יוחנן
/20:1 דעם ערשטן טאָג פֿון דער װאָך קומט מרים פֿון מגדלה פרי, װען עס איז נאָך געװען
פינצטער , ביזן קבר , און זעט דעם שטיין אוועקגענומען פון דעם
                                                                      קבר.
/20:2 און זי לױפֿט, און איז געקומען צו שמעון פעטרוס, און צו דעם אַנדערן תלמיד.
וועמען יאָשקע האָט ליב געהאט, און האָט צו זיי געזאָגט: זיי האָבן אַוועקגענומען די האר
פון דעם קבר, און מיר ווייסן נישט וואו זיי האבן אים געלייגט.
/20:3 און פעטרוס איז אַרױסגעגאַנגען, און דער אַנדערער תלמיד, און זײַנען געקומען צו דעם
                                                                      קבר.
/20:4 און זײ זײַנען געלאָפֿן בײדע צוזאַמען, און דער אַנדערער תלמיד איז אַרױסגעגאַנגען פֿון פעטרוס, און
                                       געקומען ערשט צום קבר.
/20:5 און ער האָט זיך אַראָפּגעבויגן, און האָט אַרײַנגעקוקט, און געזען די לײַנען געלעגן; נאָך
                                               איז ער נישט ארײן.
/20:6 און שמעון פעטרוס איז געקומען נאָך אים, און איז אַרײַן אין קבֿר
                              זעט די לײַנען קלײדער ליגן,
/20:7 און די סערוועטקע װאָס איז געװען אַרום זײַן קאָפּ, ניט געלעגן מיט דער לײַנען
קליידער, אָבער אלנגעוויקלט אין אַן אָרט אַליין.
/20:8 איז אױך אַרײַן דער אַנדערער תלמיד, װאָס איז ערשט געקומען צו דעם
            קבר, און ער האָט געזען, און געגלויבט.
/20:9 װאָרום נאָך זײ האָבן ניט געװוּסט דעם פּסוק, אַז ער זאָל אױפֿשטײן פֿון דעם
                                                                    טויט.
/20:10 און די תַּלמידים זײַנען װידער אַװעקגעגאַנגען צו זײער הײם.
/20:11 אָבער מרים איז געשטאַנען אין דרױסן בײַם קבר און געװײנט, און זי האָט געװײנט
האָט זיך אַראָפּגעבויגן און אַרײַנגעקוקט אין קבר,
/20:12 און האָט געזען צװײ װײַסע מלאכים זיצן, דער אײנער בײַם קאָפּ, און דער
אנדערע ביי די פֿיס, ווו דער גוף פון יאָשקע איז געלעגן.
/20:13 און זײ האָבן צו איר געזאָגט: װײַב, װאָס װײנסטו? זאָגט זי צו זײ:
ווייַל זיי האָבן גענומען מיין האר, און איך וויסן ניט ווו זיי האָבן
                                                  האט אים געלעגן.
/20:14 און אַז זי האָט אַזױ געזאָגט, האָט זי זיך אומגעקערט, און האָט געזען יאָשקע
שטייענדיק, און ניט געוואוסט אַז עס איז יאָשקע.
/20:15 האָט רבי מֵלך המָשיחַ צוּ איר געזאָגט: פֿרױ, װאָס װײנסטו? װעמען זוכסטו? זי,
זאָגנדיק, אַז ער איז דער גערטנער, האָט צו אים געזאָגט: האַר, אויב דו האָסט
האָט אים אַװעקגעטראָגן, זאָג מיר, װוּ דו האָסט אים אַװעקגעלײגט, און איך װעל אים נעמען
                                                                אַוועק.
/20:16 האָט יאָשקע צו איר געזאָגט: מרים. זי האָט זיך אויסגעדרייט, און האָט צו אים געזאָגט:
                         רבין; וואָס איז צו זאָגן, האר.
