אַרבעט
/30:1 אָבער אַצונד, די װאָס זײַנען ייִנגער פֿון איך, לײַטערן מיך, זײערע עלטערן
איך וואָלט האָבן דיסדיינד צו שטעלן מיט די הינט פון מיין שאָף.
/30:2 יאָ, צו װאָס קען די שטאַרקײט פֿון זײערע הענט מיר נוץ, אין װעמען אַלט
                                      עלטער איז אומגעקומען?
/30:3 פֿון נויט און הונגער זײַנען זײ געװען אײנזאַם; אנטלאפן אין דער מדבר אין
                                   אַמאָל וויסט און וויסט.
/30:4 װאָס האָט אָפּגעשניטן מאַללאָװעס בײַ די קוסטן, און ױנגעװאָרצלען פֿאַר זײער פֿלײש.
/30:5 זײ זײַנען פֿאַרטריבן געװאָרן פֿון צװישן מענטשן, זײ האָבן געשריגן נאָך זײ װי נאָך אַ
                                                                    גנב ;)
/30:6 צו רוען אין די קליפס פֿון די טאָל, אין די הײלן פֿון דער ערד, און אין
                                                              שטיינער.
/30:7 צװישן די קוסטן האָבן זײ געצױגן; אונטער די קראָפּעווע זענען זיי צונויפגעקליבן
                                                            צוזאַמען.
/30:8 קינדער פֿון נאַרן זײַנען זײ געװען, יאָ, קינדער פֿון קלײנע מענער;
                                                            װי די ערד.
/30:9 און אַצונד בין איך זײער געזאַנג, יאָ, איך בין זײער געזאַנג.
/30:10 זײ האָבן זיך פֿאַראומרײניקט פֿון מיר, אַנטלאָפֿן װײַט פֿון מיר, און ניט שײַנען צו שפּײַען אין מײַן פּנים.
/30:11 װײַל ער האָט אָפּגעלײזט מײַן שנור, און מיך געפּײַניקט, האָבן זײ אױך געלאָזט
                                          לײז די צײמל פאר מיר.
/30:12 אױף מײַן רעכטער האַנט שטײט אױף די יוגנט; זיי שטופּן אַוועק מיין פֿיס, און זיי
       קום אויף מיר די וועגן פון זייער אומקום.
/30:13 זײ צעשטערן מײַן װעג, זײ ברענגען מײַן אומגליק, זײ האָבן ניט קײן העלפֿער.
/30:14 זײ זײַנען געקומען אױף מיר װי אַ װאַסער אַרײַנברעכן, אין דער װיסטעניש
         ז ײ האב ן זי ך ארומגערינגל ט אוי ף מיר .
/30:15 האָבן זיך אַװעקגעקערט אױף מיר שרעק, זײ יאָגן מײַן זעל װי דער װינט, און מײַן
               וווילשטאנד גייט פאר ווי א וואלקנס.
/30:16 און אַצונד איז מײַן זעל אױסגעגאָסן אױף מיר; די טעג פֿון פּײַן האָבן גענומען
                                                    האלט אויף מיר.
/30:17 מײַנע בײנער זײַנען דורכגעשטעקט אין מיר אין דער נאַכט, און מײַנע זינדן נעמען ניט
                                                                  מנוחה.
/30:18 מיט דער גרויסער שטאַרקײט פֿון מײַן קראַנקײט איז פֿאַרענדערט געװאָרן מײַן קלײד, זי פֿאַרבינדט מיך
              בערך ווי דער קאָלנער פון מיין רעקל.
/30:19 ער האָט מיך אַרײַנגעװאָרפֿן אין שפּײַז, און איך בין געװאָרן װי שטױב און אַש.
/30:20 איך רוף צו דיר, און דו האָסט מיך ניט צוהערט;איך שטײ אױף, און דו האָסט מיך אױפֿגעהױבן.
                                                        היט מיך ניט.
               /30:21 גרויזאַם ביסטו געװאָרן צו מיר;
                                                             קעגן מיר.
/30:22 האָסט מיך אױפֿגעהױבן צום װינט; דו האָסט מיך געלאָזט רירן דערויף, און
                                    צעלאָזן מיין מאַטעריע.
/30:23 װאָרום איך װײס, אַז דו װעסט מיך ברענגען צום טױט, און אין דעם באַשטימט הױז
                                          פֿאַר אַלע לעבעדיק.
/30:24 אָבער ער װעט ניט אױסשטרעקן זײַן האַנט צום קבֿר, כאָטש זײ שרײַען
                                                 אי ן זײ ן חורבן .
/30:25 האָב איך ניט געװײנט װעגן דעם װאָס איז אין צרות? איז מיין נשמה ניט געווען טרויעריק
                                                           די אָרעמע?
/30:26 אַז איך האָב געזוכט גוטס, איז צו מיר געקומען דאָס בײז, און אַז איך האָב געװאַרט.
                   ליכט, עס איז געקומען פינצטערניש.
/30:27 מײַנע געדערעם האָט געקאָכט, און ניט גערוט;די טעג פֿון פּײַן האָבן מיך אָפּגעהאַלטן.
/30:28 בין איך געגאַנגען טרויעריק אָן דער זון;איך בין אױפֿגעשטאַנען, און איך האָב געשריגן אין דער
                                                                    עולם.
/30:29 איך בין אַ ברודער צו דראַגאָנס, און אַ באַגלייטער צו אַולז.
/30:30 מײַן הויט איז שװאַרץ אױף מיר, און מײַנע בײנער זײַנען פֿאַרברענט פֿון היץ.
/30:31 און מײַן האַרף איז פֿאַרקערט געװאָרן אין טרויער, און מײַן אָרגל אין זײ אין קָול
                                                   וואָס וויינען.