לעװיטיק
/14:1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/14:2 דאָס װעט זײַן די תּוֹרה פֿון דעם מצורע אין טאָג פֿון זײַן רײנונג: ער זאָל
                                   געבראַכט ווערן צום כהן:
/14:3 און דער כֹּהן זאָל אַרױסגײן פֿון לאַגער; און דער כֹּהן זאָל
זע, און זע, אויב די פּלאָגן פון צרעת איז געהיילט אין דעם מצורע;
/14:4 און דער כֹּהן זאָל באַפֿױלן צו נעמען צװײ פֿאַר דעם װאָס רײניקט זיך
לעבעדיקע און רײנע פײגל, און צעדערהאָלץ, און װערמילרױט, און היסאָפּ.
/14:5 און דער כֹּהן זאָל באַפֿױלן, אַז מען זאָל טײטן אײנעם פֿון די פֿױגלען אין אַ זון
                    ערד שיף איבער פליסנדיק וואַסער:
/14:6 און דעם לעבעדיקן פֿױגל, זאָל ער אים נעמען, און דעם צעדערהאָלץ, און דעם
װערמילרױט, און דעם היסאָפּ, און זאָל זײ טונקען, און דאָס לעבעדיקע פֿױגל אין דער
בלוט פון די פויגל וואָס איז געהרגעט איבער די פליסנדיק וואַסער:
/14:7 און ער זאָל שפּריצן אױף דעם װאָס זאָל זיך רײניקן פֿון צרעת
זיבן מאָל, און זאָל אים רייניקן, און לאָזן די לעבעדיק
                       פויגל לויז אין די עפענען פעלד.
/14:8 און דער װאָס זאָל זיך רײניקן, זאָל װאַשן זײַנע קלײדער, און אַלצדינג אָפּגאָלן
זײַן האָר, און זיך װאַשן אין װאַסער, כּדי ער זאָל זײַן רײן; און דערנאָך
אַז ער זאָל אַרײַנקומען אין לאַגער, און זיך פֿאַרבליבן פֿון זײַן געצעלט
                                                             זיבן טעג.
/14:9 און עס װעט זײַן אױפֿן זיבעטן טאָג, זאָל ער אָפּגאָלן זײַן גאַנצן האָר
זײַן קאָפּ, און זײַן באָרד, און זײַנע ברעמען, אַלע זײַנע האָר זאָל ער
און ער זאָל װאַשן זײַנע קלײדער, אױך זײַן לײַב זאָל ער װאַשן
               אין וואַסער, און ער וועט זיין ריין.
/14:10 און אױפֿן אַכטן טאָג זאָל ער נעמען צװײ שעפּסן אָן אַ פֿעלער, און
אײן שעפּס פֿון ערשטן יאָר אָן אַ פֿעלער, און דרײַ צענטן שעפּס
פֿײַן מעל פֿאַר אַ שפּײַזאָפּפֿער, פֿאַרמישט מיט אײל, און אײן לאָג אײל.
