לעװיטיק
/22:1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/22:2 רעד צו אַהרֹנען און צו זײַנע זין, אַז זײ זאָלן זיך אָפּשיידן פֿון דעם
הײליקע זאַכן פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, און זײ זאָלן ניט פֿאַרשװעכן מײַנע הײליקײטן
נאָמען אין די זאכן וואָס זיי הייליקן צו מיר: איך בין דער האר.
/22:3 זאָג צו זײ: װער ער איז פֿון אײַער גאַנצן זאָמען צװישן אײַערע דורות,
װאָס גײט צו די הײליקע זאַכן װאָס די קינדער פֿון ישׂראל הײליקן
צו גאָט, מיט זײַן אומרײנקײט אױף אים, זאָל דער דאָזיקער זעל פֿאַרשניטן װערן
             אַװעק פֿון מײַן פּנים: איך בין יהוה.
/22:4 איטלעכער פֿון דעם זאָמען פֿון אַהרן איז אַ מצורע, אָדער אַ לױפֿט
אַרויסגעבן; פֿון די הײליקע זאַכן זאָל ער ניט עסן, ביז ער איז רײן. און ווער
רירט זיך אָן מיט אַלץ װאָס איז אומרײן פֿון טױטן, אָדער אַ מענטש װאָס זײַן זאָמען
                                                      גײט פֿון אים;
/22:5 אָדער איטלעכער װאָס רירט זיך אָן מיט עפּעס אַ שרץ, װאָס ער זאָל געמאַכט װערן
אומרײן, אָדער אַ מאַן װאָס ער קאָן נעמען פֿון אים אומרײנקײט
                                          אומרײנקייט האָט ער;
/22:6 די זעל װאָס האָט אָנגערירט אַזאַ זאַך, זאָל זײַן אומרײן ביז אָװנט, און
זאָל ניט עסן פֿון די הײליקע זאַכן, סײַדן ער װאַשן זײַן לײַב מיט װאַסער.
/22:7 און אַז די זון איז אונטערגעגאַנגען, װעט ער זײַן רײן, און דערנאָך װעט ער עסן
      די הייליקע זאכן; װײַל דאָס איז זײַן עסן.
/22:8 װאָס שטאַרבט פֿון זיך אַלײן, אָדער צעריסן פֿון בהמות, זאָל ער ניט עסן
    פֿאַראומרײניקט זיך דערמיט: איך בין יהוה.
/22:9 דרום זאָלן זײ היטן מײַן געזעץ, כּדי זײ זאָלן ניט טראָגן זינד דערפֿאַר, און
דעריבּער שטאַרבט, אויב זיי פאַרשוועכטן עס: איך יהוה הײליק זיי.
/22:10 קײן פֿרעמדע זאָל ניט עסן פֿון דעם הײליקטום, אַ פֿרעמדער פֿון דעם
כֹּהן, אָדער אַ געדונגענער קנעכט, זאָל ניט עסן פֿון דעם הייליקן זאַך.
/22:11 אָבער אַז דער כֹּהן קױפֿט אַ נפֿש מיט זײַן געלט, זאָל ער דערפֿון עסן, און
דער װאָס איז געבאָרן געװאָרן אין זײַן הױז: פֿון זײַן פֿלײש זאָלן זײ עסן.
/22:12 אױב דעם כּהןס טאָכטער זאָל חתונה האָבן מיט אַ פֿרעמדן, טאָר זי ניט
               עסן פון אַ קרבן פון די הייליק זאכן.
/22:13 אָבער אַז די טאָכטער פֿון דעם כֹּהן איז אַן אַלמנה, אָדער האָט זיך גט, און האָט ניט קײן קינד,
און זי האָט זיך אומגעקערט אין איר פֿאָטערס הױז, אַזױ װי אין איר יוגנט, זאָל זי עסן
פֿון איר פֿאָטערס שפּײַז, אָבער קײן פֿרעמדע זאָל ניט עסן דערפֿון.
/22:14 און אַז אַ מאַן װעט עסן פֿון דעם הײליקטום, זאָל ער אַרײַנטאָן דאָס
אַ פינפט טייל דערפון, און זאָל עס געבן צו דעם כֹּהן מיט דעם
                                                       הייליק זאַך.
/22:15 און די הײליקע זאַכן פֿון די קינדער פֿון ישׂראל זאָלן זײ ניט פֿאַרשװעכן.
                        וואָס זיי פאָרשלאָגן צו גאָט;
/22:16 אָדער לאָזן זײ טראָגן די זינד פֿון שולד, װען זײ עסן זײער
       הײליקע זאַכן, װאָרום איך יהוה הײליק זײ.
