לעװיטיק
/20:1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/20:2 און זאָלסט װידער זאָגן צו די קינדער פֿון ישׂראל: װער ער איז פֿון דעם.
קינדער פֿון ישׂראל, אָדער פֿון די פֿרעמדע װאָס װױנען אין ישׂראל, דאָס
גיט פוּן זײַן זאָמען צו מוֹלך; פֿאַרװאָס זאָל ער געטײט װערן: דער
דאָס פֿאָלק פֿון לאַנד זאָל אים פֿאַרשטײנען מיט שטײנער.
/20:3 און איך װעל מאַכן מײַן פּנים אַקעגן יענעם מאַן, און װעל אים פֿאַרשניטן פֿון צװישן
זײ ן פאלק ; װײַל ער האָט געגעבן פֿון זײַן זאָמען צו מוֹלך, מײַן צו פֿאַראומרײניקן
   הײליקטום, און צו חילל מײַן הײליקן נאָמען.
/20:4 און אױב דאָס פֿאָלק פֿון לאַנד טוט עפּעס באַהאַלטן זײערע אױגן פֿון דעם מענטשן,
אַז ער גיט פֿון זײַן זאָמען צו מוֹלך, און זאָלסט אים ניט טײטן;
/20:5 און איך װעל מאַכן מײַן פּנים אַקעגן יענעם מאַן, און אַקעגן זײַן משפּחה, און אַקעגן זײַן משפּחה
וועט אים אָפּשניידן, און אַלע וואָס זנות נאָך אים, צו באַגיין
            זנות מיט מאלך פון צווישן זייער פאלק.
/20:6 און די זעל װאָס קערט זיך אום נאָך די װאָס האָבן געמיטלעך, און נאָך
מכשפים, צו זנות נאָך זיי, וועל איך אפילו שטעלן מיין פּנים קעגן
יענע נשמה, און וועט אים פֿאַרשניטן פֿון צווישן זײַן פֿאָלק.
/20:7 הײליקט אײַך דעריבער, און זײט הײליק, װאָרום איך בין יהוה אײַער.
                                                                    גאָט.
/20:8 און איר זאָלט היטן מײַנע געזעצן, און זײ טאָן: איך בין יהוה װאָס הײליקט.
                                                                      איר.
/20:9 װאָרום איטלעכער װאָס שעלט זײַן פֿאָטער אָדער זײַן מוטער, זאָל באַשולדיקט װערן
צום טױט: ער האָט געשאָלטן זײַן פֿאָטער אָדער זײַן מוטער; זײַן בלוט זאָל זײַן
                                                             אויף אים.
/20:10 און דער מאַן װאָס מזנהט מיט אַן אַנדער מאַנס װײַב, ער
װאָס מזנהט מיט זײַן חבֿרס װײַב, דער נואף און
                           די נואף זאל טײטן געטײט װערן.
/20:11 און דער מאַן װאָס איז געלעגן מיט זײַן פֿאָטערס װײַב, האָט אַנטפּלעקט זײַן װײַב
פֿאָטערס נאַקעטקייט: זיי ביידע זאָלן געטייט ווערן; זייער
                                      בלוט זאָל זײַן אױף זײ.
/20:12 און אַז אַ מאַן װעט ליגן מיט זײַן שװער, זאָלן זײ בײדע פֿאַרװאָס זײַן
טײטן: זײ האָבן געמאַכט צעמישונג; זייער בלוט וועט זיין אויף
                                                                      זיי.
/20:13 אױב אַ מאַן ליגן מיט אַ מענטש, אַזױ װי ער ליגט מיט אַ פֿרױ, בײדע
            האָבן געטאָן אַן אומװערדיקײט; זייער
                                      בלוט זאָל זײַן אױף זײ.
/20:14 און אַז אַ מאַן װעט נעמען אַ װײַב און איר מוטער, איז דאָס שלעכטס;
פֿאַרברענט מיט פֿײַער, אי ער און זײ; אַז עס זאָל ניט זיין קיין רשעות צווישן
                                                                      איר.
/20:15 און אַז אַ מאַן װעט ליגן מיט אַ בהמה, זאָל ער געטײט װערן;
                                             וועט טייטן די חיה.