/14:11 און דער כֹּהן װאָס רײניקט אים, זאָל ברענגען דעם מאַן װאָס זאָל זײַן
רײן, און די דאָזיקע זאַכן, פֿאַר גאָט, בײַם אײַנגאַנג פֿון דעם
                                                           משכן עולם:
/14:12 און דער כֹּהן זאָל נעמען אײן לאַם, און אים ברענגען פֿאַר אַ שולד
קרבן, און דעם לאָג אײל, און זײ באַװעגן פֿאַר אַ אױפֿהײבאָפּפֿער פֿון פֿריִער
                                                               דער האר:
/14:13 און ער זאָל טײטן דאָס שעפּס אין דעם אָרט װוּ ער װעט טײטן די זינד
קרבן און בראַנדאָפּפֿער אין דעם הייליקן אָרט, פֿאַר ווי די זינד
די קרבן איז צום כהן, אַזוי איז דאָס שולדאָפּפֿער; דאָס איז הייליקער;
/14:14 און דער כֹּהן זאָל נעמען פֿון דעם בלוט פֿון שולדאָפּפֿער;
און דער כֹּהן זאָל עס אָנטאָן אױפֿן שפּיץ רעכטן אויער פֿון דעם װאָס איז
צו רײניקט װערן, און אױף דער גראָבער האַנט פֿון זײַן רעכטער האַנט, און אױף דער גרױסן
                                    פוס פון זיין רעכט פֿיס:
/14:15 און דער כֹּהן זאָל נעמען פֿון דעם לאָג אײל, און אים אױסגיסן אין דער
                    דלאָניע פֿון זײַן לינקער האַנט:
/14:16 און דער כֹּהן זאָל טונקען זײַן רעכטן פֿינגער אין דעם אײל װאָס אין זײַן לינקער האַנט
האַנט, און זאָל שפּריצן פֿון אײל מיט זײַן פֿינגער זיבן מאָל פריער
                                                               דער האר:
/14:17 און פֿון דעם איבעריקע אײל װאָס אין זײַן האַנט זאָל דער כֹּהן אָנטאָן
דער שפיץ פון רעכטן אויער פון דעם וואס מען זאל טהור ווערן, און אויף דעם
דער גראָבער פינגער פון זיין רעכטער האַנט, און אויף די גרויס פינגער פונ פוס פון זיין רעכט פֿיס
                         דאָס בלוט פֿון שולדאָפּפֿער:
/14:18 און דאָס איבערבלײַב פֿון דעם אײל װאָס אין דעם כֹּהןס האַנט זאָל ער גיסן.
אויף דעם קאָפּ פֿון דעם װאָס זאָל זיך רײניקן, און דער כֹּהן זאָל מאַכן
                                     א כפרה אויף אים פאר ה\'.
/14:19 און דער כֹּהן זאָל מקריבֿ זײַן דאָס זינדאָפּפֿער, און מאַכן מכפּר
דער װאָס זאָל זיך רײניקן פֿון זײַן אומרײנקײט; און דערנאָך זאָל ער
                            טייטן דאָס בראַנדאָפּפֿער:
/14:20 און דער כֹּהן זאָל אױפֿברענגען דאָס בראַנדאָפּפֿער און דאָס שפּײַזאָפּפֿער
און דער כֹּהן זאָל מכַפּר זײַן אױף אים, און ער זאָל
                                                           זיין ריין.
/14:21 און אױב ער איז אָרעם, און קען ניט באַקומען אַזױ פֿיל; און ער זאָל נעמען אײן שעפּס
פֿאַר אַ שולדאָפּפֿער צו באַװעגן, צו מאַכן אַ כּפּרה פֿאַר אים, און
אַ צענטל פֿײַן מעל פֿאַרמישט מיט אײל פֿאַר אַ שפּײַזאָפּפֿער, און אַ
                                                    קלאָץ פון ייל;
/14:22 און צװײ טורטלטױבן, אָדער צװײ יונגע טויבן, װאָס ער קאָן קריגן;
און אײנער זאָל זײַן אַ זינדאָפּפֿער, און דער אַנדערער אַ בראַנדאָפּפֿער.
/14:23 און ער זאָל זײ ברענגען אױפֿן אַכטן טאָג פֿאַר זײַן רײנונג צום האַרצן
כֹּהן צוּם אײַנגאַנג פֿון אוֹהל-מוֹעד, פֿאַר דעם
                                                                      האר.
/14:24 און דער כֹּהן זאָל נעמען דאָס שעפּס פֿון שולדאָפּפֿער, און דעם לאָג
פֿון אײל, און דער כֹּהן זאָל זײ אױפֿהײבן פֿאַר אַ אױפֿהײבאָפּפֿער פֿאַר דעם
                                                                      האר:
/14:25 און ער זאָל שעכטן דאָס שעפּס פֿון שולדאָפּפֿער, און דעם כֹּהן
זאָל נעמען פֿון דעם בלוט פֿון שולדאָפּפֿער, און אַרױפֿטאָן
דער שפיץ פון רעכטן אויער פון דעם וואס מען זאל טהור ווערן, און אויף דעם
גראָבער פינגער פון זיין רעכטער האַנט, און אויף די גרויס פינגער פון זיין רעכט פֿיס:
/14:26 און דער כֹּהן זאָל אױסגיסן פֿון דעם אײל אין דער האַנט פֿון זײַן לינקער האַנט.
