יוחנן
/12:1 און יאָשקע איז געקומען זעקס טעג פֿאַר פסח קײן ביתאניע, װוּ אלעזר
איז געווען, וואָס איז געווען טויט, וועמען ער האָט אויפגעהויבן פון די טויטע.
/12:2 האָט מען אים דאָרטן געמאַכט אַ װעטשערע; און מרת האָט געדינט, אָבער אלעזר איז געווען איינער פון
די װאָס זײַנען געזעסן בײַם טיש מיט אים.
/12:3 און מרים האָט גענומען אַ פֿונד זאַלב פֿון שפּינאַט, זײער טײַער, און
געזאלבט די פֿיס פון יאָשקע, און אפגעווישט זיינע פֿיס מיט איר האָר: און די
הויז איז געווען פול מיט די רייעך פון די זאלבאלל.
/12:4 האָט געזאָגט אײנער פֿון זײַנע תַּלמידים, יהודה איש-קריות דער זון פֿון שמעון, װאָס
זאָל אים פאַרראַטן,
/12:5 פֿאַר װאָס איז דער דאָזיקער זאַלב ניט פֿאַרקױפֿט געװאָרן פֿאַר דרײַ הונדערט פּענס, און געגעבן צו דעם?
נעבעך?
/12:6 דאָס האָט ער געזאָגט, ניט אַז ער האָט געזאָרגט דעם אָרעמאַן; אבער װײל ער איז געװען א
גנבֿ, און האָט געהאַט דעם זעקל, און האָט געטראָגן דאָס, װאָס איז אַרײַן אין איר.
/12:7 האָט יאָשקע געזאָגט: לאָז זי אַלײן, אין דעם טאָג פֿון מײַן באַגראָבן האָט זי
געהאלטן דעם.
/12:8 װאָרום די אָרעמע האָט איר שטענדיק מיט אײַך; אָבער מיר האָט איר ניט שטענדיק.
/12:9 און אַ סך פֿון די ייִדן האָבן געװוּסט אַז ער איז דאָרטן, און זײ זײַנען געקומען
ניט בלויז צוליב יאָשקע, אָבער אַז זיי זאלן זען אויך אלעזר, וועמען ער
האט אויפגעשטאנען פון די טויט.
/12:10 אָבער די ראָשי־כּהנים האָבן זיך באַראַטנ זיך, זײ זאָלן אױך אַרײַנטאָן צו אֶלעָזָרן
טויט;
/12:11 װײַל פֿון װעגן אים זײַנען אַ סך פֿון די ייִדן אַװעקגעגאַנגען, און האָבן געגלױבט
אויף יאָשקע.
/12:12 אױפֿן אַנדערן טאָג, אַ סך פֿאָלק װאָס זײַנען געקומען צו דער יָום-טובֿ, װען זײ האָבן געהערט
אַז יאָשקע איז געקומען צו ירושלים,
/12:13 גענומען צװײגן פֿון טײטלבײמער, און זײ זײַנען אים אַרױסגעגאַנגען אַנטקעגן, און האָבן געשריגן:
הושענא: וואויל איז דער מלך פון ישראל וואָס קומט אין נאָמען פון דעם
האר.
/12:14 און יאָשקע, אַז ער האָט געפֿונען אַ יונג אײזל, איז געזעסן אױף אים; ווי עס שטייט געשריבן,
/12:15 זאָלסט ניט מורא האָבן, טאָכטער ציון, זע, דײַן מלך קומט, זיצן אױף אַן אײזל.
אייגל.
12:16 די זאכן פארשטאנען ניט זיינע תלמידים אין דער ערשטער, אָבער ווען יאָשקע
איז געווען געלויבט, דעמאָלט דערמאנט זיי אַז די זאכן זענען געשריבן
אים, און אַז זיי האָבן געטאָן די זאכן צו אים.
/12:17 און דאָס פֿאָלק װאָס איז געװען מיט אים, װען ער האָט גערופֿן אֶלעָזָרן פֿון זײַן האַנט
גראבע , או ן הא ט אי ם אויפגעהויב ן פו ן דע ר טויטע , נאקעט ע רעכענונג .
/12:18 דערפֿאַר האָט אים אױך באַגעגנט דאָס פֿאָלק, װאָרום זײ האָבן געהערט אַז ער האָט
געטאן דעם נס.
/12:19 האָבן די פּרוּשים געזאָגט צװישן זיך: זעט איר װי איר
ניכטער גאָרנישט? זע, די וועלט איז ניטאָ נאָך אים.
/12:20 און עס זײַנען געװען צװישן די גריכן װאָס זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען זיך בוקן אין דער
סעודה:
/12:21 דער זעלביקער איז געקומען צו פיליפוס, וואָס איז געווען פון בית-ציידה פון גליל,
און האָט אים געבעטן, אַזוי צו זאָגן: האר, מיר וועלן זען יאָשקע.
/12:22 איז פיליפוס געקומען און האָט דערצײלט אַנדרען, און װידער זאָגן אַנדרע און פיליפוס
יאָשקע.
12:23 און יאָשקע געענטפערט זיי, געזאגט, די שעה איז געקומען, אַז דער זון פון מענטש
זאָל זיין געלויבט.
/12:24 פֿאַר װאָר, פֿאַר װאָר, איך זאָג אײַך, סײַדן אַ װײץ פֿאַלן אין דער
ערד און שטאַרבן, עס בלײַבט אַליין;
פרוכט.
/12:25 דער װאָס האָט ליב זײַן לעבן, װעט עס פֿאַרלירן; און דער װאָס האָט פֿײַנט זײַן לעבן אין
די וועלט וועט עס האַלטן צו אייביק לעבן.
