אַרבעט
/13:1 זע, מײַן אױג האָט דאָס אַלץ געזען, מײַן אױער האָט געהערט און פֿאַרשטאַנען.
/13:2 װאָס איר קענט, דאָס װײס איך אױך: איך בין ניט נידעריקער פֿון אײַך.
/13:3 פֿאַר װאָר, איך װאָלט גערעדט צו דעם אַלמעכטיקן, און איך װיל זיך רעדן מיט גאָט.
/13:4 אָבער איר זײַט פֿאַלשער פֿון ליגנס, איר זײַט אַלע נײַע רופאים.
/13:5 זאָלט איר גאָר שטילן! און עס זאָל זיין דיין
חכמה.
/13:6 הערט אַצונד מײַן געדאַנק, און הערט צו די טענה פֿון מײַנע ליפּן.
/13:7 װעט איר רעדן שלעכטס פֿאַר גאָט? און רעד פאר אים?
/13:8 װעט איר אָננעמען זײַן פּנים? װעט איר זיך קריגן פֿאַר גאָט?
/13:9 איז עס גוט אַז ער זאָל דיך אויסזוכן? אָדער ווי איינער שפּאָט דעם אנדערן,
טוט איר אַזוי שפּאָט אים?
/13:10 פֿאַרזיכערט װעט ער אײַך באַשטראָפן, אױב איר װעט אָננעמען מענטשן אין געהיים.
/13:11 זאָל דיך ניט דערשרעקן זײַן פּראַכט? און זיין שרעק איז אויף דיר געפאלן?
/13:12 אײַערע דערמאָנונגען זײַנען װי אַש, אײַערע לײַבער צו לײם.
/13:13 שװײַג, לאָז מיך אַלײן, איך זאָל רעדן, און לאָז קומען אױף מיר װאָס
וועט.
/13:14 פֿאַר װאָס נעם איך מײַן פֿלײש אין מײַנע צײן, און איך לײג מײַן לעבן אין מײַן האַנט?
/13:15 כאָטש ער הרגעט מיך, װעל איך זיך פֿאַרזיכערן אױף אים, אָבער מײַנע װעל איך היטן.
וועגן פאַר אים.
/13:16 אױך ער װעט מיר זײַן צו ישועה, װאָרום אַ חופּה װעט ניט קומען פריער
אים.
/13:17 הערט פֿינף צו מײַן רײד, און מײַן טענה מיט אײַערע אױערן.
/13:18 זע, אַצונד, איך האָב באַפֿױלן מײַן זאַך; איך ווייס אז איך וועל גערעכטפארטיקט ווערן.
/13:19 װער איז דער װאָס װעט זיך טענהן מיט מיר? פֿאַר איצט, אויב איך האַלטן מיין צונג, איך וועל
געבן אַרויף די גייַסט.
/13:20 נאָר טאָן ניט צװײ זאַכן צו מיר, און איך װעל מיך ניט באַהאַלטן פֿון דיר.
/13:21 צי דײַן האַנט װייט פֿון מיר, און זאָל מיך ניט מוֹרא מאַכן דײַן שרעק.
/13:22 דענצמאָל רוף דו, און איך װעל ענטפֿערן, אָדער לאָמיך רעדן, און דו ענטפֿער מיר.
/13:23 װיפֿל זײַנען מײַנע זינד און זינד? מאַכן מיר וויסן מיין עבירה
און מיין זינד.
/13:24 פֿאַר װאָס באַהאַלטן דײַן פּנים, און מיך האַלטן פֿאַר דײַן פֿײַנט?
/13:25 װעסטו צעברעכן אַ הין־און־פֿאָרגעטריבן בלאַט? און װעסט נאָכיאָגן דעם טרוקענע
שטיבלעך?
/13:26 װאָרום דו שרײַבסט אַקעגן מיר ביטער, און מאַכט מיך אַרבן די
זינד פון מיין יוגנט.
/13:27 און דו שטעלסט מײַנע פֿיס אין די לאַגערן, און דו קוקסט ענג צו אַלע.
מיינע דרכים; דו שטעלסט א דרוק אויף די כילז פון מיינע פיס.
/13:28 און ער פֿאַרצערט אַזױ װי אַ פּאַסקודנע זאַך, װי אַ מלבוש װאָס איז געגעסן מאָל.
