לעװיטיק
/13:1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן און אַהרֹנען, אַזױ צו זאָגן:
/13:2 אַז אַ מאַן װעט האָבן אין דער הױט פֿון זײַן פֿלײש אַן אױפֿהײבונג, אַ שיל, אָדער
ליכטיק פלעק, און עס איז אין דער הויט פון זיין פלייש ווי די פּלאָגן פון
צרעת; דעמאלט זאל מען אים ברענגען צו אהרן דעם כהן, אדער צו איינעם פון
זיינע זין די כהנים:
/13:3 און דער כֹּהן זאָל אָנקוקן די פּלאָג אין דער הויט פֿון דעם פֿלײש;
ווען די האָר אין דער פּלאָגן איז ווייַס, און די פּלאָגן אין דערזען
טיף פֿון די הויט פֿון זײַן פֿלײש, איז דאָס אַ פּלאָגן פֿון צרעת
דער כֹּהן זאָל אים אָנקוקן, און אים מאַכן אומרײן.
/13:4 אױב דער ליכטיקער פֿלעק איז װײַס אין דער הױט פֿון זײַן פֿלײש, און זײַן אין דערזען
ניט טיפֿער פֿון דער הויט, און אירע האָר זאָלן ניט װערן װײַס; דעמאָלט
דער כֹּהן זאָל פֿאַרשליסן דעם וואָס האָט די פּלאָג זיבן טעג.
/13:5 און דער כֹּהן זאָל אים אָנקוקן אױפֿן זיבעטן טאָג, ערשט אױב דער
אַ פּלאָגן אין זײַנע אױגן זאָל זײַן אַ שטײגער, און די פּלאָגן האָט זיך ניט פֿאַרשפּרײט אין דער הויט;
און דער כֹּהן זאָל אים נאָך פֿאַרשװײַגן זיבן טעג.
/13:6 און דער כֹּהן זאָל אים װידער אָנקוקן אױפֿן זיבעטן טאָג, ערשט אױב
די פּלאָגן איז עפּעס טונקל, און די פּלאָגן איז נישט פאַרשפּרייטן אין די הויט, די
דער כֹּהן זאָל אים רײן זאָגן; עס איז נאָר אַ שיל, און ער זאָל זיך װאַשן
זײנ ע קלײדער , או ן זײ ן רײן .
/13:7 אָבער אױב דער שרױט האָט זיך פֿאַרשפּרײט אין דער הויט, נאָך דעם איז ער געװען
געזען פֿון דעם כֹּהן פֿאַר זײַן רײנונג, זאָל ער געזען װערן פֿון דעם כֹּהן
ווידער:
/13:8 און אױב דער כֹּהן װעט זען, ערשט דער שיל האָט זיך צעשפּרײט אין דער הויט
דער כֹּהן זאָל אים מאַכן אומרײן; דאָס איז אַ צרעת.
/13:9 אַז די פּלאָגן פֿון צרעת איז אין אַ מענטשן, זאָל מען אים ברענגען צו אים
דער כהן;
/13:10 און דער כֹּהן זאָל אים זען, ערשט אױב דער אױפֿשטײן איז װײַס אין דער
הױט, און עס האָט פֿאַרמאַכט די האָר װײַס, און אַרײַן איז אַרײַן גיך רוי פֿלײש
די העכערונג;
/13:11 אַן אַלטע צרעת איז אין דער הויט פֿון זײַן פֿלײש, און דער כֹּהן זאָל
זאָג אים אומרײן, און זאָל אים ניט פֿאַרשליסן, װאָרום ער איז אומרײן.
/13:12 און אַז אַ צרעת װעט זיך אױסברעכן אין דער הויט, און די צרעת װעט איבערדעקן אַלץ
די הויט פון דעם וואָס האָט די פּלאָגן פון זיין קאָפּ ביז זיין פֿיס,
וואוהין דער כהן קוקט;
/13:13 און דער כֹּהן זאָל באַטראַכטן, ערשט די צרעת האָט פֿאַרדעקט
זײַן גאַנצן לײַב זאָל ער דערשלאָגן דעם רײן װאָס האָט די פּלאָג: דאָס איז
אַלע זײַנען געװאָרן װײַס: ער איז רײן.
/13:14 אָבער אַז עס װעט באַװיזן אין אים אַ רוי פֿלײש, זאָל ער זײַן אומרײן.
/13:15 און דער כֹּהן זאָל זען דאָס רויען פֿלײש, און אים אױסרעדן פֿאַר אומרײן.
