אַרבעט
/39:1 װײסט דו די צײַט װאָס די װילדע בעק פֿון פֿעלדז ברענגען אַרױס? אָדער
קענסט דו מארגען ווען די הינדען קעלבען?
/39:2 קענסטו צײלן די חדשים װאָס זײ פֿאַרפילן? אָדער דו ווייסט די צייט
ווען זיי ברענגען אַרויס?
/39:3 זײ בויגן זיך, זײ ברענגען אַרױס זײערע יונגע, זײ רײַבן אַרױס
זײערע צער.
/39:4 זײערע יונגעלעך האָבן ליב, זײ װאַקסן מיט תּבֿואה; זיי גייען
גײ אַרױס, און קער זיך ניט אום צו זײ.
/39:5 װער האָט אַרױסגעשיקט די װילדע אײזל פֿרײַ? אדער ווער האט פארלאזט די באנדען פון די
ווילד טאָכעס?
/39:6 װעמענס הױז איך האָב געמאַכט דעם מדבר, און דאָס אומפרוכפּערדיקן לאַנד צו זײַן
וואוינונגען.
/39:7 ער פֿאַראַכט די המון פֿון דער שטאָט, און ניט אַכטונג צו דעם געשרײ
פון דעם שאָפער.
/39:8 די געשפּרײט פֿון די בערג איז זײַן פֿיטערונג, און ער זוכט אַלץ
גרין זאַך.
/39:9 װעט דער אײנערהאָרן דיר װעלן דינען, אָדער בלײַבן בײַ דײַן װיג?
/39:10 קענסטו אײַנבינדן דעם אײנהאָרן מיט זײַן בענד אין פֿעל? אָדער וועט ער
האַרגענען די טאָלען נאָך דיר?
/39:11 װילסטו אים פֿאַרזיכערן, װאָרום זײַן שטאַרקײט איז גרױס? אדער וועסטו אוועקגיין
דיין מי צו אים?
/39:12 װילסטו אים גלויבן, ער זאָל אַהײם ברענגען דײַן זאָמען, און עס אײַנזאַמלען
אין דיין שפּייַכלער?
/39:13 האָסטו געגעבן די שײנע פֿליגלען צו די פּאַװן? אָדער פליגל און פעדערז
צו דעם שטרויס?
/39:14 װאָס פֿאַרלאָזט אירע אײער אין דער ערד, און װאַרעמט זײ אין שטױב,
/39:15 און ער פֿאַרגעסן, אַז דער פֿוס זאָל זײ צעטרעטן, אָדער די װילדע בהמה
ברעכן זיי.
/39:16 זי איז האַרט פֿאַר אירע יונגע, װי זײ װאָלטן ניט אירע;
איר אַרבעט איז אומזיסט אָן מורא;
/39:17 װײַל גאָט האָט איר אָפּגעטאָן חכמה, און האָט איר ניט געגעבן.
פארשטאנד.
/39:18 װאָס זי הײבט זיך אױף אין דער הײך, פֿאַראַכט זי דאָס פֿערד און זײַן פֿערד
רידער.
/39:19 האָסטו געגעבן דעם פֿערד שטאַרקײט? האסטו אנגעטאן זיין האלדז
דונערן?
/39:20 קענסטו אים שרעקן װי אַ גראָזגריל? די כבוד פון זיינע נאָזלעך
איז שרעקלעך.
/39:21 ער לאָזט זיך אין טאָל, און פֿרײט זיך מיט זײַן שטאַרקײט;
טרעפן די באוואפנטע מענער.
/39:22 פֿון מורא שאָט ער, און ער האָט ניט מורא; און ער קערט זיך נישט צוריק פון
די שווערד.
/39:23 אַ פֿײַער קלאַנגט אַקעגן אים, דאָס פֿלינצנדיקע שפּיז און דאָס שילד.
/39:24 ער שלינגט די ערד מיט צאָרן און גרימצאָרן, און גלויבט ניט.
אַז דאָס איז דער קָול פֿון שופר.
/39:25 האָט ער געזאָגט צװישן די שופֿרות: כאַ, כאַ; און ער האָט געשמעקט די מלחמה פֿון דער װײַטן
אַוועק, דער דונער פֿון די קאַפּיטאַן, און דאָס געשריי.
/39:26 פֿליִען דער פֿאַל דורך דײַן חכמה, און שטרעקט אירע פֿליגלען צו דָרום?
/39:27 ציט זיך דער אָדלער אױף דײַן באַפֿעל, און מאַכט איר נעסט אין דער הײך?
/39:28 זי איז געזעסן און בלײַבט אױפֿן פֿעלדז, אױפֿן פֿעלד פֿון פֿעלדז, און
שטאַרק אָרט.
/39:29 פֿון דאָרטן זוכט זי דעם רויב, און אירע אױגן האָבן געזען פֿון דער װײַטן.
/39:30 אױך אירע ייִנגלעך זויגן בלוט, און װוּ די דערשלאָגענע זײַנען דאָרטן
זי.