/14:27 און דער כֹּהן זאָל שפּריצן מיט זײַן רעכטן פֿינגער פֿון דעם אײל
זיבן מאָל אין זײַן לינקער האַנט פֿאַר גאָט.
/14:28 און דער כֹּהן זאָל אַרױפֿטאָן פֿון דעם אײל װאָס אין זײַן האַנט אױפֿן שפּיץ
דאָס רעכטע אויער פֿון דעם װאָס זאָל זיך רײניקן, און אױף זײַן גראָבער פינגער
רעכטע האַנט, און אויף דער גרויסער פינגער פֿון זײַן רעכטער פֿוס, אויפֿן אָרט פֿון
                         דאָס בלוט פֿון שולדאָפּפֿער:
/14:29 און דאָס איבעריקע אײל װאָס אין דעם כֹּהןס האַנט זאָל ער אָנטאָן
דער קאָפּ פֿון דעם װאָס זאָל זיך רײניקן, צו מאַכן אַ כּפּרה אױף אים
                                                         פֿאַר גאָט.
/14:30 און ער זאָל מקריבֿ זײַן אײנע פֿון די טורטלױבן, אָדער פֿון די יונגע טויבן,
                              אַזאַ ווי ער קען באַקומען;
/14:31 אױך אַזעלכע װאָס ער איז ביכולת צו קריגן, דער פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער, און דער
אַנדערן פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער מיט דעם שפּײַזאָפּפֿער, און דער כֹּהן זאָל
מאַכט כפרה אױף דעם װאָס זאָל זיך רײניקן פֿאַר גאָט.
/14:32 דאָס איז די תּוֹרה פֿון דעם װאָס אין אים איז די פּלאָג פֿון צרעת, װאָס זײַן האַנט איז
ניט ביכולת צו באַקומען וואָס איז שייך צו זיין רייניקונג.
/14:33 און גאָט האָט גערעדט צו משהן און צו אַהרֹנען, אַזױ צו זאָגן:
/14:34 אַז איר װעט קומען אין לאַנד כּנַעַן, װאָס איך גיב אײַך פֿאַר אַ
אײגנטום, און איך האָב אַרײַנגעטאָן די מגפֿה פֿון צרעת אין אַ הױז פֿון לאַנד
                                                   דיין פאַרמעגן;
/14:35 און דער װאָס פֿאַרמאָגט דאָס הױז, זאָל קומען און זאָגן דעם כֹּהן, אַזױ צו זאָגן: דאָס איז
  דוכט זיך מיר אז עס איז ווי א מגפה אין הויז:
/14:36 און דער כֹּהן זאָל באַפֿױלן זײ לײדיקן דאָס הױז פֿאַר דעם
גײ אַרײַן אַרײַן אַ כֹּהן צו זען די פּלאָגן, כּדי זאָל זײַן אַלץ װאָס אין הױז
ניט אומרײן, און דערנאָך זאָל דער כֹּהן אַרײַנקומען צו זען דאָס הױז.
/14:37 און ער װעט אָנקוקן די פּלאָג, ערשט אױב די פּלאָג איז אין דער
ווענט פון די הויז מיט פּוסט סטרייקס, גריניש אָדער רעדיש, וואָס אין
             דערזען איז נידעריקער ווי די וואַנט;
/14:38 און דער כֹּהן זאָל אַרױסגײן פֿון הױז צו דער אײַנגאַנג פֿון הױז, און
                            פאַרמאַכן די הויז זיבן טעג:
/14:39 און דער כֹּהן זאָל װידער קומען אױפֿן זיבעטן טאָג, און זאָל זען;
זע, אויב די פּלאָגן איז צעשפּרייט אין די ווענט פון די הויז;
/14:40 און דער כֹּהן זאָל באַפֿױלן זײ צו נעמען די שטײנער אין װאָס
די פּלאָגן איז, און מע זאָל זײ אַרײַנװאַרפֿן אין אַן אומרײן אָרט פֿון דרױסן
                                                               די שטאט:
/14:41 און ער זאָל מאַכן אָפּשאַפּן דאָס הױז אינעװײניק רונד אַרום, און זײ
זאָלן אַרױסגיסן דאָס שטױב װאָס זײ שאַרבן אױס אָן שטאָט אין אַן
                                                             טמא אָרט:
/14:42 און זײ זאָלן נעמען אַנדערע שטײנער, און זײ אַרײַנטאָן אין דעם אָרט פֿון יענע
שטיינער; אוּן עֶר זָאל גִיטַאנְגֶען אוֹיף דֶעם מֶעְבְּן, אוּן עֶר זָאל גִיזָאגְט דֶעם הֵייז.