װאָרום דאָס רוי פֿלײש איז אומרײן: דאָס איז אַ צרעת.
/13:16 אָדער אַז דאָס רויע פֿלײש װעט זיך װידער אומקערן, און װערט פֿאַרביטן אין װײַס, װעט ער קומען
צום כהן;
/13:17 און דער כֹּהן זאָל אים זען, ערשט אױב די פּלאָג װערט פֿאַרקערט
ווייַס; און דער כֹּהן זאָל דערשלאָגן דעם רײן װאָס האָט דער פּלאָג.
ער איז ריין.
/13:18 אױך דאָס פֿלײש װאָס אין זײַן הױט איז געװען אַ קאָכן, און איז
געהיילט,
/13:19 און אין דעם אָרט פֿון דער קאָכן איז אַ װײַס אױפֿהײבונג אָדער אַ ליכטיקער פלעק;
ווייַס, און עפּעס רויט, און עס זאָל זיין געוויזן צו דעם כהן;
/13:20 און אַז דער כֹּהן זעט עס, ערשט עס איז אין אױגן נידעריקער פֿון דער
הױט, און אירע האָר װערן װײַס; דער כֹּהן זאָל אַרויסרעדן
ער איז אומרײן: דאָס איז אַ פּלאָגן פֿון צרעת װאָס האָט אױסגעבראָכן פֿון דעם ציגעלע.
/13:21 אָבער אַז דער כֹּהן װעט זען אױף אים, ערשט עס זײַנען ניט קײן װײַסע האָר
דערין, און אויב עס איז ניט נידעריקער ווי די הויט, אָבער זיין עפּעס טונקל;
און דער כֹּהן זאָל אים פֿאַרשליסן זיבן טעג.
/13:22 און אױב עס האָט זיך פֿאַרשפּרײט אין דער הויט, זאָל דער כֹּהן
זאָגט אים אומרײן: דאָס איז אַ פּלאָגן.
/13:23 אָבער אַז דער ליכטיקער פֿלעק בלײַבט אױף זײַן אָרט, און האָט זיך ניט צעשפּרײט, איז עס אַ
ברענען קאָכן; און דער כֹּהן זאָל אים רײן זאָגן.
/13:24 אָדער אַז עס איז קײן פֿלײש, אין זײַן הױט איז אַ הײס ברענט,
און דאָס שנעלע פֿלײש װאָס ברענט האָט אַ װײַסן ליכטיק אָרט, עפּעס
רויט אָדער ווייַס;
/13:25 און דער כֹּהן זאָל אָנקוקן אױף אים, ערשט אױב די האָר אין דער
אַ ליכטיק אָרט זאָל ווערן ווייַס, און עס איז אין דערזען דיפּער ווי די הויט; עס
איז אַ צרעת אױסגעבראָכן פֿון ברענען, דרום זאָל דער כֹּהן
זאָג אים אומרײן: דאָס איז די פּלאָגן פֿון צרעת.
/13:26 אָבער אױב דער כֹּהן װעט זען אױף אים, און ערשט אין דער װײַסע האָר איז ניטא
העל אָרט, און עס זייַן ניט נידעריקער ווי די אנדערע הויט, אָבער זייַן עפּעס
טונקל; און דער כֹּהן זאָל אים פֿאַרשליסן זיבן טעג.
/13:27 און דער כֹּהן זאָל אים אָנקוקן אױפֿן זיבעטן טאָג, און אױב עס איז אױסגעשפּרײט
פיל אין דער הויט, זאָל אים דער כֹּהן מאַכן אומרײן
איז די מגפה פון צרעת.
/13:28 און אַז דער ליכטיקער פלעק בלײַבט אױף זײַן אָרט, און װעט זיך ניט צעשפּרײט אין דער הויט,
אָבער עס זאָל זיין עפּעס פינצטער; דאָס איז אַן אויפשטיין פון דעם ברענען, און דעם כהן
זאָל אים זאָגן רײן, װאָרום דאָס איז אַן אָנצינדונג פֿון ברענען.
/13:29 אַז אַ מאַן אָדער אַ פֿרױ האָט אַ פּלאָג אױפֿן קאָפּ אָדער אין דער באָרד;
/13:30 און דער כֹּהן זאָל זען די פּלאָגן, ערשט אױב זי איז אין אױגן.
דיפּער ווי די הויט; און עס איז אין אים אַ געל דינע האָר; דערנאָך די
דער כֹּהן זאָל אים אומרײן זאָגן: אַ טרוקן שרויף איז דאָס, אַ צרעת
אויף די קאָפּ אָדער באָרד.
