יאשא
/14:1 און דאָס זײַנען די לענדער װאָס די קינדער פֿון ישׂראל האָבן אין ירש
דאָס לאַנד כּנַעַן, װאָס אֶלעָזָר דער כּהן, און יהוֹשועַ דער זון פֿון נון,
און די ראשים פון די עלטערן פון די שבטים פון די קינדער פון ישראל,
צעטיילט צו זיי פֿאַר ירושה.
/14:2 מיט גורל איז געװען זײער נחלה, אַזױ װי גאָט האָט באַפֿױלן דורך דער האַנט פֿון גאָט
מש ה , פא ר ד י נײ ן שבטים , או ן פא ר דע ם האלב ן שבט .
/14:3 װאָרום משה האָט געגעבן די נחלה פֿון צװײ שבֿטים און אַ האַלבן שבֿט
פֿון יענער זײַט ירדן, אָבער צו די לוִיִים האָט ער ניט געגעבן קײן נחלה
צווישן זיי.
/14:4 װאָרום די קינדער פֿון יוֹספֿן זײַנען געװען צװײ שבֿטים: מנשה און אפֿרים;
דרום האָבן זײ ניט געגעבן קײן חלק צו די לוִיִים אין לאַנד, אַחוץ שטעט צו
וואוינען אין מיט זייערע מִגְרָש פאַר זייערע בהמות און פאַר זייער פאַרמעגן.
/14:5 אַזױ װי גאָט האָט באַפֿױלן משהן, אַזױ האָבן געטאָן די קינדער פֿון ישׂראל, און זײ
צעטיילט דאָס לאַנד.
/14:6 און די קינדער פֿון יהודה זײַנען געקומען צו יהוֹשוען אין גִלגָל, און כּלבֿ דער זון
האָט צו אים געזאָגט פֿון יפֿוננה דער קנזי: דו װײסט די זאַך װאָס דער
האָט גאָט געזאָגט צו משהן דעם מאַן פֿון גאָט װעגן מיר און װעגן דיר
קדשברנע.
/14:7 פֿערציק יאָר בין איך געװען, װען משה דער קנעכט פֿון גאָט האָט מיך געשיקט פֿון
קַדְשַׁבְרֶנְעָא לְאִסְפַּיְיָא אֶת הָאָרֶץ; און איך האָב אים ווידער געבראַכט ווי דאָס
איז געװען אין מײַן האַרצן.
/14:8 אָבער מײַנע ברידער װאָס זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען מיט מיר, האָבן געמאַכט דאָס האַרץ פֿון דעם
די מענטשן צעשמעלצן, אָבער איך בין גאָר נאָכגעגאַנגען יהוה מײַן גאָט.
/14:9 און משה האָט געשװאָרן אין יענעם טאָג, אַזױ צו זאָגן: פֿאַרװאָס דאָס לאַנד װאָס דײַנע פֿיס איז אױף אים.
געטרעטן וועט זיין דיין נחלה, און דיין קינדער צו אייביק,
װאָרום דו ביסט געפֿאַלן נאָך יהוה מײַן גאָט.
/14:10 און אַצונד, ערשט גאָט האָט מיך געהאַלטן אין לעבן, אַזױ װי ער האָט געזאָגט, די דאָזיקע פֿערציק.
און פֿינף יאָר, זינט גאָט האָט גערעדט דאָס דאָזיקע װאָרט צו משהן, בעת
די קינדער פֿון ישׂראל האָבן אַרומגעלאָפֿן אין דער מדבר, און אַצונד, זע, איך בין
הײַנט פֿינף און אַכציק יאָר אַלט.
/14:11 איך בין הײַנט אַזױ שטאַרק װי איך בין געװען אין דעם טאָג װאָס משה האָט מיך געשיקט.
אַזױ װי מײַן כּוח איז געװען דעמאָלט, אַזױ איז מײַן כּוח איצט, פֿאַר מלחמה, בײדע צו גײן
ארויס און צו קומען אריין.
/14:12 און אַצונד גיב מיר דעם דאָזיקן באַרג, װאָס גאָט האָט גערעדט װעגן אים אין יענעם טאָג;
װאָרום דו האָסט געהערט אין יענעם טאָג װי דאָרטן זײַנען געװען די ענקים, און אַז די
שטעט זענען געווען גרויס און פענסט; אויב אַזוי וועט גאָט זיין מיט מיר, איך
װעט זײ קענען פֿאַרטריבן, אַזױ װי גאָט האָט געזאָגט.
/14:13 און יהוֹשועַ האָט אים געבענטשט, און האָט געגעבן צו כּלבֿן דעם זון פֿון יפונהן חבֿרון.
פֿאַר אַ ירושה.
/14:14 און חבֿרון איז געװאָרן די נחלה פֿון כּלבֿן דעם זון פֿון יפונהן
דער קֶנֶזִיט ביזן הַיּוֹם, מַחמת ער איז געגאַנגען נאָך יהוה גאָט
פון ישראל.
/14:15 און דער נאָמען פֿון חברון איז פֿריִער געװען קִריַתַּרבָה; וואָס אַרב איז געווען אַ גרויסער
מענטש צווישן די ענקים. און דאָס לאַנד האָט געהאַט אַ רו פֿון מלחמה.
