אַרבעט
/14:1 אַ מאַן װאָס איז געבאָרן געװאָרן פֿון אַ פֿרױ, איז פֿון ווייניק טעג, און פֿול מיט צרות.
/14:2 ער גײט אַרױס װי אַ בלום, און װערט אָפּגעשניטן, ער אַנטלױפֿט אױך װי אַ
שאָטן, און ניט ממשיך.
/14:3 און זאָלסט עפֿענען דײַנע אױגן אױף אַזאַ אײנער, און מיך אַרײַנברענגען
משפט מיט דיר?
/14:4 װער קען אַרױסברענגען אַ רײן פֿון אַן אומרײנער? נישט איין.
/14:5 זעענדיק זײַנע טעג זײַנען באַשטימט, די צאָל פֿון זײַנע חדשים איז מיט דיר,
האָסט באַשטימט זײַנע געמאַרקן, אַז ער קען נישט דורכגיין;
/14:6 קער זיך אָפּ פֿון אים, כּדי ער זאָל רוען, ביז ער װעט פֿירן, װי אַן
דינגען, זיין טאָג.
/14:7 װאָרום עס איז אַ האָפענונג פֿון אַ בוים, אַז ער װעט אָפּגעשניטן װערן, ער װעט אױסשפּריצן
װידע ר , או ן א ז דע ר װײםע ר צװײגע ר דערפו ן װע ט ני ט אויפהערן .
/14:8 כאָטש זײַן װאָרצל פֿאַרעלטערט אין דער ערד, און איר שטױב װעט שטאַרבן
אין דער ערד;
/14:9 אָבער דורך דעם ריח פֿון װאַסער װעט ער צעבלאָזן, און אַרױסגײן װי שטײנער
אַ פאַבריק.
/14:10 אָבער דער מענטש שטאַרבט, און פֿאַרװיסט זיך, יאָ, דער מענטש גיט אָפּ דעם גײַסט, און װוּ
איז ער?
/14:11 אַזױ װי די װאַסערן פֿאַלן פֿון ים, און דער מבול פֿאַרפֿאַלן און פֿאַרטריקנט;
/14:12 אַזױ האָט זיך דער מענטש געלעגן און זיך ניט אױפֿגעשטאַנען, ביז דער הימל איז מער ניט געװען, זײ
זאָלן ניט דערװעק, און ניט אױפֿגעשטאַנען פֿון זײער שלאָף.
/14:13 זאָלסטו מיך באַהאַלטן אין קבֿר, און מיך היטן.
פֿאַרבאָרגן, ביז דײַן גרימצאָרן איז פֿאַרגאַנגען, אַז דו װעסט מיר מאַכן אַ גאַנג
צייט, און געדענק מיך!
/14:14 אַז אַ מאַן װעט שטאַרבן, זאָל ער װידער לעבן? אַלע טעג פֿון מײַן באַשטימטער צײַט
װעל איך װאַרטן, ביז מײַן טויש װעט קומען.
/14:15 װעסט רופֿן, און איך װעל דיך ענטפֿערן;
אַרבעט פֿון דײַנע הענט.
/14:16 װאָרום אַצונד צײלסטו מײַנע טרעטן, היטסטו ניט אױף מײַן זינד?
/14:17 מײַנע פֿאַרברעכן איז פֿאַרזאַמלט אין אַ זאַק, און דו זעסט מײַנער
אומרעכט.
/14:18 און פֿאַרװאָס װערט דער פֿאַלן באַרג פֿאַרשװעכט, און דער פֿעלדז איז געװען
אוועקגענומען פון זיין אָרט.
/14:19 די װאַסערן טראָגן די שטײנער, די װאָס װאַקסט װאַקססטו אָפּ.
פֿון שטויב פֿון דער ערד; און דו האָסט פֿאַרטיליקט די האָפענונג פֿון מענטשן.
/14:20 דו ביסט אױף אים אײביק געװאָרן, און ער גײט איבער;
פּנים, און שיקן אים אַוועק.
/14:21 זײַנע זין קומען צו כּבֿוד, און ער װײס עס ניט; און מען ברענגט זיי
נידעריק, אָבער ער זעט עס ניט פון זיי.
/14:22 אָבער זײַן לײַב װעט זײַן אױף אים, און זײַן זעל אין אים
טרויערן.