/13:31 און אױב דער כֹּהן װעט זען די פּלאָג פֿון דער שרוף, ערשט עס װעט זײַן.
נישט אין דערזען טיפער ווי די הויט, און אז עס איז נישטא קיין שווארצע האר אין
עס; דעמאלט זאָל דער כֹּהן פאַרשליסן דעם וואָס האָט די פּלאָג פון דער שרויף
זיבן טעג:
/13:32 און אױפֿן זיבעטן טאָג זאָל דער כֹּהן אָנקוקן די פּלאָג, ערשט
אויב די שרויף האָט זיך ניט צעשפּרייט, און עס איז אין אים קיין געל האָר, און די
די שאָף איז ניט אין דערזען טיפּער ווי די הויט;
/13:33 ער זאָל אָפּגעגאָלט װערן, אָבער די שרויף זאָל ער ניט גאָלן; און דעם כהן
זאָל פֿאַרשװײַגן דעם װאָס האָט די שרויף נאָך זיבן טעג;
/13:34 און אױפֿן זיבעטן טאָג זאָל דער כֹּהן אָנקוקן דעם שרוף, ערשט
אויב די שרויף איז נישט פאַרשפּרייטן אין דער הויט, און ניט אין דערזען דיפּער ווי די
הויט; און דער כֹּהן זאָל אים רײן זאָגן, און ער זאָל װאַשן זײַן
קליידער, און זייט ריין.
/13:35 אָבער אױב די שרויף האָט זיך פֿאַרשפּרײט אין דער הויט נאָך זײַן רײניקן;
/13:36 און דער כֹּהן זאָל אים אָנקוקן, ערשט די שרויף איז אױסגעשפּרײט
אין דער הויט זאָל דער כֹּהן ניט זוכן געלע האָר; ער איז אומרײן.
/13:37 אָבער אױב די שרויף איז אין זײַן אױגן בײַ אַ שטײגער, און עס זײַנען פֿאַראַן שװאַרצע האָר
דערוואקסן דערין; די שרויף איז געהיילט, ער איז רײן, און דער כֹּהן זאָל
זאג אים ריין.
/13:38 אױב אַ מאַן אָדער אַ פֿרױ האָבן ליכטיקע פלעקן אין דער הויט פֿון זײער פֿלײש,
אפילו ווייַס העל ספּאַץ;
/13:39 און דער כֹּהן זאָל זען, ערשט אױב די ליכטיקע פלעקן אין דער הויט
פֿון זײער פֿלײש זאָל זײַן טונקל־װײַס; עס איז אַ פרעקאַל אָרט וואָס וואקסט אין
די הויט; ער איז ריין.
/13:40 און דער מאַן װאָס זײַן האָר איז אַראָפּגעפֿאַלן פֿון זײַן קאָפּ, ער איז אַ ליסע; נאָך איז ער
ריין.
/13:41 און דער װאָס האָט זײַנע האָר איז אַראָפּגעפֿאַלן פֿון זײַן קאָפּ אַקעגן
זײַן פּנים, ער איז אַ ליסע, איז ער רײן.
/13:42 און אױב אין דעם ליסע קאָפּ, אָדער אַ ליסע שטערן, איז אַ װײַס רויטלעכער
ווייטיקדיק; דאָס איז אַ צרעת װאָס איז אױפֿגעשטאַנען אין זײַן ליסע קאָפּ, אָדער זײַן ליסע שטערן.
/13:43 און דער כֹּהן זאָל אים אָנקוקן, ערשט אױב דער אױפֿשטײן פֿון דעם
ווייטיקדיק זיין ווייַס רעדיש אין זיין ליסע קאָפּ, אָדער אין זיין ליסע שטערן, ווי די
אין דער הויט פֿון דעם פֿלײש באַװײַזט זיך צרעת;
/13:44 אַ מצורע איז ער, ער איז אומרײן;דער כֹּהן זאָל אים אױסרעדן.
גאָר טמא; זײַן פּלאָגן איז אין קאָפּ.
/13:45 און דער מצורע װאָס איז אין אים די פּלאָג, זײַנע קלײדער און זײַנע קלײדער זאָלן צעריסן
אַ קאָפּ נאַקעט, און ער זאָל אָנטאָן אַ דעק אױף זײַן אױבערשטן ליפּ, און זאָל
שרייען, טמא, טמא.
