יוחנן
/4:1 און גאָט האָט געװוּסט װי די פּרוּשים האָבן געהערט, אַז יאָשקע האָט געמאַכט
         און באַפּטייזד מער תלמידים ווי יוחנן,
4:2 (כאָטש יאָשקע זיך ניט באַפּטייזד, אָבער זיינע תלמידים,)
/4:3 ער האָט פֿאַרלאָזט יהודה, און איז װידער אַװעקגעגאַנגען קײן גליל.
                    /4:4 און ער דאַרף גײן דורך שומרון.
/4:5 און ער איז געקומען אין אַ שטאָט פֿון שומרון, װאָס מע רופֿט זיכאַר, נאָנט צו דער
אַ שטיקל ערד װאָס יעקב האָט געגעבן צו זײַן זון יוסף.
/4:6 און דאָרטן איז געװען יעקבס ברונעם. יאָשקע דעריבער, ווייל מיד מיט זיין
     און עס איז געווען וועגן דער זעקסטער שעה.
/4:7 עס קומט אַ פֿרױ פֿון שומרון צו ציען װאַסער; האָט יאָשקע צו איר געזאָגט:
                                           גיב מיר צו טרינקען.
/4:8 װאָרום זײַנע תַּלמידים זײַנען אַװעקגעגאַנגען אין שטאָט קױפֿן פֿלײש.)
/4:9 האָט צו אים געזאָגט די פֿרױ פֿון שומרון: װי אַזױ ביסטו?
איד, בעט מיך צו טרינקען, װאם בין א פרוי פון שומרון? װאָרום די ייִדן האָבן
             ניט קיין האַנדלונג מיט די שומרונים.
4:10 יאָשקע געענטפערט און געזאגט צו איר, אויב דו ווייסט די טאַלאַנט פון גאָט, און
ווער עס איז וואָס זאגט צו דיר, געבן מיר צו טרינקען; דו וואלסט געפרעגט
פֿון אים, און ער וואָלט דיר געבן לעבעדיק וואַסער.
/4:11 זאָגט צו אים די פֿרױ: האַר, דו האָסט גאָרנישט מיט װאָס צו ציען, און די
די ברונעם איז טיף: פון וואנען האסטו דאס לעבעדיקע וואסער?
/4:12 ביסטו גרעסער פֿון אונדזער פֿאָטער יעקב, װאָס האָט אונדז געגעבן דעם ברונעם
געטרונקען דערפון אַלײן, און זײַנע קינדער, און זײַנע בהמות?
/4:13 האָט יאָשקע געענטפֿערט, און צו איר געזאָגט: װער עס טרינקט פֿון דאָס דאָזיקע װאַסער
                                                   דאָרשט ווידער:
/4:14 אָבער איטלעכער װאָס טרינקט פֿון װאַסער װאָס איך װעל אים געבן, װעט קיינמאָל ניט זײַן
דאָרשט; אָבער דאָס װאַסער װאָס איך װעל אים געבן, זאָל זײַן אין אים אַ ברונעם
     וואַסער שפּריצן אַרויף אין אייביק לעבן.
/4:15 האָט די פֿרױ צו אים געזאָגט: האַר, גיב מיר דאָס דאָזיקע װאַסער, אַז איך זאָל ניט דאָרשט;
                                  ניט קומען אַהער צו ציען.
4:16 יאָשקע האט געזאגט צו איר, גיין, רופן דיין מאַן, און קומען אַהער.
/4:17 האָט די פֿרױ געענטפֿערט און געזאָגט: איך האָב ניט קײן מאַן. יאָשקע האט געזאגט צו איר,
   דו האסט גוט געזאגט, איך האב נישט קיין מאן:
/4:18 װאָרום פֿינף מאַן האָסטו געהאַט; און דער װאָס דו האָסט אַצונד איז ניט דײַן
           מאַן: אין וואָס האָט דו באמת געזאָגט.
/4:19 זאָגט צו אים די פֿרױ: האַר, איך זע, אַז דו ביסט אַ נבֿיא.
/4:20 אונדזערע עלטערן האָבן זיך געבוקט אױף דעם דאָזיקן באַרג; און איר זאָגט, אַז אין ירושלים
              איז דער אָרט ווו מענטשן זאָל דינען.
4:21 יאָשקע האט געזאגט צו איר, פרוי, גלויבן מיר, די שעה קומט, ווען איר וועט
ניט אין דעם באַרג, אדער נאָך אין ירושלים, דינען דעם פאטער.
4:22 איר בוקן איר וויסן ניט וואָס, מיר וויסן וואָס מיר דינען: פֿאַר ישועה איז
                                                        פון די אידן.
4:23 אָבער די שעה קומט, און איצט איז, ווען די אמת ווערשיפּערז וועט דינען
דער פאטער אין גייסט און אין אמת: פֿאַר דער פאטער זוכט אַזאַ צו
                                                           דינען אים.
4:24 גאָט איז אַ גייסט, און די וואס דינען אים מוזן דינען אים אין גייסט
                                               און אין דער אמתן.
/4:25 זאָגט צו אים די פֿרױ: איך װײס, אַז משיח קומט, װאָס מע רופֿט אים
משיח: ווען ער קומט, ער וועט זאָגן אונדז אַלע זאכן.
4:26 יאָשקע האט געזאגט צו איר, איך וואָס רעדן צו דיר בין ער.
/4:27 און אױף דעם זײַנען געקומען זײַנע תּלמידים, און האָבן זיך געחידושט, װאָס ער האָט גערעדט מיט דעם
פרוי: נאָך קיין מענטש האט געזאגט, וואָס זוכט דו? אָדער, מיט וואָס רעדן דו?
                                                                        זי?
