לעװיטיק
/15:1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן און צו אַהרֹנען, אַזױ צו זאָגן:
/15:2 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, און זאָג צו זײ: װען עמיצער האָט
אַ שפּרונג פֿון זײַן פֿלײש, פֿון װעגן זײַן פֿרײַ איז ער אומרײן.
/15:3 און דאָס װעט זײַן זײַן אומרײנקײט אין זײַן פֿלוס: צי זײַן לײַב איז לױפֿט
מיט זײַן פֿײַער, אָדער זײַן פֿלײש זאָל פֿאַרשטערט װערן פֿון זײַן פֿײַער, איז דאָס זײַן
                                                                  טומאה.
/15:4 איטלעכער בעט װאָס ער לײגט אױף דעם װאָס האָט דער פֿײַער, איז אומרײן, און איטלעכער
די זאַך װאָס ער זיצט אױף אים, זאָל זײַן אומרײן.
/15:5 און איטלעכער װאָס רירט אָן זײַן בעט, זאָל װאַשן זײַנע קלײדער, און זיך באָדן
         אין װאַסער, און זײט אומרײן ביזן אָװנט.
/15:6 און דער װאָס זיצט אױף אַלצדינג װאָס ער איז געזעסן אױף אים, װאָס האָט די פֿוס
זאָל װאַשן זײַנע קלײדער, און זיך באַדן אין װאַסער, און זײַן אומרײן ביז
                                                             די אפילו.
/15:7 און דער װאָס רירט אָן דעם פֿלײש פֿון דעם װאָס האָט די פֿוס, זאָל װאַשן זײַן
קלײד , או ן זי ך באד ן אי ן װאסער , או ן זײ ן אומרײנ ע בי ז אווענט .
/15:8 און אױב דער װאָס האָט די שפּײַז שפּײַען אױף דעם רײן; דעמאלט װעט ער
װאַשן זײַנע קלײדער, און זיך באַדן אין װאַסער, און זײַן אומרײן ביזן טאָג
                                                                  אפילו.
/15:9 און אַלץ װאָס ער רײַט אױף דעם זאָטל װאָס האָט דעם פֿוס, װעט זײַן
                                                                      טמא.
/15:10 און איטלעכער װאָס רירט אָן עפּעס װאָס אונטער אים, זאָל זײַן אומרײן
ביזן אָװנט, און דער װאָס טראָגט עפּעס פֿון יענע זאַכן זאָל זיך װאַשן
קלײד , או ן זי ך באד ן אי ן װאסער , או ן זײ ן אומרײנ ע בי ז אווענט .
/15:11 און איטלעכער װאָס ער רירט זיך אָן, װאָס האָט דעם רױט, און האָט ניט אָפּגעשװענקט זײַן
הענט אין װאַסער, זאָל ער װאַשן זײַנע קלײדער, און זיך באַדן אין װאַסער,
                              און זײַ אומרײן ביזן אָװנט.
/15:12 און דאָס כּלי פֿון דער ערד װאָס ער רירט זיך אָן, װאָס האָט דעם פֿײַער, װעט זײַן
צעבראכן, און איטלעכער האָלץ כּלי זאָל אָפּגעשווענקען װערן אין װאַסער.
/15:13 און אַז דער װאָס האָט אַ פֿײַס, װערט רײניקט פֿון זײַן פֿרוי; דעמאלט װעט ער
צאָל זיך זיבן טעג פאַר זיין ריינקייט, און וואש זיינע קליידער,
און באָד זײַן פֿלײש אין לויפֿנדיק װאַסער, און װעט זײַן רײן.
/15:14 און אױפֿן אַכטן טאָג זאָל ער נעמען צו זיך צװײ טורטלטױבן, אָדער צװײ יונגע
טויבען, און קומען פאר ה\' צו דעם פתח פון אהל-מסוכה
                           עדה, און געבן זיי צו דעם כהן.
/15:15 און דער כֹּהן זאָל זײ מקריבֿ זײַן, דעם אײנער פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער, און דאָס
אַנדערע פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער; און דער כֹּהן זאָל מכַפּר זײַן
                   אים פֿאַר גאָט פֿאַר זײַן פֿרײַ.
/15:16 און אַז פֿון אים װעט אַרױסגײן אַ זאָמען פֿון עמיצן, זאָל ער זיך װאַשן.
זײַן גאַנצן פֿלײש אין װאַסער, און זײַן אומרײן ביזן אָװנט.
/15:17 און יעטװעדער קלײד און יעטװעדער הױט װאָס אױף אים איז דער זאָמען פֿון צוזאַמענאַרבעט,
זאָל מען װאַשן װערן מיט װאַסער, און זײַן אומרײן ביזן אָװנט.
