אַרבעט
/37:1 אױך דערפֿאַר ציטערט מײַן האַרץ, און װערט אַװעק פֿון זײַן אָרט.
/37:2 הערט אױפֿמערקזאַם דעם קָול פֿון זײַן קָול, און דעם קָול װאָס גײט אַרױס
זײן מויל.
/37:3 ער מאַכט אים אונטער דעם גאַנצן הימל, און זײַן בליץ ביז די עקן
פון דער ערד.
/37:4 נאָך אים ברײט אַ קָול, ער דונערט מיט זײַן קָול
עקסאַלאַנס; און ער װעט זײ ניט פֿאַרהאַלטן, װען זײַן קָול װערט געהערט.
/37:5 גאָט דונערט װוּנדער מיט זײַן קָול; גרויס זאַכן טוט ער, וואָס
מיר קענען נישט באַגרייפן.
/37:6 װאָרום ער האָט געזאָגט צום שניי: ביסט אױף דער ערד; פּונקט אַזוי צו די קליין
רעגן, און צום גרויסן רעגן פון זיין כוח.
/37:7 ער פֿאַרחתמעט די האַנט פֿון איטלעכן מענטשן; כּדי אַלע מענטשן זאָלן וויסן זײַן אַרבעט.
/37:8 און די בהמות גײען אין הײלן, און זײַנען געבליבן אין זײערע ערטער.
/37:9 פֿון דָרום קומט אַ שטורעם, און קעלט פֿון צפֿון.
/37:10 דורך דעם אָטעם פֿון גאָט װערט פראָסט געגעבן, און די ברײט פֿון די װאַסערן איז
צעשראקן.
/37:11 און מיט װאַסער מאַטערט ער דעם געדיכטן װאָלקן, ער צעשפּרײט זײַן ליכטיק
וואָלקן:
/37:12 און עס איז אומקערן לויט זײַנע עצות, כּדי זײ זאָלן טאָן
אַלץ וואָס ער באַפעלט זיי אויף דעם פּנים פון דער וועלט אויף דער ערד.
/37:13 ער מאַכט עס צו קומען, סײַ צו תיקון, אָדער פֿאַר זײַן לאַנד, אָדער פֿאַר
רחמנות.
/37:14 הערט צו דעם, איוב, שטײ שטיל, און באַטראַכט די װוּנדער
פון גאָט.
/37:15 װײסט דו, װען גאָט האָט זײ געמאַכט, און האָט געמאַכט דאָס ליכט פֿון זײַן װאָלקן
צו שייַנען?
/37:16 קענסטו די וואָג פֿון די װאָלקן, די װוּנדערשאַפֿטן פֿון אים.
וואָס איז גאנץ אין וויסן?
/37:17 װי װאַרעם זײַנען דײַנע קלײדער, װען ער שטילט די ערד מיטן דָרום־װינט?
/37:18 האָסט מיט אים אױסגעשפּרײט דעם הימל װאָס איז שטאַרק און װי אַ געגאָסן
קוקן גלאז?
/37:19 לערן אונדז װאָס מיר זאָלן זאָגן צו אים; ווארים מיר קענען נישט סדר אונדזער רייד דורך
סיבה פון פינצטערניש.
/37:20 זאָל מען אים זאָגן אַז איך רעד? אַז אַ מענטש רעדט, זאָל ער זײַן
אײנגעשלונגען .
/37:21 און אַצונד זעט מען ניט דאָס ליכטיקע ליכט װאָס אין די װאָלקן, נאָר די
װינט גײט פֿאַרבײַ, און רײניקט זײ.
/37:22 פֿון צפֿון קומט אַ שיינער װעטער, בײַ גאָט איז אַ שרעקלעכע גרױסקײט.
/37:23 אָנרירן דעם אַלמעכטיקן, קענען מיר אים ניט געפֿינען;
און אין מִשפּט, און אין אַ סך גערעכטיקייט: ער וועט ניט פּײַן.
/37:24 דרום האָבן מענטשן מורא פֿאַר אים, ער האַלט ניט אױף די חכמים פֿון האַרצן.
