קלאָגן
/5:1 געדענק, גאָט, װאָס איז געקומען אױף אונדז: באַטראַכט, און זע אונדזער
טייַנע.
/5:2 אונדזער נחלה איז פֿאַרקערט צו פֿרעמדע, אונדזערע הײַזער צו פֿרעמדע.
/5:3 יתומים און יתום זײַנען מיר, װי אַלמנות אונדזערע מוטערס.
/5:4 פֿאַר געלט האָבן מיר געטרונקען אונדזער װאַסער; אונדזער האָלץ איז פֿאַרקױפֿט אונדז.
/5:5 אונדזערע האַלדז איז אונטער פֿאַרפֿאָלגונג, מיר מיעטן און האָבן ניט קײן רו.
/5:6 מיר האָבן געגעבן די האַנט צו די מִצרים, און צו די אשור
צופֿרידן מיט ברויט.
/5:7 אונדזערע עלטערן האָבן געזינדיקט, און זײַנען ניט; און מיר האָבן געטראָגן זײערע
אומרעכט.
/5:8 קנעכט האָבן געװעלטיקט איבער אונדז, ניטאָ קײנער װאָס מציל אונדז פֿון אונדז
זײער האַנט.
/5:9 מיר האָבן געבראַכט אונדזער ברױט מיט דער סכּנה פֿון אונדזער לעבן פֿון װעגן דער שװערד פֿון דעם
מדבר.
/5:10 פֿון װעגן דעם שרעקלעכן הונגער איז אונדזער הויט געװען שװאַרץ װי אַן אױװן.
/5:11 זײ האָבן געגרײט די װײַבער אין צִיון, און די דינסטן אין די שטעט פֿון יהודה.
/5:12 פֿירשטן זײַנען אױפֿהענגען מיט זײער האַנט, די פּנימער פֿון עלטסטע זײַנען ניט געװען
בכבוד.
/5:13 האָבן זײ גענומען די יונגען צו מאָלן, און די קינדער זײַנען געפֿאַלן אונטערן האָלץ.
/5:14 די עלטסטע האָבן אױפֿגעהערט פֿון טױער, די יונגען פֿון זײער מוזיק.
/5:15 די פֿרײד פֿון אונדזער האַרצן איז אױפֿגעהערט; אונדזער טאַנץ איז פֿאַרוואַנדלט אין טרויער.
/5:16 די קרוין איז געפֿאַלן פֿון אונדזער קאָפּ: װײ אונדז, װאָס מיר האָבן געזינדיקט!
/5:17 װאָרום דאָס איז אונדזער האַרצן שמאַכט; װאָרום די דאָזיקע זײַנען אונדזערע אױגן טונקעל.
/5:18 פֿון װעגן דעם באַרג פֿון צִיון װאָס איז װיסט, גײען אױף די פאָקסן
עס.
/5:19 דו, גאָט, בלײַבט אױף אײביק; דיין טראָן פון דור צו
דור.
/5:20 פֿאַר װאָס פֿאַרגעססטו אונדז אױף אײביק, און פֿאַרלאָזן אונדז אַזױ לאַנג?
/5:21 קער אונדז אומ צו דיר, גאָט, און מיר װעלן זיך אומקערן; באַנײַען אונדזערע טעג
ווי פון אַלט.
/5:22 אָבער האָסט אונדז גאָר פֿאַראַכט; דו ביסט זייער צער אויף אונדז.
