לעװיטיק
/2:1 און אַז עמיצער װעט ברענגען אַ שפּײַזאָפּפֿער צו גאָט, זײַן קרבן
זאָל זײַן פֿון פֿײַן מעל; און ער זאָל אױסגיסן אױף איר אײל, און אַרױפֿטאָן
                                  פראַנקינסענסע אויף דעם:
/2:2 און ער זאָל עס ברענגען צו אַהרנס זין, די כֹּהנים, און ער זאָל נעמען
פֿון דאָרטן זײַן האַנטפֿול פֿון זײַן מעל, און פֿון זײַן אײל, מיט
אַלע אירע װײַרױך; און דער כֹּהן זאָל פֿאַרברענען דעם דערמאָנונג פֿון
עס איז אױפֿן מזבח פֿאַר אַ פֿײַעראָפּפֿער, פֿון אַ זיסן ריח
                                                                   צו ה\':
/2:3 און דאָס איבערבלײַב פֿון שפּײַזאָפּפֿער זאָל זײַן צו אַהרן און זײַנע זין;
איז אַ הײליקסטע זאַך פֿון די פֿײַעראָפּפֿער פֿון גאָט.
/2:4 און אַז דו װעסט ברענגען אַ שפּײַזאָפּפֿער, געבאַקן אין אױװן, איז דאָס
זאָלן זײַן מצות פֿון פֿײַן מעל פֿאַרמישט מיט אײל, אָדער מצות
                           וואַפערס געזאלבט מיט בוימל.
/2:5 און אױב דײַן שפּײַזאָפּפֿער איז אַ געבאַקן שפּײַזאָפּפֿער אין אַ טױט, זאָל עס זײַן פֿון
                      פֿײַן מעל מצות, געמישט מיט אײל.
/2:6 זאָלסט עס צעטיילן, און אױסגיסן אױף איר אײל; אַ פֿלײש איז דאָס
                                                                    קרבן.
/2:7 און אױב דײַן שפּײַזאָפּפֿער איז אַ שפּײַזאָפּפֿער, געבאַקן אין אַ פֿרױ, זאָל עס זײַן
          זייַן געמאכט פון פייַן מעל מיט בוימל.
/2:8 און זאָלסט ברענגען צו דעם שפּײַזאָפּפֿער װאָס מע מאַכט פֿון די דאָזיקע זאַכן
און אַז עס װערט דערלאַנגט צום כֹּהן, זאָל ער עס ברענגען
                                                             צום מזבח.
/2:9 און דער כֹּהן זאָל נעמען פֿון דעם שפּײַזאָפּפֿער אַן אָנדענק דערפֿון, און
זאָל עס פֿאַרברענען אױפֿן מזבח; אַ פֿײַעראָפּפֿער איז דאָס, אַ זיסקײט
                                                געשמעקט צו גאָט.
/2:10 און דאָס װאָס בלײַבט פֿון דעם שפּײַזאָפּפֿער, זאָל געהערן צו אַהרֹנען און זײַנע
קינדער: דאָס איז אַ הײליקסטע זאַך פֿון די אָפּשײדונגען פֿון גאָט
                                                                פייַער.
/2:11 קײן שפּײַזאָפּפֿער װאָס איר זאָלט ברענגען צו גאָט, זאָל ניט געמאַכט װערן
חמץ, װאָרום איר זאָלט ניט פֿאַרברענען חמץ, און קײן האָניק, אין קײן קרבן
                        גאָט האָט געמאַכט אין פֿײַער.
/2:12 דאָס שפּײַזאָפּפֿער פֿון ערשטפֿרוכט, זאָלט איר זײ ברענגען צו דעם
גאָט: אָבער זײ זאָלן ניט פֿאַרברענט װערן אױפֿן מזבח פֿאַר אַ זיסן ריח.
/2:13 און יעטװעדער שפּײַזאָפּפֿער פֿון דײַן שפּײַזאָפּפֿער זאָלסטו באַצירן מיט זאַלץ;
און זאָלסט ניט לאָזן זײַן דאָס זאַלץ פֿון דעם בונד פֿון דײַן גאָט
פעלנדיק פוּן דייַן שפּײַזאָפּפֿער: מיט אַלע דייַנע קרבנות זאָלסטו
                                             פאָרשלאָגן זאַלץ.
/2:14 און אַז דו װעסט ברענגען אַ שפּײַזאָפּפֿער פֿון דײַן ערשטפֿרוכט צו גאָט,
זאָלסט מקריבֿ זײַן פֿאַר דעם שפּײַזאָפּפֿער פֿון דײַן ערשטפֿרוכט גרינע זאַנגען
אויסגעטריקנט פון פייער, אפילו קארן געשלאגן פון פולע אויערן.
/2:15 און זאָלסט אַרױפֿטאָן אױף איר אײל, און אַרױפֿלײגן אױף איר װײַרױך;
                                                         פלייש קרבן.
/2:16 און דער כֹּהן זאָל פֿאַרברענען זײַן דערמאָנונג, אַ טייל פֿון דעם געשלאָגענעם תּבֿואה
און אַ טייל פֿון איר אײל, מיט איר גאַנצן װײַרױך.
             דאָס איז אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט.