לעװיטיק
/27:1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/27:2 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, און זאָג צו זײ: װען אַ מאַן װעט
מאַכן אַ יחיד נדר, די פערז וועט זיין פֿאַר די האר דורך דיין
אָפּשאַצונג.
/27:3 און דײַן אָפּשאַצונג זאָל זײַן פֿון דעם זכר פֿון צװאַנציק יאָר אַלט ביז
זעכציק יאָר אַלט, דײַן אָפּשאַצונג זאָל זײַן פֿופֿציק שֶקל זילבער;
נאך דעם שקל פון בית הקדש.
/27:4 און אױב עס איז אַ נקבה, זאָל דײַן אָפּשאַצונג זײַן דרײַסיק שֶקל.
/27:5 און אַז עס איז פֿון פֿינף יאָר אַלט ביז צװאַנציק יאָר אַלט, דאַן דײַן
די אָפּשאַצונג זאָל זײַן פֿון דעם זכר צװאַנציק שקל, און פֿאַר דער נקבה צען
שקל.
/27:6 און אַז עס איז פֿון אַ חודש אַלט און ביז פֿינף יאָר אַלט, דאַן דײַן
אַ אָפּשאַצונג זאָל זײַן פֿון דעם זכר פֿינף שקל זילבער, און פֿאַר דעם
נקבה זאָל דײַן אָפּשאַצונג זײַן דרײַ שֶקל זילבער.
/27:7 און אױב עס איז פֿון זעכציק יאָר אַלט און העכער; אויב עס איז אַ זכר, דאַן דיין
די אָפּשאַצונג זאָל זײַן פֿופֿצן שקל, און פֿאַר דער נקבה צען שקל.
/27:8 אָבער אַז ער איז אָרעמער פֿון דײַן אָפּשאַצונג, זאָל ער זיך אַװעקשטעלן
פֿאַרן כֹּהן, און דער כֹּהן זאָל אים אָפּשאַצן; לויט זיין
דער כֹּהן זאָל אים אָפּשאַצן.
/27:9 און אױב עס איז אַ בהמה, פֿון װאָס מע ברענגט אַ קרבן צו גאָט, אַלע
אַז עמיצער גיט פֿון אַזאַ צו גאָט, זאָל הײליק זײַן.
/27:10 ער זאָל עס ניט פֿאַרענדערן, און ניט פֿאַרענדערן, אַ גוטן פֿאַר אַ שלעכטן, אָדער אַ שלעכטן פֿאַר אַ שלעכטן.
גוט: און אױב ער װעט גאָר פֿאַרביטן חיה פֿאַר בהמה, איז זי און דער
דער וועקסל זאָל זיין הייליק.
/27:11 און אױב עס איז אַן אומרײנער בהמה, פֿון װאָס מע ברענגט ניט קײן שלאַכטאָפּפֿער.
צו גאָט, און ער זאָל ברענגען די בהמה פֿאַר דעם כֹּהן.
/27:12 און דער כֹּהן זאָל עס אָפּשאַצן, צי עס איז גוט אָדער שלעכט, אַזױ װי דו
ער ווערט עס, ווער איז דער כהן, אַזוי וועט עס זיין.
/27:13 אָבער אױב ער װיל עס אױסלײזן, זאָל ער צולײגן דערפֿון אַ פֿינפֿטל
צו דײַן אָפּשאַצונג.
/27:14 און אַז אַ מאַן װעט הײליקן זײַן הױז צו זײַן הײליק צו גאָט,
דער כֹּהן זאָל עס אָפּשאַצן, צי עס איז גוט אָדער שלעכט, אַזוי ווי דער כֹּהן
וועט עס אָפּשאַצן, אַזוי וועט עס שטיין.
/27:15 און אַז דער װאָס האָט עס געהייליקט, װעט אױסלײזן זײַן הױז, זאָל ער צולײגן
דער פינפטער טייל פון דעם געלט פון דײַן אָפּשאַצונג צו אים, און עס וועט זיין
זיין.
/27:16 און אַז אַ מאַן װעט הײליקן צו גאָט אַ טייל פֿון זײַן פֿעלד.
אײגנטום, זאָל דײַן אָפּשאַצונג זײַן לױט זײַן זאָמען.
אַ חוֹמָר גערשטן זאָמען זאָל אָפּגעשאַצט װערן אין פֿופֿציק שֶקל זילבער.
/27:17 אױב ער הײליקט זײַן פֿעלד פֿון יוֹבל יאָר, לױט דײַן
אָפּשאַצונג וועט עס שטיין.
