לעװיטיק
/12:1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/12:2 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: אױב אַ פֿרױ איז טראָגעדיק געװאָרן
זאָמען, און געבאָרן אַ קינד; און זי זאָל זײַן אומרײן זיבן טעג;
אַזױ װי די טעג פֿון דער צעשײדונג פֿון איר קראַנקײט זאָל זי זײַן
טמא.
/12:3 און אױפֿן אַכטן טאָג זאָל געמַלט װערן דאָס פֿלײש פֿון זײַן פֿאָרהױט.
/12:4 און זי זאָל בלײַבן אין דעם בלוט פֿון איר רייניקן דרײַ און
דרײַסיק טעג; זי זאָל ניט אָנרירן קײן הײליקײט, און ניט אַרײַן אין דער
הײליקטום, ביז די טעג פון איר טהרה װערן דערפילט.
/12:5 אָבער אַז זי װעט געבאָרן אַ דינסט, זאָל זי זײַן אומרײן צװײ װאָכן, אַזױ װי אין
איר צעשיידונג: און זי זאָל בלײַבן אין דעם בלוט פֿון איר רייניקן
זעקס און זעקס טעג.
/12:6 און אַז די טעג פֿון איר רײניקונג װערן דערפֿילט, פֿאַר אַ זון, אָדער פֿאַר אַ
טאָכטער, זי זאָל ברענגען אַ שעפּס יאָריק פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער,
און אַ יונגע טױב, אָדער אַ טורטלױב, פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער צו דער טיר
פֿון אוֹהל-מוֹעד, צום כהן.
/12:7 װער זאָל עס מקריבֿ זײַן פֿאַר גאָט, און מאַכן מכפּר אױף איר; און
פֿון דער פֿרײַונג פֿון איר בלוט זאָל זי זיך רײן װערן. דאס איז די געזעץ פֿאַר
איר וואָס האָט געבאָרן אַ זכר אָדער אַ נקבה.
/12:8 און אַז זי קען ניט ברענגען אַ שעפּס, זאָל זי ברענגען צװײ
טערטאַלז אָדער צוויי יונג פּידזשאַנז; דער פֿאַר בראַנדאָפּפֿער, און דער
אַנדערן פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער, און דער כֹּהן זאָל מכַפּר זײַן
זי, און זי זאָל זײַן רײן.