/13:46 אַלע טעג װאָס די פּלאָג װעט זײַן אױף אים, װעט ער פֿאַראומרײניקט װערן; ער
איז אומרײן: ער זאָל זיצן אַליין; אין לאַגער זאָל זײַן װױנונג
זיין.
/13:47 אױך דאָס קלײד װאָס די פּלאָגן פֿון צרעת איז אין, צי עס איז אַ
װאָלענע לבוש, אָדער אַ לײַנען;
/13:48 צי עס איז אין דער וואָרפּ, אָדער אין אַ װוּף; פֿון לײַנען, אָדער פֿון װאָלן; צי אין
אַ הויט, אָדער אין עפּעס פֿון הויט;
/13:49 און אַז די פּלאָג איז גריניש אָדער רויטלעך אין דעם קלײד אָדער אין דער הויט,
אָדער אין דער וואָרפּ, אָדער אין די וואָפן, אָדער אין עפּעס פון הויט; עס איז א
פּלאָגן פון צרעת, און זאָל זיין געוויזן צו דעם כהן.
/13:50 און דער כֹּהן זאָל אָנקוקן די פּלאָג, און פֿאַרשליסן די װאָס האָט די
פּלאָגן זיבן טעג:
/13:51 און ער זאָל אָנקוקן די פּלאָג אױפֿן זיבעטן טאָג, אױב די פּלאָג איז
צעשפּרײט אין דעם בגד, אָדער אין דער װאַרפּ, אָדער אין דער װוּף, אָדער אין אַ הויט,
אָדער אין קיין אַרבעט וואָס איז געמאכט פון הויט; די מגפה איז א שרעקליכע צרעת;
עס איז אומרײן.
/13:52 דרום זאָל ער פֿאַרברענען דאָס קלײד, סײַ אַ װאַרפּ אָדער אַ װוּף, אין װאָל
אָדער אין לײַנען, אָדער אין אַלץ פֿון הויט, װאָס די פּלאָג איז אױף אים: װאָרום עס איז אַ
פרעטינג צרעת; עס זאָל פֿאַרברענט װערן אין פֿײַער.
/13:53 און אױב דער כֹּהן װעט זען, ערשט די פּלאָג איז ניט פֿאַרשפּרײט
דאָס קלײד, אָדער אין דעם װאַרפּ, אָדער אין דעם װוּף, אָדער אין אַלץ פֿון
הויט;
/13:54 און דער כֹּהן זאָל באַפֿױלן זײ צו װאַשן די זאַך װאָס מיט דעם
עס איז אַ פּלאָגן, און ער זאָל עס נאָך זיבן טעג פאַרמאַכן.
/13:55 און דער כֹּהן זאָל אָנקוקן די פּלאָג, נאָכדעם װי זי איז געװאַשן;
זע, אויב די פּלאָגן האָט ניט געביטן זיין קאָליר, און די פּלאָגן איז ניט
צעשפרייטן; עס איז אומרײן; זאָלסט עס פֿאַרברענען אין פֿײַער; עס איז פרעט
אינעווייניק, צי עס איז נאַקעט אינעווייניק אָדער פון דרויסנדיק.
/13:56 און אױב דער כֹּהן װעט זען, ערשט די פּלאָג איז נאָך אַ ביסל טונקל
די וואשן דערפון; דענצמאָל זאָל ער עס רײַסן פֿון דעם בגד, אָדער פֿון דעם
די הויט, אָדער פֿון דער וואָרפּ, אָדער פֿון די וואָפן:
/13:57 און אױב עס װעט זיך נאָך באַװיזן אין דעם קלײד, אָדער אין דעם היט, אָדער אין דעם
וואָף, אָדער אין עפּעס פון הויט; דאָס איז אַ פֿאַרשפּרייטע פּלאָגן: זאָלסט ברענען
אַז אין וואָס די פּלאָגן איז מיט פייער.
/13:58 און דאָס קלײד, אָדער אַ װאַרפּ, אָדער אַ װוּף, אָדער אַלץ װאָס פֿאַרהױט עס
זיין, וואָס דו זאלסט וואַשן, אויב די פּלאָגן איז אַוועק פון זיי, דעמאָלט עס
וועט געוואשן ווערן דאס צווייטע מאל, און וועט זיין ריין.
/13:59 דאָס איז די געזעץ פֿון דער פּלאָגן פֿון צרעת אין אַ װאָלנע אָדער וואָלנער לבוש
לײַנען, אָדער אין דער װאַרפּ, אָדער אין װוּף, אָדער עפּעס פֿון הויט, צו זאָגן
עס איז ריין, אָדער צו זאָגן עס אומריין.
