אַרבעט
/33:1 דרום, איך בעט דיך, איוב, הער מײַנע רייד, און הער צו מײַן גאַנצער
                                                              ווערטער.
/33:2 זע, אַצונד האָב איך געעפֿנט מײַן מױל, מײַן צונג האָט גערעדט אין מײַן מױל.
/33:3 מײַנע װערטער װעלן זײַן פֿון דער גערעכטיקײט פֿון מײַן האַרצן, און מײַנע ליפּן
                                    אַרויסרעדן וויסן קלאר.
/33:4 דער גײַסט פֿון גאָט האָט מיך געמאַכט, און דער אָטעם פֿון דעם אַלמעכטיקן
                                                געגעבן מיר לעבן.
/33:5 אױב דו קענסט מיר ענטפֿערן, שטעל פֿאַר מיר דײַנע װערטער, שטײ אױף.
/33:6 זע, איך בין לױט דײַן װוּנטש אין גאָטס אָרט, אױך איך בין געשאַפֿן געװאָרן.
                                                        פון די ליים.
/33:7 זע, מײַן שרעק װעט דיך ניט שרעקן, און מײַן האַנט װעט ניט זײַן
                                                  שווער אויף דיר.
/33:8 פֿאַר װאָר, דו האָסט גערעדט אין מײַנע אױערן, און איך האָב געהערט דעם קָול פֿון
                         דיין ווערטער, אַזוי צו זאָגן:
/33:9 איך בין רײן אָן פֿאַרברעך, איך בין אומשולדיק; אויך ניט דאָרט
                                                      זינד אין מיר.
/33:10 זע, ער טרעפֿט אַקעגן מיר, ער רעכנט מיך פֿאַר זײַן פֿײַנט,
/33:11 ער לײגט מײַנע פֿיס אין די לאַגערן, ער מאַרקט אַלע מײַנע שטעגן.
/33:12 זע, אין דעם ביסטו ניט גערעכט;איך װעל דיר ענטפֿערן, אַז גאָט איז
                                       גרעסער ווי דער מענטש.
/33:13 פֿאַר װאָס קריגטסטו אַקעגן אים? ווארים ער גיט ניט קיין חשבון פון קיין
                                                     זיינע ענינים.
/33:14 װאָרום גאָט רעדט אײן מאָל, יאָ צװײ מאָל, אָבער דער מענטש דערקענט עס ניט.
/33:15 אין אַ חלום, אין אַ זעונג פֿון דער נאַכט, װען אַ טיפֿער שלאָף פֿאַלט אױף מענטשן,
                                         אין שלאָף אויפן בעט;
/33:16 און ער עפֿנט אױף די אױערן פֿון מענטשן, און פֿאַרחתמעט זײער לײַכטונג.
/33:17 כּדי ער זאָל צוריקציען דעם מענטש פֿון זײַן פֿאַרשטאַנד, און באַהאַלטן שטאָלץ פֿון דעם מענטשן.
/33:18 ער היט זײַן זעל פֿון דער גרוב, און זײַן לעבן פֿון אונטערגײן
                                                           די שווערד.
/33:19 און ער װערט געטראַכט מיט פּײַן אױף זײַן בעט, און זײַן פֿיל
                             ביינער מיט שטאַרק ווייטיק:
/33:20 און זײַן לעבן האָט אַ חרפּה פֿון ברױט, און זײַן זעל פֿאַר שפּײַז.
/33:21 זײַן פֿלײש איז פֿאַרצערט, אַז מע קאָן ניט זען; און זיינע ביינער אַז
                                       מע ן הא ט ניש ט געזען .
/33:22 יאָ, זײַן זעל גענענט צום קבֿר, און זײַן לעבן צום קבֿר
                                                        דיסטרויערז.
/33:23 אױב מיט אים איז אַ שליח, אַן איבערזעצער, אײנער פֿון טױזנט,
                     צו ווייַזן דעם מענטש זיין יושר:
/33:24 דענצמאָל איז ער אים גערן, און האָט געזאָגט: מציל אים פֿון נידערן צו
           דער גרוב: איך האב געפונען א אויסלייז.
/33:25 פֿרישער פֿון אַ קינד װעט זײַן זײַן לײַב, ער װעט זיך אומקערן צו די טעג
                                                  פון זיין יוגנט:
/33:26 ער זאָל מתפּלל זײַן צו גאָט, און ער װעט זײַן גוטס צו אים;
זען זיין פּנים מיט פרייד: פֿאַר ער וועט געבן דעם מענטש זיין גערעכטיקייט.
/33:27 ער קוקט אױף מענטשן, און אַז עמיצער זאָגט: איך האָב געזינדיקט, און דאָס פֿאַרדרײט
וואָס איז געווען רעכט, און עס האָט מיר ניט נוץ;
/33:28 ער װעט מציל זײַן זײַן זעל פֿון גײן אין גרוב, און זײַן לעבן װעט זען
                                                               די ליכט.
/33:29 זע, דאָס אַלץ אַרבעט גאָט אָפֿט מאָל מיט מענטשן;
/33:30 צוריקצוברענגען זײַן זעל פֿון גרוב, צו פֿאַרלוירן װערן מיט דעם ליכט פֿון
                                                       די לעבעדיקע.
/33:31 װײַז גוט, איוב, הער צו מיר: שטיל, און איך װעל רעדן.
/33:32 אױב דו האָסט עפּעס צו זאָגן, ענטפֿער מיר: רעד, װאָרום איך װיל באַרעכטיקן
                                                                      דיר.
/33:33 אױב ניט, הערט צו מיר: שטיל, און איך װעל דיך לערנען חכמה.