אַרבעט
/31:1 איך האָב געשלאָסן אַ בונד מיט מײַנע אױגן; פארוואס זאָל איך טראַכטן אויף אַ דינסט?
/31:2 װאָרום װאָסער חלק פֿון גאָט איז דאָרטן פֿון אױבן? און וואָס ירושה פון די
אלמעכטיקער פון אויבן?
/31:3 איז ניט אַ פֿאַרניכטונג פֿאַר די רשָעים? און אַ מאָדנע שטראָף צו די
ארבעטער פון רשעות?
/31:4 צי זעט ער ניט מײַנע װעגן, און צײלט אַלע מײַנע טריט?
/31:5 אױב איך בין געגאַנגען מיט נישטיקײט, אָדער מײַן פֿוס האָט זיך געאײַלט צו נאַרן;
/31:6 לאָז מיך געװױגן װערן אין אַ גלײַכן וואָג, כּדי גאָט זאָל װיסן מײַן אָרנטלעכקײט.
/31:7 אױב מײַן טריט האָט זיך אָפּגעקערט פֿון װעג, און מײַן האַרץ איז געגאַנגען נאָך מײַן
אױגן, און אױב אַ פלעק האָט זיך צוגעקלעפּט צו מײַנע הענט;
/31:8 און לאָמיך זײען, און אַן אַנדערער זאָל עסן; יאָ, מײַן זאָמען זאָל זײַן װאָרצלען
אויס.
/31:9 אױב מײַן האַרץ איז פֿאַרפֿאַלן געװאָרן פֿון אַ פֿרױ, אָדער איך האָב געהאַלטן
מיין חברס טיר;
/31:10 און זאָל מײַן װײַב מאָלן צו דעם אַנדערן, און אַנדערע זאָלן זיך בוקן אױף איר.
/31:11 װאָרום דאָס איז אַ פֿאַרברעך; יאָ, עס איז אַן עוולה צו זיין באשטראפט דורך
די ריכטער.
/31:12 װאָרום דאָס איז אַ פֿײַער װאָס פֿאַרצערט צו פֿאַרטיליקט, און װאָרצלט אַלץ אױס
מייַן פאַרגרעסערן.
/31:13 אױב איך האָב פֿאַראַכט די זאַך פֿון מײַן קנעכט אָדער פֿון מײַן דינסט, װען
זיי האָבן זיך געקריגט מיט מיר;
/31:14 און װאָס זאָל איך טאָן, װען גאָט װעט אױפֿשטײן? און ווען ער באזוכט, וואָס
זאָל איך אים ענטפֿערן?
/31:15 האָט אים ניט געמאַכט דער װאָס האָט מיך געמאַכט אין לײַב? און האָט אונדז ניט געמאַכט
אין בויך?
/31:16 אױב איך האָב אָפּגעהאַלטן די אָרעמע פֿון זײער באַגער, אָדער האָב פֿאַרמאַכט די אױגן
פון דער אלמנה צו פאַרלאָזן;
/31:17 אָדער איך האָב אַלײן געגעסן מײַן ביסן, און דער יתום האָט ניט געגעסן
דערפון;
/31:18 װאָרום פֿון מײַן יוגנט איז ער דערצויגן געװאָרן מיט מיר, אַזױ װי מיט אַ פֿאָטער, און איך
האָבן איר גיידיד פון מיין מוטער \'ס טראכט;)
/31:19 אױב איך האָב געזען עמיצער אומקומען פֿון פֿעלד פֿון קלײדער, אָדער אַן אָרעמאַן פֿון דרױסן
קאַווערינג;
/31:20 אױב זײַנע לענדן האָבן מיך ניט געבענטשט, און אױב ער װאַרעמט זיך ניט מיט דעם
פעל פון מיין שעפּס;
/31:21 אױב איך האָב אױפֿגעהױבן מײַן האַנט אַקעגן דעם יתום, װען איך האָב געזען מײַן הילף
אין טויער:
/31:22 און מײַן אָרעם זאָל פֿאַלן פֿון מײַן אַקסל, און מײַן אָרעם זאָל צעבראָכן װערן
פון די ביין.