/12:26 אױב עמיצער דינען מיר, זאָל ער מיר נאָכיאָגן; און ווו איך בין, דאָרט וועט אויך
זיין מיין קנעכט: אויב עמיצער דינען מיר, אים וועט זיין מיין פאטער כּבֿוד.
/12:27 אַצונד איז מײַן זעל צערודערט; און װאָס זאָל איך זאָגן? פאטער, ראטעװע מיך פון דעם
שעה: אָבער דערפֿאַר בין איך געקומען צו דער דאָזיקער שעה.
/12:28 פֿאָטער, גלײַך דײַן נאָמען. דענצמאָל איז געקומען אַ קָול פֿון הימל, אַזױ צו זאָגן: איך
האָבן עס ביידע געלויבט, און וועלן עס ווידער פאַרהערלעכט.
/12:29 און דאָס פֿאָלק װאָס איז געשטאַנען דערבײַ און האָט עס געהערט, האָט געזאָגט
האָט געדונער: אַנדערע האָבן געזאָגט: אַ מלאך האָט צו אים גערעדט.
/12:30 האָט יאָשקע געענטפערט און געזאָגט: דער דאָזיקער קָול איז ניט געקומען פֿון װעגן מיר, נאָר פֿאַר דײַן
סיזעס.
/12:31 אַצונד איז דער מִשפּט פֿון דער דאָזיקער װעלט, אַצונד װעט זײַן דער פֿירשט פֿון דער דאָזיקער װעלט
אַרויסוואַרפן.
/12:32 און איך, אױב איך װעל אױפֿגעהױבן װערן פֿון דער ערד, װעל צוציען אַלע מענטשן צו מיר.
/12:33 דאָס האָט ער געזאָגט, אַזױ צו זאָגן, װאָס ער זאָל שטאַרבן.
/12:34 האָט אים דאָס פֿאָלק געענטפֿערט: מיר האָבן געהערט פֿון דער געזעץ, אַז משיח
בלײַבט אויף אײביק, און װי זאָגט דו: דער זון פֿון מענטש מוז דערהויבן װערן?
ווער איז דער דאָזיקער מענטשנקינד?
12:35 דעמאָלט יאָשקע האט געזאגט צו זיי, נאָך אַ קליין בשעת איז די ליכט מיט איר.
גיין בשעת איר האָבן די ליכט, טאָמער פינצטערניש קומען אויף איר: פֿאַר דער וואָס
גײט אין פֿינצטערניש, װײס ניט װוּהין ער גײט.
/12:36 בשעת איר האָט ליכט, גלויבט אין דעם ליכט, כּדי איר זאָלט זײַן קינדער
פון ליכט. די זאכן האט געזאגט יאָשקע, און אוועקגעגאנגען, און האט זיך באַהאַלטן
פון זיי.
/12:37 אָבער כאָטש ער האָט געטאָן פֿאַר זײ אַזױ פֿיל נסים, האָבן זײ געגלויבט
נישט אויף אים:
/12:38 כּדי זאָל מקוים װערן דאָס װאָרט פֿון ישעיהו דעם נבֿיא, װאָס ער
האט געזאגט, האר, ווער האט געגלויבט אונדזער אָנזאָג? און צו וועמען האָט דער אָרעם
דער האר איז אנטפלעקט געווארן?
/12:39 דרום האָבן זײ ניט געקענט גלויבן, װײַל ישעיה האָט װידער געזאָגט:
/12:40 ער האָט פֿאַרבלענדט זײערע אױגן, און האַרט זײער האַרץ; אַז זיי זאָלן
ניט זען מיט זייערע אויגן, און ניט פֿאַרשטיין מיט זייער האַרץ, און זיין
האָט זיך מגייר געווען, און איך זאָל זיי היילן.
/12:41 דאָס האָט ישעיהו געזאָגט, װען ער האָט געזען זײַן פּראַכט, און האָט פֿון אים גערעדט.
/12:42 אָבער צװישן די פֿירשטן האָבן אויך אַ סך געגלױבט אין אים; אָבער
צוליב די פרושים האבן זיי אים נישט מודה געווען, כדי זיי זאלן נישט זיין
ארויס פון שול:
/12:43 װאָרום מע האָט ליב דעם לויב פֿון מענטשן, װי דער לויב פֿון גאָט.
12:44 יאָשקע געשריגן און געזאגט, דער וואס גלויבט אין מיר, גלויבט ניט אין מיר, אָבער
אויף דעם וואס האט מיך געשיקט.
/12:45 און דער װאָס זעט מיך, זעט דעם װאָס האָט מיך געשיקט.
/12:46 איך בין געקומען אַ ליכט אין דער וועלט, כּדי ווער סע גלויבט אין מיר זאָל
ניט בלייבן אין פינצטערניש.
/12:47 און אַז עמיצער הערט מײַנע װערטער, און גלויבט ניט, משפּטן איך אים ניט, װאָרום איך
געקומען ניט צו ריכטער די וועלט, אָבער צו ראַטעווען די וועלט.
/12:48 דער װאָס פֿאַראַכט מיך, און נעמט ניט אָן מײַנע װערטער, האָט דעם װאָס משפט
אים: דאָס וואָרט וואָס איך האָב גערעדט, דאָס וועט אים משפּטן אין די לעצטע
טאָג.
/12:49 װאָרום פֿון מיר האָב איך ניט גערעדט; אָבער דער פֿאָטער, וואָס האָט מיך געשיקט, האָט ער געגעבן
מיר אַ געבאָט, וואָס איך זאָל זאָגן, און וואָס איך זאָל רעדן.
/12:50 און איך װײס, אַז זײַן געבאָט איז אײביק לעבן: אַלץ װאָס איך רעד
דעריבער, ווי דער פאטער האט געזאגט צו מיר, אַזוי איך רעד.