/22:17 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/22:18 רעד צו אַהרן, און צו זײַנע זין, און צו אַלע קינדער פֿון ישׂראל;
און זאָלסט זאָגן צו זײ: װאָס ער איז פֿון דעם הױז פֿון ישׂראל, אָדער פֿון דעם
פֿרעמדע אין ישׂראל, װאָס װעלן מקריב זײַן זײַן קרבן פֿאַר אַלע זײַנע נדרים, און
פֿאַר אַלע זײַנע פֿרײַוויליקע קרבן װאָס זײ װעלן ברענגען צו גאָט
                                           אַ בראַנדאָפּפֿער;
/22:19 לױט אײַער װילן זאָלט איר ברענגען אַ זכר אָן אַ פֿעלער, פֿון די רינדער;
                     פֿון די שאָף, אָדער פֿון די ציג.
/22:20 אָבער אַלץ װאָס האָט אַ מום, זאָלט איר ניט ברענגען, װאָרום עס זאָל ניט זײַן.
                                   זיין פּאַסיק פֿאַר איר.
/22:21 און איטלעכער װאָס ברענגט אַ פֿרידאָפּפֿער צו גאָט צו גאָט.
מקיים זײַן נדר, אָדער אַ פֿרײַוויליקן קרבן אין רינדער אָדער שאָף, עס זאָל זײַן
זיין גאנץ צו זיין אנגענומען; עס זאָל ניט זיין קיין פעלער אין אים.
/22:22 בלינד, אָדער צעבראָכן, אָדער פֿאַרשמאַכט, אָדער מיט אַ װאָן, אָדער סקאַרבוב, אָדער געשלאָקן,
זאָלן די דאָזיקע ניט מקריב זײַן צו גאָט, און ניט מאַכן אַ פֿײַעראָפּפֿער
                                      זײ אױפֿן מזבח צו גאָט.
/22:23 אָדער אַ אָקס אָדער אַ לאַם װאָס האָט עפּעס איבעריק אָדער פֿעלן.
זײַנע טיילן, כּדי זאָלסט מקריב זײַן פֿאַר אַ פֿרײַוויליקן קרבן; אָבער פֿאַר אַ נדר
                          עס זאָל ניט אָנגענומען װערן.
/22:24 איר זאָלט ניט מקריבֿ זײַן צו גאָט װאָס איז צעבראָכן, אָדער צעבראָכן, אָדער
צעבראכן, אָדער שנייַדן; און איר זאָלט ניט מאַכן דערפֿון קײן קרבן אין אײַער לאַנד.
/22:25 און פֿון אַ פרעמדער האַנט זאָלט איר ניט ברענגען דאָס ברױט פֿון אײַער גאָט
קיין פון די; װײַל זײער פֿאַרדאָרבונג איז אין זײ, און פֿעדעם זײַנען אין זײ
זיי: זיי וועלן נישט אנגענומען ווערן פֿאַר איר.
/22:26 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/22:27 אַז מע ברענגט אַרױס אַ אָקס, אָדער אַ שאָף, אָדער אַ ציג, זאָל ער אַרױסגײן.
זיבן טעג אונטערן דאַם; און פֿון אַכטן טאָג און פֿון דאָרטן
זאָל אָנגענומען װערן פֿאַר אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט.
/22:28 און צי עס איז אַ קו אָדער אַ אי, זאָלט איר ניט טײטן זי מיט איר יונגע אין בײדע
                                                             איין טאג.
/22:29 און אַז איר װעט ברענגען אַ דאַנקאָפּפֿער צו גאָט, זאָלט איר ברענגען אַ דאַנקאָפּפֿער צו גאָט.
                                    עס אין דיין אייגן וועט.
/22:30 אין יענעם טאָג זאָל עס געגעסן װערן; איר זאָלט ניט איבערלאָזן פֿון אים ביז
                                          מארגן: איך בין יהוה.
/22:31 דרום זאָלט איר היטן מײַנע געבאָט, און זײ טאָן:איך בין יהוה.
/22:32 און מײַן הײליקן נאָמען זאָלט איר ניט פֿאַרשװעכן; אָבער איך וועל געהייליקט ווערן צווישן די
קינדער פֿון ישׂראל: איך בין יהוה װאָס הײליקט אײַך,
/22:33 װאָס האָט אײַך אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם, צו זײַן אײַער גאָט;איך בין דער
                                                                      האר.