/20:16 און אַז אַ פֿרױ קומט צו אַ חיה, און װעט זיך לײגן צו איר, זאָלסטו
                    טייטן די פרוי און די בהמה; זייער
                                      בלוט זאָל זײַן אױף זײ.
/20:17 און אַז אַ מאַן װעט נעמען זײַן שװעסטער, זײַן פֿאָטערס טאָכטער, אָדער זײַן טאָכטער
מוטערס טאָכטער, און זען איר שאַנד, און זי זען זיין שאַנד; עס
איז אַ שלעכט זאַך; און זײ װעלן פֿאַרשניטן װערן אין זײערע אױגן
פֿאָלק: ער האָט אַנטפּלעקט די שאַנד פֿון זײַן שוועסטער; ער וועט טראָגן זיין
                                                              אומרעכט.
/20:18 און אױב אַ מאַן װעט ליגן מיט אַ פֿרױ, װאָס האָט איר קראַנקײט, און װעט
אַנטדעקן איר נאַקעטקייט; ער האט אנטפלעקט איר קוואל, און זי האט
האָט אַנטפּלעקט דעם קװאַל פֿון איר בלוט, און זײ װעלן בײדע פֿאַרשניטן װערן
                                   פֿון צװישן זײער פֿאָלק.
/20:19 און זאָלסט ניט אַנטפּלעקן די שאַנד פֿון דײַן מוטערס שװעסטער, און ניט פֿון דײַן מוטערס שװעסטער.
דײַן פֿאָטערס שװעסטער, װאָרום ער האָט אַנטפּלעקט זײַן קרובֿה; זײ װעלן טראָגן
                                                         זייער זינד.
/20:20 און אַז אַ מאַן װעט ליגן מיט זײַן פֿעטערס װײַב, האָט ער אַנטפּלעקט זײַן
פעטערס נאַקעטקייט: זיי וועלן טראָגן זייער זינד; זיי וועלן שטאַרבן אָן קינדער.
/20:21 און אַז אַ מאַן װעט נעמען זײַן ברודערס װײַב, איז דאָס אַן אומרײנער זאַך;
האָט אַנטפּלעקט זײַן ברודערס שאַנד; זיי וועלן זיין אָן קינדער.
/20:22 דרום זאָלט איר היטן אַלע מײַנע געזעצן, און אַלע מײַנע געזעצן, און טאָן
זײ: אַז דאָס לאַנד װאָס איך ברענג אײַך אַהין צו װױנען אין איר, זאָל אײַך ניט שפּױען
                                                                    אויס.
/20:23 און איר זאָלט ניט גײן אין די שטײגער פֿון דעם פֿאָלק װאָס איך רײַס אַרױס
פֿאַר דיר, װאָרום זײ האָבן געטאָן דאָס אַלץ, און דערפֿאַר איך
                                        האָט זיי פאַרכאַפּט.
/20:24 אָבער איך האָב צו אײַך געזאָגט: איר װעט אַרבן זײער לאַנד, און איך װעל געבן
איר זאָלט עס אַרבן, אַ לאַנד װאָס פֿליסט מיט מילך און האָניק: איך בין
יהוה אײַער גאָט, װאָס האָט דיך אָפּגעשיידט פֿון אַנדערע פֿאָלק.
/20:25 דרום זאָלט איר מאַכן אַ חילוק צװישן רײנע בהמות און אומרײנע, און
צװישן אומרײנע עוף און צװישן רײנער, און אײַערע נפֿשות זאָלט איר ניט מאַכן
אומװערדיק דורך בהמה, אָדער מיט פֿױגלען, אָדער פֿון אַלע לעבעדיקע זאַכן
קריכט אױף דער ערד װאָס איך האָב פֿון אײַך אָפּגעשײדט װי אומרײן.
/20:26 און הײליק זאָלט איר זײַן צו מיר, װאָרום איך יהוה בין הײליק, און האָב אָפּגעשניטן.
איר פון אנדערע מענטשן, אַז איר זאָל זיין מייַן.
/20:27 אױך אַ מאַן אָדער אַ פֿרױ װאָס האָט אַ גוטן גײַסט, אָדער אַ כּישוף;
זאָלן טײטן געטײט װערן, זײ זאָלן זײ פֿאַרשטײנען מיט שטײנער;
                                      בלוט זאָל זײַן אױף זײ.