/31:23 װאָרום פֿאַרניכטונג פֿון גאָט איז מיר געװען אַ שרעק, און פֿון װעגן זײַנע
הויך האָב איך ניט געקענט אויסהאַלטן.
/31:24 אױב איך האָב געמאַכט גאָלד צו מײַן האָפענונג, אָדער איך האָב געזאָגט צום פֿײַן גאָלד: דו ביסט מײַן
בטחון;
/31:25 אױב איך האָב זיך געפֿרײט װײַל מײַן פֿאַרמעג איז געװען גרױס, און װײַל מײַן האַנט האָט געהאַט
גאַט פיל;
/31:26 אױב איך האָב געזען די זון װען זי שיינט, אָדער די לבנה גײט אין ליכטיק;
/31:27 און מײַן האַרץ איז געפֿאַלן אין געהיים, אָדער מײַן מױל האָט געקושט מײַן
האַנט:
/31:28 אױך דאָס איז געװען אַן זינד צו באַשטראָפֿט װערן פֿון דעם ריכטער, װאָרום איך זאָל
האָבן געלייקנט דעם גאָט וואָס איז אויבן.
/31:29 אױב איך האָב זיך געפֿרײט מיט דער פֿאַרטילונג פֿון דעם װאָס האָט מיך פֿײַנט אָדער אױפֿגעהױבן
אליין ווען דער רשעות האט אים געפונען:
/31:30 און איך האָב ניט געלאָזט זינדיקן מײַן מױל, מיט װינטשן אַ קללה צו זײַן זעל.
/31:31 אױב די מענער פֿון מײַן מִשכּן האָבן ניט געזאָגט: װאָרום מיר האָבן געהאַט פֿון זײַן פֿלײש! מיר
קענען ניט זיין צופֿרידן.
/31:32 דער פֿרעמדער האָט ניט געהאַלטן אין דער גאַס, נאָר איך האָב געעפֿנט מײַנע טירן צום
טראַוולער.
/31:33 אױב איך האָב פֿאַרדעקט מײַנע פֿאַרברעכן אַזױ װי אדם, מיט באַהאַלטן מײַן זינד אין מײַן
בוזעם:
/31:34 האָב איך מורא געהאַט פֿאַר אַ גרױסער המון, אָדער האָט דער פֿאַראַכטונג פֿון משפּחות געשראָקן?
מיך, אַז איך האָב געשוויגן, און ניט אַרױסגעגאַנגען פֿון דער טיר?
/31:35 אָ, אַז איינער זאָל מיך הערן! זע, מיין פאַרלאַנג איז, אַז דער אייבערשטער וואָלט
ענטפֿער מיר, און אַז מײַן פֿײַנט האָט אָנגעשריבן אַ בוך.
/31:36 פֿאַר װאָר, איך װאָלט זי אָנגענומען אױף מײַן אַקסל, און מיר פֿאַרבינדן װי אַ קרוין.
/31:37 איך װעל אים דערצײלן די צאָל פֿון מײַנע טריט; ווי אַ פּרינץ וואָלט איך גיין
נאנט צו אים.
/31:38 אױב מײַן לאַנד װעט שרײַען אױף מיר, אָדער איר פֿעלגן אַזױ
באַקלאָגנ זיך;
/31:39 אױב איך האָב געגעסן אירע פֿרוכט אָן געלט, אָדער איך האָב פֿאַרמאַכט
אָונערז דערפון צו פאַרלירן זייער לעבן:
/31:40 זאָלן װאַקסן טיסאַל אָנשטאָט װײץ, און קוגל אָנשטאָט גערשטן. די
װערטער פֿון איוב זײַנען פֿאַרענדיקט.