/4:28 און די פֿרױ האָט פֿאַרלאָזט איר װאַסערטאָפּ, און איז געגאַנגען אין שטאָט אַרײַן
                                             זאגט צו די מענטשן,
/4:29 קום, זעט אַ מענטש, װאָס האָט מיר געזאָגט אַלץ װאָס איך האָב געטאָן: איז דאָס ניט
                                                             דער משיח?
/4:30 און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון שטאָט, און זײַנען געקומען צו אים.
/4:31 דערװײַל האָבן אים זײַנע תַּלמידים מתפּלל געװען, אַזױ צו זאָגן: האַר, עסן.
/4:32 אָבער ער האָט צו זײ געזאָגט: איך האָב פֿלײש צו עסן, װאָס איר װײסט ניט פֿון.
/4:33 דרום האָבן די תּלמידים געזאָגט אײנער צום אַנדערן: האָט עמיצער אים געבראַכט
                                                        דארף צו עסן?
4:34 יאָשקע האט געזאגט צו זיי, מיין פלייש איז צו טאָן דעם וועט פון אים וואָס געשיקט מיר.
                              און צו ענדיקן זיין אַרבעט.
/4:35 זאָלט איר ניט זאָגן: עס זײַנען נאָך פֿיר חדשים, און דעמאָלט קומט דער שניט? זע,
איך זאָג אייך: הייב אויף אייערע אויגן, און קוק אויף די פעלדער; װאָרום זײ זײַנען
                                         ווייַס שוין צו שניט.
/4:36 און דער, װאָס שניידט, באַקומט לוין, און קלײַבט פֿרוכט צום לעבן
אייביג : אזו י דער , װא ס זײ ט או ן דע ר שנײ ט זאל ן זי ך פרײע ן
                                                            צוזאַמען.
/4:37 און דער דאָזיקער איז אמת: אײנער זאָעט, און דער אַנדערער שניידט.
/4:38 איך האָב אײַך געשיקט שניידן װאָס איר האָט ניט געאַרבעט: אַנדערע מענטשן
האָט זיך געאַרבעט, און איר זײַט אַרײַן אין זײערע אַרבעט.
/4:39 און אַ סך פֿון די שומרונים פֿון יענער שטאָט האָבן געגלױבט אין אים פֿון װעגן דעם וואָרט
פֿון דער פֿרױ װאָס האָט עדות געזאָגט, האָט ער מיר געזאָגט אַלץ װאָס איך האָב געטאָן.
/4:40 און אַז די שומרונים זײַנען געקומען צו אים, האָבן זײ אים געבעטן
            און ער איז דאָרטן געבליבן צוויי טעג.
/4:41 און נאָך אַ סך האָבן געגלױבט פֿון װעגן זײַן אײגענעם װאָרט;
/4:42 און ער האָט געזאָגט צו דער פֿרױ: אַצונד גלײבן מיר, ניט פֿון װעגן דײַן װערט, װאָרום
מיר האָבן אים אַליין געהערט, און וויסן אַז דאָס איז טאַקע דער משיח,
                                    דער גואל פון דער וועלט.
/4:43 און נאָך צװײ טעג איז ער אַװעק פֿון דאָרטן, און איז געגאַנגען קײן גליל.
4:44 פֿאַר יאָשקע זיך עדות געזאגט אַז אַ נביא האט קיין כּבֿוד אין זיין אייגן
                                                                  לאַנד.
/4:45 און אַז ער איז געקומען קײן גָליל, האָבן אים די גָלילעער אױפֿגענומען
געזען אַלץ װאָס ער האָט געטאָן אין ירושָלַיִם אױפֿן יום-טובֿ, װאָרום זײ אױך
                                     געגאנגען צו דער סעודה.
/4:46 און יאָשקע געקומען ווידער אין קאַנאַ פון גליל, ווו ער געמאכט די וואַסער וויין.
און עס איז געווען אַ געוויסער איידעלע, וועמענס זון איז געווען קראַנק אין כפר נחום.
4:47 ווען ער געהערט אַז יאָשקע איז ארויס פון יהודה אין גליל, ער געגאנגען
צו אים, און האָט אים געבעטן, ער זאָל אַראָפּנידערן און היילן זײַן זון.
                         װאָרום ער איז געװען בײַם טױט.
4:48 דעמאָלט יאָשקע האט געזאגט צו אים, סיידן איר זען וואונדער און וואונדער, איר וועט ניט
                                                                גלויבן.
/4:49 זאָגט צו אים דער אײדלמאַן: האַר, קום אַראָפּ איידער מײַן קינד שטאַרבט.
/4:50 זאָגט צו אים יאָשקע: גײ; דיין זון לעבט. און דער מענטש האט געגלויבט
דאָס וואָרט וואָס יאָשקע האָט צו אים גערעדט, און ער איז געגאַנגען זיין וועג.
/4:51 און װי ער איז אַצונד אַראָפּגעגאַנגען, האָבן אים באַגעגנט זײַנע קנעכט, און האָבן אים געזאָגט:
                        אַזוי צו זאָגן: דיין זון לעבט.
/4:52 און ער האָט בײַ זײ געפֿרעגט די שעה װאָס ער האָט אָנגעהױבן צו מתקן זײַן. און זײ האָבן געזאָגט
צו אים, נעכטן אין דער זיבעטער שעה האט אים די היץ פארלאזט.
4:53 און דער פאטער געוואוסט אַז עס איז געווען אין דער זעלביקער שעה אין וואָס יאָשקע האט געזאגט
צו אים: דײַן זון לעבט, און ער האָט געגלויבט, און זײַן גאַנצער הױז.
4:54 דאָס איז ווידער דער צווייטער נס וואָס יאָשקע האט געטאן ווען ער איז ארויס פון
                                                  יהודה אין גליל.