/15:18 אױך די פֿרױ מיט װאָס דער מאַן װעט ליגן מיט זאָמען פֿון זיפּונג, זײ
זאָלן זיך בײדע באַדן אין װאַסער, און זײַן אומרײן ביזן אָװנט.
/15:19 און אױב אַ פֿרױ האָט אַ נפֿש, און איר שפּײַז אין איר פֿלײש איז בלוט, זי
זיבן טעג זאָל זיין באַזונדער, און ווער סע רירט איר וועט זיין
                                                  טמא ביזן אָװנט.
/15:20 און אַלץ װאָס זי לײגט אױף איר אין איר אָפּשיידונג, זאָל זײַן אומרײן;
אויך אַלץ װאָס זי װעט זיצן אױף אים זאָל זײַן אומרײן.
/15:21 און איטלעכער װאָס רירט זיך אָן איר בעט, זאָל װאַשן זײַנע קלײדער, און זיך באָדן
         אין װאַסער, און זײט אומרײן ביזן אָװנט.
/15:22 און איטלעכער װאָס רירט אָן עפּעס װאָס זי איז געזעסן אױף אים, זאָל זיך װאַשן זײַן
קלײד , או ן זי ך באד ן אי ן װאסער , או ן זײ ן אומרײנ ע בי ז אווענט .
/15:23 און אױב עס איז אױף איר בעט, אָדער אױף עפּעס װאָס זי זיצט אױף אים, װען ער
רירט אים אָן, זאָל ער זײַן אומרײן ביזן אָװנט.
/15:24 און אַז עמיצער װעט ליגן מיט איר, און אירע בלומען זײַנען אױף אים, ער
זאָל זײַן אומרײן זיבן טעג; און דאָס גאַנצע בעט װאָס ער לײגט אױף אים זאָל זײַן
                                                                      טמא.
/15:25 און אױב אַ פֿרױ האָט אַ שפּײַז פֿון איר בלוט פֿיל טעג פֿון דער צײַט פֿון
איר צעשיידונג, אָדער אויב עס לויפן ווייַטער פון די צייט פון איר צעשיידונג; אלע די
די טעג פֿון איר אומרײנקײט זאָלן זײַן אַזױ װי אירע טעג
                     צעשיידונג: זי זאָל זײַן אומרײן.
/15:26 איטלעכן בעט װאָס זי לײגט אױף אים אַלע טעג פֿון איר פֿרײַונג, זאָל איר זײַן
װי דאָס געלעגער פֿון איר צעשײדונג, און אַלץ װאָס זי זיצט אױף װעט זײַן
               טמא, װי די אומרײנקײט פון איר פירוד.
/15:27 און איטלעכער װאָס רירט די דאָזיקע זאַכן, זאָל זײַן אומרײן, און זאָל זיך װאַשן זײַן
קלײד , או ן זי ך באד ן אי ן װאסער , או ן זײ ן אומרײנ ע בי ז אווענט .
/15:28 אָבער אַז זי װערט רײניקט פֿון איר שפּײַז, זאָל זי זיך צײלן
        זיבן טעג, און דערנאָך זאָל זי זײַן רײן.
/15:29 און אױפֿן אַכטן טאָג זאָל זי נעמען צו איר צװײ טערטלען אָדער צװײ יונגע
טױבן, און ברענג זײ צום כֹּהן, צום אײַנגאַנג פֿון מִשכּן
                                                      פון דער עולם.
/15:30 און דער כֹּהן זאָל מקריבֿ זײַן אײנס פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער, און אײנער פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער
אַ בראַנדאָפּפֿער; און דער כֹּהן זאָל מכַפּר זײַן אױף איר פֿריִער
    יהוה פֿאַר דער פֿאַל פֿון איר אומרײנקײט.
/15:31 אַזױ זאָלט איר אָפּשײדן די קינדער פֿון ישׂראל פֿון זײער אומרײנקײט;
כּדי זײ זאָלן ניט שטאַרבן אין זײער אומרײנקײט, װען זײ פֿאַראומרײניקן מײַן מִשכּן
                                         דאָס איז צווישן זיי.
/15:32 דאָס איז די תּוֹרה פֿון דעם װאָס האָט אַ פֿוס, און פֿון דעם װאָס זײַן זאָמען גײט
    פֿון אים, און איז פֿאַראומרײניקט דערמיט;
/15:33 און פֿון איר װאָס איז קראַנק פֿון אירע בלומען, און פֿון דעם װאָס האָט אַ נפֿש;
פֿון דעם מאַן, און פֿון דער פֿרױ, און פֿון דעם װאָס ליגט מיט איר װאָס איז
                                                                      טמא.