֿאַרן פּנים פֿון אַלע פֿאָלק;
/2:32 אַ ליכט צו ליכטיקן די פֿעלקער, און די פּראַכט פֿון דײַן פֿאָלק ישׂראל.
/2:33 און יוֹסף און זײַן מוטער האָבן זיך געװוּנדערט פֿון דעם װאָס מע האָט גערעדט
                                                                      אים.
/2:34 און שמעון האָט זײ געבענטשט, און האָט געזאָגט צו זײַן מוטער מרים: זע, דאָס
קינד איז באַשטימט פֿאַר די פאַלן און רייזינג ווידער פון פילע אין ישראל; און פאר א
               צייכן וואָס וועט זיין גערעדט קעגן;
/2:35 (יאָ, אַ שװערד װעט אױך דורכרײַסן דורך דײַן נשמה) אַז די מחשבות
               פון פילע הערצער קען זיין אנטפלעקט.
/2:36 און עס איז געװען אַן אנה, אַ נבֿיאה, די טאָכטער פֿון פַּנואֵלן, פֿון דעם
שבֿט עשׂר: זי איז געװען אַ גרױסער עלטער, און האָט געלעבט מיט אַ מאַן
                                זיבן יאָר פֿון איר בתולה;
/2:37 און זי איז געװען אַן אַלמנה פֿון אַרום פֿיר און אַכציק יאָר, װאָס איז אַװעקגעגאַנגען
ניט פון דעם טעמפּל, אָבער געדינט גאָט מיט תענית און תפילות נאַכט און
                                                                    טאָג.
/2:38 און זי איז געקומען אין יענעם מאָמענט, אַזױ האָט געזאָגט גאָט צו גאָט, און
האָט גערעדט וועגן אים צו אַלע וואָס האָבן געזוכט די גאולה אין ירושלים.
/2:39 און אַז זײ האָבן געטאָן אַלץ אַזױ װי דער תּוֹרה פֿון גאָט,
זיי האָבן זיך אומגעקערט קיין גליל, אין זייער אייגענער שטאָט נצרת.
/2:40 און דאָס קינד איז אױפֿגעװאַקסן, און איז געװאָרן שטאַרק אין גײַסט, פֿול מיט חכמה
             דער חן פון גאָט איז געווען אויף אים.
/2:41 און זײַנע עלטערן זײַנען געגאַנגען קײן ירושָלַיִם יעדן יאָר אױפֿן יָום-טובֿ
                                                                      פסח.
/2:42 און אַז ער איז געװען צװעלף יאָר אַלט, זײַנען זײ אַרױפֿגעגאַנגען קײן ירושלים נאָך דעם
                                           מנהג פון דער סעודה.
2:43 און ווען זיי האָבן מקיים די טעג, ווי זיי אומגעקערט, דער קינד יאָשקע
פארבליבן אין ירושלים; און יוֹסף און זײַן מוטער האָבן דערפֿון ניט געװוּסט.
/2:44 אָבער זײ האָבן געמײנט, אַז ער איז געװען אין דער געזעלשאַפֿט, און זײַנען געגאַנגען אַ טאָג
נסיעה; און זײ האָבן אים געזוכט צװישן זײערע קרובֿים און באַקאַנטע.
/2:45 און אַז זײ האָבן אים ניט געפֿונען, האָבן זײ זיך אומגעקערט קײן ירושלים.
                                                             זוכן אים.
/2:46 און עס איז געװען, נאָך דרײַ טעג האָבן זײ אים געפֿונען אין היכל;
זיצנדי ק צװיש ן ד י דאקטוירי ם סײ , הערנדי ק זײ , ס ײ פרעגנדיק
                                                                  שאלות.
/2:47 און אַלע װאָס האָבן אים געהערט, האָבן זיך געחידושט פֿון זײַן פֿאַרשטאַנד און זײַן ענטפֿער.
/2:48 און אַז זײ האָבן אים דערזען, האָבן זײ זיך געחידושט, און זײַן מוטער האָט צו אים געזאָגט:
זון, װאָס האָסטו אַזױ געטאָן מיט אונדז? זע, איך און דײַן פֿאָטער האָבן
                                        געזוכט דיך טרויעריק.
/2:49 האָט ער צו זײ געזאָגט: װי אַזױ האָט איר מיך געזוכט? ווייסט איר ניט אַז איך
               מוז זיין וועגן מיין פאטערס געשעפט?
/2:50 און זײ האָבן ניט פֿאַרשטאַנען דאָס װאָרט װאָס ער האָט צו זײ גערעדט.
/2:51 און ער האָט אַראָפּגענידערט מיט זײ, און איז געקומען קײן נצרת, און איז געװען אונטערטעניק
זיי, אָבער זיין מוטער האָט געהאלטן אַלע די רייד אין איר האַרץ.
/2:52 און יאָשקע איז געוואקסן אין חכמה און גרייס, און אין גוטהאַרציקייט מיט גאָט און
                                                                  מענטש.