/14:43 און אױב די פּלאָגן װעט זיך אומקערן, און װעט אױסברעכן אין הױז, דערנאָך װעט ער
האָט צוגענומען די שטײנער, און נאָכדעם װי ער האָט אָפּגעשניטן דאָס הױז, און
                                   נאָך עס איז פּלאַסטערד;
/14:44 און דער כֹּהן זאָל קומען און זען, ערשט די פּלאָג איז
פארשפרייט אין הױז, איז עס א צרע צרעת אין הױז: עס איז
                                                                      טמא.
/14:45 און ער זאָל צעברעכן דאָס הױז, אירע שטײנער, און דאָס האָלץ
דערפֿון, און דער גאַנצער לײם פֿון הױז; און ער װעט זײ אַרױסטראָגן
          אַרױס פֿון שטאָט אין אַן אומרײן אָרט.
/14:46 און דער װאָס גײט אַרײַן אין הױז אַ גאַנצע צײַט װאָס עס איז פֿאַרשלאָסן
                          זאָל זײַן אומרײן ביזן אָװנט.
/14:47 און דער װאָס ליגט אין הױז, זאָל װאַשן זײַנע קלײדער; און ער אַז
            עסט אין הױז זאָל װאַשן זײַנע קלײדער.
/14:48 און אױב דער כֹּהן װעט אַרײַנקומען, און אים אָנקוקן, ערשט דער כֹּהן
די פּלאָגן האָט זיך ניט צעשפּרייט אין הױז, נאָכדעם װי דאָס הױז איז געפּלאָנטערט.
דענצמאָל זאָל דער כֹּהן רייניקן דאָס הױז, װאָרום די פּלאָג איז
                                                              געהיילט.
/14:49 און ער זאָל נעמען צו רײניקן דאָס הױז צװײ פֿױגלען, און צעדערהאָלץ, און
                               שאַרלעכ רויט און כיסאָפּ:
/14:50 און ער זאָל טײטן דעם אײנעם פֿון די פֿױגלען אין אַן ערדישן כּלי איבער אַ לױפֿן
                                                              וואַסער:
/14:51 און ער זאָל נעמען דאָס צעדערהאָלץ, און דעם היסאָפּ, און דעם װערמילרױט, און
די לעבעדיקע פויגל, און טונקען זיי אין די בלוט פון די געהרגעט פויגל, און אין די
לויפֿנדיק וואַסער, און שפּריצן די הויז זיבן מאל:
/14:52 און ער זאָל רײניקן דאָס הױז מיט דעם בלוט פֿון דעם פֿױגל, און מיט דעם
לויפֿנדיק וואַסער, און מיט די לעבעדיק פויגל, און מיט די צעדערבוים האָלץ, און
    מיט דעם היסאָפּ, און מיט די שאַרלעכ רויט:
/14:53 אָבער דעם לעבעדיקן פֿױגל זאָל ער אַװעקלאָזן פֿון שטאָט אין אָפֿן
פעלדער, און מכַפּר אויף דעם הױז, און עס זאָל זײַן רײן.
/14:54 דאָס איז די תּוֹרה פֿאַר אַלע פּלאָגן פֿון צרעת און שרויף;
/14:55 און פֿאַר דער צרעת פֿון אַ קלײד, און פֿון אַ הױז,
/14:56 און פֿאַר אַ אױפֿהײבונג, און פֿאַר אַ שיל, און פֿאַר אַ ליכטיק אָרט;
/14:57 צו לערנען, װען עס איז אומרײן, און װען עס איז רײן: דאָס איז די געזעץ פֿון
                                                                  מצורע.