יאשא
/20:1 און גאָט האָט גערעדט צו יהוֹשוען, אַזױ צו זאָגן:
/20:2 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: מאַכט אײַך אױס שטעט פֿון
אָפּדאַך, פון וואָס איך האָב גערעדט צו איר דורך דער האַנט פון משה:
/20:3 כּדי דער טײַגער, װאָס הרגעט יעדן מענטש, זאָל אומװווּסט און אומװווּנטן
אַנטלױף אַהין, און זײ װעלן אײַך זײַן פֿאַר דעם בלוט־נוקם.
/20:4 און אַז דער װאָס אַנטלױפֿט צו איינע פֿון די שטעט, זאָל שטײן בײַם
קומט אַרײַן אין טױער פֿון דער שטאָט, און זאָל דערצײלן זײַן רעכט אין דער
די אויערן פֿון די עלטסטע פֿון יענער שטאָט זאָלן זײ אים אַרײַננעמען אין שטאָט
זיי, און געבן אים אַ פּלאַץ, ער זאָל זיצן צווישן זיי.
/20:5 און אױב דער בלוט־נוקם װעט אים נאָכיאָגן, זאָלן זײ ניט
גיט אַרױף דעם טױבער אין זײַן האַנט; װײַל ער האָט געשלאָגן זײַן חבֿר
אומזיסט, און ניט פיינט געהאט אים פריער.
/20:6 און ער זאָל זיצן אין יענער שטאָט, ביז ער װעט שטײן פֿאַר דער עדה
פֿאַר אַ משפּט, און ביז דעם טױט פֿון דעם כּהן גדול װאָס זאָל זײַן אַרײַן
יענע טעג: דעמאלט וועט דער טייטער זיך אומקערן, און קומען צו זיין אייגן שטאָט,
און צו זײַן הױז, צו דער שטאָט פֿון װאָס ער איז אַנטלאָפֿן.
/20:7 און זײ האָבן באַשטימט קדש אין גליל, אױפֿן באַרג נפֿתּלי, און שכם אין.
דעם באַרג אפֿרים, און קִריתַרבָה, דאָס איז חברון, אױפֿן באַרג
יהודה.
/20:8 און פֿון דער אַנדער זײַט ירדן בײַם יריחו צו מזרח, האָבן זײ אַרײַנגעשטעלט בעזר
דער מדבר אויפן פּלױן פון שבט ראובן, און רמה אין
גלעד פֿון שבט גָד, און גולן אין בשן פֿון שבט
מנשה.
/20:9 דאָס זײַנען געװען די שטעט באַשטימט פֿאַר אַלע קינדער פֿון ישׂראל, און פֿאַר
דער פֿרעמדער װאָס װױנט צװישן זײ, אַז איטלעכער װאָס הרגעט
א מענטש זאל אנטלאפן אהער, און נישט שטאַרבן דורך דער האַנט פון די
נוקם בלוט ביז ער איז געשטאנען פארן עדה.