/20:17 זאָגט צו איר יאָשקע: ריר מיך ניט; װאָרום איך בין נאָך ניט אַרױפֿגעגאַנגען צו מײַן
פאטער: אבער גיי צו מיינע ברידער, און זאג צו זיי: איך שטיי אויף צו מיינע
פאטער, און דיין פאטער; און צו מיין גאָט, און דיין גאָט.
/20:18 איז מרים פֿון מגדלה געקומען און האָט דערצײלט די תּלמידים, אַז זי האָט געזען גאָט.
און אַז ער האָט צו איר גערעדט דאָס דאָזיקע.
/20:19 דענצמאָל אין דעם זעלבן טאָג אין אָװנט, געװען דער ערשטער טאָג פֿון דער װאָך, װען דער
טירן זענען פארמאכט געווארן, וואו די תלמידים זענען פארזאמלט געווארן, צוליב מורא פאר די אידן,
איז געקומען יאָשקע, און איז געשטאנען אין צווישן, און האט געזאגט צו זיי: שלום צו זיי
                                                                      איר.
/20:20 און אַז ער האָט אַזױ געזאָגט, האָט ער זײ געװיזן זײַנע הענט און זײַן זײַט.
דעמאלט האבן זיך די תלמידים געפרייט, ווען זיי האבן געזען ה\'.
20:21 דעמאָלט יאָשקע האט געזאגט צו זיי ווידער, שלום זאָל זיין צו איר, ווי מיין פאטער האט געשיקט
                            מיר, אויך אַזוי שיק איך דיך.
/20:22 און אַז ער האָט דאָס געזאָגט, האָט ער אױף זײ אַ געאטעמט, און האָט צו זײ געזאָגט:
                                                באַקומען די רוח:
/20:23 װעמענס זינד איר פֿאַרלאָזט, װערן זײ איבערגעגעבן; און וועמענס
     אַלע זינד איר האַלטן, זיי זענען ריטיינד.
/20:24 אָבער טאמעס, אײנער פֿון די צוועלף, גערופֿן דידימוס, איז ניט געװען מיט זײ װען
                                                 יאָשקע געקומען.
/20:25 האָבן די אַנדערע תַּלמידים צו אים געזאָגט: מיר האָבן געזען יהוה. אבער
האָט ער צו זײ געזאָגט: סײַדן איך װעל זען אין זײַנע הענט דעם דרוק פֿון דעם
נעגל, און אַרײַנגעטאָן מײַן פֿינגער אין דעם דרוק פֿון די נעגל, און אַרײַנגעשטעקט מײַן האַנט
           אין זיין זייַט, איך וועל נישט גלויבן.
/20:26 און נאָך אַכט טעג זײַנען װידער געװען זײַנע תלמידים אינעװײניק, און תומס מיט
זיי: דעמאלט געקומען יאָשקע, די טירן זענען פארמאכט, און געשטאנען אין דער צווישן, און
                  האָט געזאָגט: שלום זאָל דיר זײַן.
/20:27 האָט ער געזאָגט צו תּומען: גײ אַהער דײַן פֿינגער, און זע מײַנע הענט;
און גײ אַהער דײַן האַנט, און אַרײַן זי אין מײַן זײַט, און זאָלסט ניט זײַן
                                     געטריי, אָבער גלויביק.
/20:28 האָט תּוֹמָא געענטפערט, און צו אים געזאָגט: מײַן יהוה און מײַן גאָט.
/20:29 האָט יאָשקע צו אים געזאָגט: טאמעס, מחמת דו האָסט מיך געזען,
געגלויבט: וואויל זענען די וואָס האָבן ניט געזען, און נאָך האָבן געגלויבט.
20:30 און פילע אנדערע וואונדער באמת האט יאָשקע אין דעם בייַזייַן פון זיינע תלמידים,
          וואָס זענען נישט געשריבן אין דעם בוך:
20:31 אָבער די זענען געשריבן, אַז יי זאל גלויבן אַז יאָשקע איז דער משיח,
דער זון פון גאָט; און אַז איר גלויבט אַז איר זאלט האָבן לעבן דורך זיין נאָמען.