יאשא
/1:1 און נאָך דעם טױט פֿון משהן דעם קנעכט פֿון גאָט, איז עס געװען;
אַז גאָט האָט גערעדט צו יהוֹשועַ דעם זון פֿון נון, משהס דינסט, אַזױ צו זאָגן:
/1:2 מײַן קנעכט משה איז געשטאָרבן; אַצונד, שטײ אױף, גײ איבער דעם דאָזיקן ירדן,
דו, און דאָס גאַנצע פֿאָלק, צו דעם לאַנד װאָס איך גיב צו זײ
צו די קינדער פֿון ישׂראל.
/1:3 איטלעכן אָרט װאָס דײַן פֿוס װעט טרעטן אױף דעם, האָב איך
געגעבן צו אײַך, אַזױ װי איך האָב געזאָגט צו משהן.
/1:4 פֿון מדבר און דעם דאָזיקן לבנון ביזן גרױסן טײַך, דער
טײַך פרת, דאָס גאַנצע לאַנד פֿון די חִתים, און ביזן ים הגדול
צו דעם אונטערגאַנג פון דער זון, וועט זיין דיין ברעג.
/1:5 קײנער װעט ניט קענען באַשטײן פֿאַר דיר אַלע דײַנע טעג
לעבן: אַזוי ווי איך בין געווען מיט משהן, אַזוי וועל איך זיין מיט דיר: איך וועל דיך ניט פאַרלאָזן,
און דיך ניט פֿאַרלאָזן.
/1:6 זײט שטאַרק און מיט גוטמוטיק, װאָרום צו דעם דאָזיקן פֿאָלק װעסטו טײלן
פֿאַר אַ נחלה דאָס לאַנד, װאָס איך האָב געשװאָרן זײערע עלטערן צו געבן
זיי.
/1:7 נאָר זײט שטאַרק און זײער שטאַרק, אַז דו זאָלסט היטן צו טאָן
אַזױ װי דער גאַנצער תּוֹרה װאָס מײַן קנעכט משה רבינו האָט דיר באַפֿױלן: קער
ניט פֿון אים צו דער רעכטער האַנט אָדער צו דער לינקער האַנט, כּדי דו זאָלסט באַגליקן
וואוהין דו וועסט גיין.
/1:8 דאָס דאָזיקע בוך פֿון דער תּוֹרה זאָל ניט אַװעקגײן פֿון דײַן מױל; אָבער דו זאָלסט
קלערן דערין טאָג און נאַכט, כּדי איר זאָלט היטן צו טאָן אַזוי
צו אַלץ װאָס איז געשריבן אין איר, װאָרום דענצמאָל װעסטו מאַכן דײַן װעג
בליענדיק, און דאַן וועסטו האָבן אַ גוטן הצלחה.
/1:9 האָב איך דיר ניט באַפֿױלן? זייט שטאַרק און מיט גוט מוט; זיי ניט
האָט מורא, און זאָלסט ניט שרעקן, װאָרום יהוה דײַן גאָט איז מיט דיר
וואוהין דו וועסט גיין.
/1:10 האָט יהוֹשועַ באַפֿױלן די אױפֿזעער פֿון פֿאָלק, אַזױ צו זאָגן:
/1:11 גײט דורכן חיל, און באַפֿױלן דאָס פֿאָלק, אַזױ צו זאָגן: גרײט אײַך צו
וויקטועלס; װאָרום אין דרײַ טעג זאָלט איר אַריבערגײן דעם דאָזיקן יַרדן, אַרײַנצוגײן
צו אַרבן דאָס לאַנד װאָס יהוה אײַער גאָט גיט דיר עס צו ירשענען.
/1:12 און צו די ראובֿנים, און צו די גָדים, און צו האַלבן שבט פֿון
מנשה האָט גערעדט יהושע, אַזױ צו זאָגן:
/1:13 געדענק דאָס װאָרט װאָס משה דער קנעכט פֿון גאָט האָט אײַך באַפֿױלן;
אַזוי צו זאָגן: יהוה אײַער גאָט האָט אײַך געגעבן רו, און דאָס האָט אײַך געגעבן
לאַנד.
/1:14 אײַערע װײַבער, אײַערע קלײנע קינדער, און אײַערע בהמות, זאָלן בלײַבן אין לאַנד
װאָס משה האָט אײַך געגעבן פֿון דער זײַט יַרדן; אָבער איר זאָלט דורכגיין פאַר אייערע אויגן
ברידער האָבן באַװאַפּנט אַלע גבורים, און זײ העלפֿן;
/1:15 ביז גאָט האָט געגעבן אײַערע ברידער רו, אַזױ װי ער האָט אײַך געגעבן, און
זײ האָבן אױך אַרבן דאָס לאַנד װאָס יהוה אײַער גאָט גיט זײ;
דענצמאָל זאָלט איר זיך אומקערן קײן לאַנד פֿון אײַער אײגנטום, און איר זאָלט הנאה האָבן.
װאָס משה דער קנעכט פֿון גאָט האָט אײַך געגעבן פֿון דער זײַט יַרדן צו דעם
זונופגאַנג.
/1:16 און זײ האָבן געענטפֿערט יהוֹשוען, אַזױ צו זאָגן: אַלץ װאָס דו האָסט אונדז באַפֿױלן, װעלן מיר
טו, און וואוהין דו וועסט אונדז שיקן, וועלן מיר גיין.
/1:17 אַזױ װי מיר האָבן צוגעהערט צו משהן אין אַלץ, אַזױ װעלן מיר צוהערן
צו דיר: נאָר יהוה דײַן גאָט זאָל זײַן מיט דיר, אַזױ װי ער איז געװען מיט משהן.
/1:18 איטלעכער װאָס איז װידערשפּעניקט קעגן דײַן געבאָט, און װעט ניט
צוהערט צו דײַנע װערטער אין אַלץ װאָס דו האָסט אים באַפֿױלן, ער זאָל אַרײַנגעזעצט װערן
צו טויט: נאָר זיין שטאַרק און מיט אַ גוט מוט.