/27:18 אָבער אַז ער הײליקט זײַן פֿעלד נאָכן יוֹבל, זאָל דער כֹּהן
רעכנט אים דאָס געלט לױט די יאָרן װאָס זײַנען געבליבן ביז ביז
דאָס יאָר פֿון יובל, און עס זאָל אָפּגעלאָזן װערן פֿון דײַן אָפּשאַצונג.
/27:19 און אױב דער װאָס האָט געהייליקט דאָס פֿעלד, װעט עס אין עפּעס אױסלײזן,
זאָל צו אים צוגעבן אַ פֿינפֿטן טייל פֿון דעם געלט פֿון דײַן אָפּשאַצונג, און עס
וועט זיין פארזיכערט צו אים.
/27:20 און אױב ער װעט ניט אױסלײזן דאָס פֿעלד, אָדער ער האָט פֿאַרקױפֿט דאָס פֿעלד
אן אנדער מענטש, עס זאָל מער ניט אויסגעלייזט ווערן.
/27:21 אָבער דאָס פֿעלד, װען עס גײט אַרױס אין יוֹבל, זאָל זײַן הײליק ביזן יוֹבל.
ה\', ווי אַ חרם שדה; זײַן אײגנטום זאָל זײַן צום כֹּהן.
/27:22 און אַז אַ מאַן הײליקט צו גאָט אַ פֿעלד װאָס ער האָט געקױפֿט, װאָס
איז ניט פון די פעלדער פון זיין פאַרמאָג;
/27:23 און דער כֹּהן זאָל אים רעכענען דעם װערט פֿון דײַן אָפּשאַצונג,
ביזן יאָר פֿון יוֹבל, און ער זאָל געבן דײַן אָפּשאַצונג אין דעם
טאָג, ווי אַ הייליק זאַך צו גאָט.
/27:24 אין יאָר פֿון יוֹבל װעט דאָס פֿעלד זיך אומקערן צו דעם װאָס עס איז געװען פֿון אים
געקויפט, צו אים צו וועמען די פאַרמאָג פון דער ערד איז געווען.
/27:25 און אַלע דײַנע אָפּשאַצונגען זאָלן זײַן לױט דעם שֶקל פֿון דעם
הײליקטום: צװאַנציק גרה זאָל זײַן דער שקל.
/27:26 נאָר די ערשטע פֿון די בהמות, װאָס זאָל זײַן גאָטס ערשטלינג,
קײנער זאָל עס ניט הײליקן; צי עס איז אָקס, אָדער שאָף: עס איז צו גאָט.
/27:27 און אַז זי איז פֿון אַן אומרײנער בהמה, זאָל ער זי אױסלײזן אַזױ װי
דײַן אָפּשאַצונג, און זאָלסט צוגעבן אַ פֿינפֿטל דערפֿון, אָדער אױב עס איז
ניט אױסגעלײזט, זאָל עס פֿאַרקױפֿט װערן לױט דײַן אָפּשאַצונג.
/27:28 אָבער ניט קײן חרם, װאָס אַ מאַן זאָל אָפּגעבן צו גאָט.
פֿון אַלץ װאָס ער האָט, פֿון מענטשן און פֿון בהמה, און פֿון זײַן פֿעלד
אײגנטום, זאָל פֿאַרקױפֿט װערן אָדער אױסגעלײזט װערן;
צו ה\'.
/27:29 ניט קײן געטרײַער װאָס װעט זײַן אַ פֿײַער פֿון מענטשן, זאָל אױסגעלײזט װערן; אָבער
זאָל טײטן געטײט װערן.
/27:30 און דאָס גאַנצע מעשר פֿון לאַנד, סײַ פֿון דעם זאָמען פֿון לאַנד, אָדער פֿון
די פֿרוכט פֿון בױם איז פֿון גאָט; הײליק איז זי צו גאָט.
/27:31 און אַז אַ מאַן װעט גאָר אױסלײזן פֿון זײַן מעשר, זאָל ער צולײגן
דערויף דער פינפטער טייל דערפון.
/27:32 און װעגן דעם מעשר פֿון די רינדער, אָדער פֿון די שאָף, פֿון
אַלץ װאָס גײט אַריבער אונטער דער רוט, דער צענט זאָל הײליק זײַן צו גאָט.
/27:33 ער זאָל ניט זוכן צי עס איז גוט אָדער שלעכט, און ער זאָל ניט ענדערן זיך
און אויב ער ענדערט עס בכלל, דעמאלט אי עס און איר ענדערונג
וועט זיין הייליק; עס זאָל ניט אױסגעלײזט װערן.
/27:34 דאָס זײַנען די געבאָט װאָס גאָט האָט באַפֿױלן משהן צו דעם
קינדער פֿון ישׂראל אױפֿן באַרג סיני.
